Διάβαζω (διαβάζετε) για την απόφαση του ελεγχόμενου από το ΚΚΕ Δήμου Καισαριανής να κηρύξει ανεπιθύμητο τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα. «Το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Καισαριανής συντάσσεται με το λαϊκό αίσθημα και τους φορείς του κινήματος που έχουν κηρύξει ανεπιθύμητο τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Μπ. Ομπάμα ο οποίος θα επισκεφτεί την Αθήνα στις 15 και 16 Νοέμβρη, παραμονές του εορτασμού της 17ης Νοέμβρη, της λαϊκής εξέγερσης ενάντια στην αμερικανοκίνητη Χούντα και στο πλαίσιο των σημερινών επικίνδυνων παιχνιδιών των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και σχεδιασμών που ξεδιπλώνονται στην περιοχή».
Διαβάζω (διαβάζετε) τα tweets του υπουργού Εθνικής Άμυνας Πάνου Καμμένου για τους Ελληνοαμερικανούς του εψηφισμένου Προέδρου των ΗΠΑ Ντ.Τράμπ. Όπως εκείνο: «Συγχαρητήρια στον νέο πρόεδρο Τραμπ σημαντική η θέση πλέον του Ελληνοαμερικανού Γιώργου Παπαδόπουλου για την Ελλάδα».
Διαφορετικές περιπτώσεις αλλά το συμπέρασμα το ίδιο: Οι παλαιοημερολογίτες είναι εδώ και δεν το κρύβουν. Το πολιτικό προσωπικό αυτής της χώρας εξακολουθεί να ζει και να πορεύεται με βάση το «καθήκον» και την «παράδοση». Στην περίπτωση των τοπικών αρχόντων της Καισαριανής το «καθήκον» έχει άμεση σχέση με την αποδοχή – με θρησκευτική ευλάβεια και πίστη- της κληρονομιάς του συνθήματος «Φονιάδες των Λαών Αμερικάνοι». Στην περίπτωση του υπουργού Άμυνας είναι η «συνήθεια» της ανεύρεσης Ελληνοαμερικανών στα επιτελεία των νέων κάθε φορά Προέδρων των ΗΠΑ οι οποίοι – ως εκ θαύματος !- θα βάλουν ένα χεράκι για την προώθηση των «εθνικών θεμάτων». Ο υπουργός ανακάλυψε τον Γιώργο Παπαδόπουλο, όπως παλαιότεροι συνάδελφοι του είχαν ανακαλύψει τον Τζώρτζ Στεφανόπουλο και πάει λέγοντας.
Δύο παραδείγματα που δείχνουν τον αφόρητο παλαιοημερολογητισμό μας – και ως πολιτικό προσωπικό και ως χώρα. Τίποτα πρωτότυπο, τίποτα διαφορετικό. Τα ίδια και τα ίδια. Με την «πεπατημένη». Με το βλέμμα πάντα στο «παρελθόν». Ούτε βηματάκι μπροστά. Καθηλωμένοι στα γνωστά και τα τετριμμένα, «ασφαλείς» μέσα στη γενικευμένη ανασφάλεια του σημερινού κόσμου.
Αλλά, ας αφήσουμε προς στιγμή στην άκρη και τις αποφάσεις του δημοτικού συμβουλίου και τα tweets του υπουργού και ας πιάσουμε το θέμα του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ). Τα ονόματα βρέθηκαν και συμφωνήθηκαν ανάμεσα στην κυβέρνηση και τα κόμματα της αντιπολίτευσης αλλά κανείς δεν μίλησε για την ουσία των πραγμάτων δηλαδή για το ποια θα είναι η αγορά που θα κληθεί να εποπτεύσει το Συμβούλιο. Καλά τα ονόματα – και μεταξύ των επιλεγέντων υπάρχουν εξαιρετικές περιπτώσεις επαγγελματιών και ακαδημαϊκών- αλλά με ποιες πολιτικές; Εκτός και αν είμαστε ικανοποιημένοι με την ενημέρωση τύπου ΕΡΤ και τις εκπομπές τύπου Πάνια…