Τι σχέση μπορεί να έχει ένα εκλογικό αποτέλεσμα με το γεγονός της αύξησης του ποσοστού της ηλικιακής ομάδας άνω των 65 ετών; Αν σε αυτή τη δύσκολη, εκ των πραγμάτων «εξίσωση» προσθέσουμε και τον παράγοντα της μετανάστευσης των νέων επιστημόνων και εξειδικευμένων επαγγελματιών το αποτέλεσμα δεν γίνεται απλώς δυσάρεστο για το μέλλον του τόπου αλλά απολύτως καταστροφικό. Ο λόγος; Ένας και απλός. Οι 65plus θα μπορούν να διαμορφώνουν ως ισχυρή εκλογική ομάδα την ατζέντα των κομμάτων και των πολιτευτών τους. Έτσι και αλλιώς, οι συντάξεις και το μέλλον όχι μόνο θα υπάρχουν στις πρώτες θέσεις των ιεραρχήσεων αλλά και αποτελούν τον προνομιακό χώρο των προεκλογικών παροχών.
Διαβάζω στο site του οργανισμού ΔιαΝΕΟσις το άρθρο του Μιχάλη Αργυρού – αναπληρωτής καθηγητής Οικονομικών στο Cardiff Business School – για την «Η Οικονομική Διάσταση Των Δημογραφικών Εξελίξεων» και επικεντρώνομαι σε ορισμένα κρίσιμα δεδομένα : «Από το 2011 ώς το 2015 ο πληθυσμός της Ελλάδας μειώθηκε από 11,2 σε 10,8 εκατομμύρια. Σύμφωνα με την έρευνα της διαΝΕΟσις που αφορά τις προβολές των δημογραφικών εξελίξεων στην Ελλάδα, εκτιμάται ότι από το 2015 μέχρι το 2050 ο συνολικός πληθυσμός θα μειωθεί περεταίρω σε 8,3-10 εκατομμύρια, ο οικονομικά ενεργός πληθυσμός θα μειωθεί από 4,7 εκ. σε 3-3,7 εκ. (δηλαδή από 43,5% σε 35,5-37,5% του συνολικού πληθυσμού) και το ποσοστό της ηλικιακής ομάδας άνω των 65 ετών θα αυξηθεί από 21% σε 30-33% του συνολικού πληθυσμού».
Παρά την θετική πλευρά της εξέλιξης ( αύξηση του προσδόκιμου της ζωής) οι απόμαχοι συμπατριώτες μας μένουν προσηλωμένοι στα πολλαπλά κεκτημένα των προηγούμενων δεκαετιών και αναπολούν τα …περασμένα μεγαλεία.
Έτσι, όμως, δεν γίνεται δουλειά. Δεν μπορεί ένα μεγάλο κομμάτι συμπατριωτών μας να ζει με την ελπίδα ότι θα δικαιωθεί δικαστικά για να πάρει πίσω τις κομμένες συντάξεις κλπ. όταν γνωρίζει πολύ καλά – καλύτερα δεν γίνεται- πως τα λεφτά που ζητούν θα βγουν από τις τσέπες και τα πορτοφόλια οικογενειών αλλά εργαζομένων με χαμηλά εισοδήματα.
Και δεν είναι μόνο αυτό το κακό… Το πιο σημαντικό είναι ότι έχουμε μπροστά μας να αντιμετωπίσουμε ένα χάσμα που διαρκώς διευρύνεται χάρις στην απουσία ολοκληρωμένης πολιτικής πρότασης από την πλευρά της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑplus. Η τελευταία αρνείται να συνειδητοποιήσει ότι οι φωτοβολίδες για την αύξηση του κατώτατου μισθού – ιδίως στον ιδιωτικό τομέα και την μικρομεσαία επιχείρηση- βλέπουν σοβαρά την υγεία της οικονομίας. Για σκεφτείτε την ιδρυτική ομάδα μιας startup που στήθηκε στα πόδια της με τα χίλια ζόρια και με προσωπικές θυσίες να πρέπει να πληρώσει μια αύξηση στους μισθούς απλώς και μόνο για να ικανοποιηθεί το ιδεολογικό δόγμα των κυβερνώντων.
Ποιος μπορεί να βγάλει άκρη σε αυτή την κατάσταση; Μόνο μια πολιτική ηγεσία που θα αντιλαμβάνεται διαφορετικά τον κόσμο και θα μπορεί να μειώνει χάσματα και να δίνει προοπτικές και αισιοδοξία για το μέλλον.