Διαβάζω την είδηση: «Στις 17 Μαρτίου ανοίγει το ηλεκτρονικό σύστημα για την υποβολή αιτήσεων συμμετοχής στο νέο πρόγραμμα ΕΣΠΑ για την περίοδο 2014-2020. Το πρόγραμμα αφορά στη χρηματοδότηση νεοφυών επιχειρήσεων, και συγκεκριμένα, θα χρηματοδοτεί νέες μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις από ανέργους και από ασκούντες επαγγελματική δραστηριότητα που δεν έχουν σχέση μισθωτής εργασίας και στοχεύει στην δημιουργία πολύ μικρών και μικρών, βιώσιμων επιχειρήσεων με έμφαση σε καινοτόμα επιχειρηματικά σχέδια και στην ενίσχυση της απασχόλησης με τη δημιουργία βιώσιμων νέων θέσεων απασχόλησης».
Παρακάμπτω τις λεπτομέρειες για τους ανέργους του ΟΑΕΔ κλπ και συγκρατώ ένα – δύο στοιχεία όπως για παράδειγμα το εύρος της χρηματικής ενίσχυσης: «Οι συμμετέχοντες στο πρόγραμμα μπορούν να επιδοτηθούν με ποσά από 15.000 ευρώ έως και 60.000 ευρώ με σκοπό τη σύσταση επιχείρησης στους 8 στρατηγικούς τομείς προτεραιότητας: Αγροδιατροφή και Βιομηχανία Τροφίμων, Πολιτιστικές και Δημιουργικές Βιομηχανίες, Υλικά και Κατασκευές, Εφοδιαστική Αλυσίδα, Ενέργεια
Περιβάλλον, Τεχνολογίες Πληροφορικής και Επικοινωνίας, Υγεία-Φάρμακα».
Μια καλή είδηση θα πείτε. Κάτι προχωρά. Η μηχανή παίρνει εμπρός… Και όμως υποδέχομαι την καλή αυτή είδηση με πολύ σκεπτικισμό. Διαβάζω και ξαναδιαβάζω τον στόχο της δράσης που αποτυπώνεται στην …δημιουργία νέων επιχειρήσεων. Ωραία, να το δεχθώ αλλά εκεί θα μείνουμε; Και το ερώτημα δεν είναι ρητορικό. Εδράζεται πάνω στα πραγματικά δεδομένα της αγοράς αλλά και στις επιτακτικές ανάγκες των ίδιων των εκπροσώπων της νέας και της νεανικής επιχειρηματικότητας να βγουν στην αγορά και να μαζέψουν το πρώτο τους ευρώ. Σε αυτό το κρίσιμο ζήτημα δεν απαντά η δράση του υπουργείου Ανάπτυξης.
Αν η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης είχε στήσει αυτί στον έτσι και αλλιώς δημόσιο διάλογο των τελευταίων χρόνων για το πάνε και το τι κάνουν τα startups που βγαίνουν από διαγωνισμούς, εκκολαπτήρια κλπ. θα ήταν σε θέση να σχεδιάσει μια δράση που θα στήριζε την νέα και την νεανική επιχειρηματικότητα όχι μόνο στο ξεκίνημα της αλλά στην πορεία ανάπτυξης της. Με άλλα λόγια, σήμερα στο ελληνικό περιβάλλον μετά από μια πενταετία και πλέον εμπειριών στο οικοσύστημα των startups εκείνο που χρειάζονται οι νέες εταιρείες με τον νεανικό ενθουσιασμό αλλά και τις καινοτομικές ιδέες είναι να μάθουν και να στηριχθούν με πολύ συγκεκριμένο τρόπο για να βγουν και να δουλέψουν στην αγορά, να κάνουν τζίρο, να προσλάβουν εργαζόμενους…
Το υπουργείο Ανάπτυξης αν θέλει τα λεφτά των φορολογουμένων αλλά και τα κοινοτικά κεφάλαια να πιάσουν τόπο και να αποδώσουν τα αναμενόμενα οφείλει να λάβει υπόψη του την εμπειρία αλλά και την τεχνογνωσία που διαθέτουν οι συστημικές τράπεζες που με τον ένα ή άλλο τρόπο έχουν εμπλακεί στην υπόθεση στήριξης και προώθησης της νέας και της νεανικής επιχειρηματικότητας. Σε μια τέτοια περίπτωση θα μπορούσε να αξιοποιήσει τα συμπεράσματα από προγράμματα όπως το egg της Eurobank και της Corallia ( ήδη ξεκίνησε να τρέχει η διαδικασία για τον 4ο κύκλο) ή το διαγωνισμό i-bank Καινοτομία & Τεχνολογία (τρέχει ήδη ο 6ος στη σειρά διαγωνισμός που αποτελεί δράση του προγράμματος NBG Business Seeds της Εθνικής Τράπεζας). Σε αυτά τα δεδομένα ας προστεθεί και ο απολογισμός των Jeremie Funds ( η Τράπεζα Πειραιώς συμμετείχε με ενεργό τρόπ ο όπως και άλλοι ιδιώτες επενδυτές αξιοποιώντας και κεφάλαια από την Ευρωπαϊκή Ενωση).
Κόντρα σε αυτήν την εμπειρία η κυβέρνηση επιλέγει να μοιράσει… επιδοτήσεις μέσω της γραφειοκρατίας της κεντρικής διοίκησης για να… δημιουργηθούν νέες εταιρείες με άδηλο μέλλον – απλώς για να υποστηρίξει στο ακροατήριο που η ίδια έχει καθορίσει να απευθύνεται ότι και οι άνεργοι του ΟΑΕΔ μπορούν να γίνουν startupers!!!