Ένα από τα ρεπορτάζ που παίζουν τα κανάλια τον μήνα που κατά την παλαιά ρήση του Ιταλού συγγραφέα Ουμπέρτο Εκο «δεν υπάρχουν ειδήσεις» είναι και εκείνο που αφορά τους «νερουλάδες» του Αιγαίου δηλαδή τους επιχειρηματίες με τα μετασκευασμένα καράβια τους τροφοδοτούν με πόσιμο νερό τα νησιά του ελληνικού αρχιπελάγους. Στην πραγματικότητα, οι «νερουλάδες» είναι ο εξής ένας και το καθεστώς της υδροδότησης είναι σχεδόν ή αποκλειστικά μονοπωλιακό!!!
Γιατί, όμως, εν έτει 2015 ένα πολύ μεγάλο μέρος των νησιών μας στον Αργοσαρωνικό, τις Κυκλάδες, τα Δωδεκάνησα περιμένουν τους «νερουλάδες» για να ξεδιψάσουν; Η απάντηση είναι μια και μόνη: Οι κυβερνήσεις, οι διοικήσεις των Περιφερειών και των Δήμων δεν κατάφεραν παρά τον πακτωλό των χρηματοδοτήσεων από την Ευρωπαϊκή Ένωση δεν κατάφεραν να εντάξουν τα προγράμματα αυτοδύναμης υδροδότησης των νησιών σε μια προοπτική κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης. Με άλλα λόγια, χρήματα υπήρξαν αλλά η πολιτική επιλογή και απόφαση πήγε περίπατο – ξέμεινε στην ξαπλώστρα της παραλίας και …κάηκε.
Πριν από 10 και πλέον χρόνια μου δόθηκε η ευκαιρία να διαπιστώσω ιδίοις όμμασι τα μικρά θαύματα που είχαν πραγματοποιήσει οι Ισραηλινοί στο τόπο τους, χάρη στον συνδυασμό της πιο σύγχρονης τεχνολογίας της αφαλάτωσης του θαλασσινού νερού και των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας ( ηλιακή και αιολική ενέργεια). Οι νέοι επιστήμονες και επιχειρηματίες αυτής της περίκλειστης δυτικής δημοκρατίας της Μέσης Ανατολής τα κατάφεραν γιατί τόλμησαν να δοκιμάσουν στη πράξη μεθόδους και τεχνικές και να εξυπηρετήσουν το κοινό καλό της χώρας και των πολιτών της.
Αυτά τα μικρά θαύματα που πέτυχαν οι Ισραηλινοί –στις δύσκολες συνθήκες του τόπου τους- θα μπορούσαμε και εμείς να πετύχουμε στα άνυδρα, μικρά ή μεγαλύτερα νησιά μας. Δεν μας λείπει ούτε το έμπειρο επιστημονικό δυναμικό, ούτε τα μέσα για την υλοποίηση των απαραίτητων και αναγκαίων επενδυτικών και επιχειρηματικών προγραμμάτων.
Άλλωστε, από το 2013 υπάρχει η θυγατρική της ΕΥΔΑΠ , η εταιρεία ΕΥΔΑΠ Νήσων που μπορεί κάτω από συγκεκριμένους όρους και προϋποθέσεις να αποτελέσει το κατάλληλο όχημα για την υλοποίηση αυτών των στόχων. Σήμερα, η ΕΥΔΑΠ έχει μια νέα διοίκηση που οφείλει να πει δημόσια την άποψη της. Είναι πέραν όλων των άλλων ένα καθήκον της που δεν μπορεί να περιμένει…
Πάντως, ένα χρόνο πριν- Σεπτέμβριος 2014- ο τότε υπουργός Υποδομών Μιχάλης Χρυσοχοϊδης σε μια συνέντευξη του είχε επισημάνει ότι η ΕΥΔΑΠ Νήσων είχε τεθεί σε λειτουργία προκειμένου να σταματήσουν να πηγαίνουν νερό οι «νερουλάδες» στα νησιά». Αλλά, δεν είναι μόνο αυτό που πιστοποιεί την κληρονομιά που υπάρχει. Στις αρχές του 2013 μεταξύ της ΕΥΔΑΠ και του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας και Αιγαίου υπεγράφη ένα μνημόνιο συνεργασίας. Σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις των δύο πλευρών, η Πολιτεία «προχώρησε στη σύμπραξη με την ΕΥΔΑΠ, προσβλέποντας όχι μόνο στην επίλυση του χρονίζοντος προβλήματος της υδροδότησης, αλλά και στην προσαρμογή της Ελλάδας στις κοινοτικές οδηγίες για την ολοκληρωμένη διαχείριση υδάτων, την τιμολόγηση του νερού και την τιμολόγηση της παροχής υπηρεσιών».
Το τι έγινε και το τι δεν έγινε καλό είναι να το μάθουμε και εμείς από τα επίσημα χείλη . Και αυτό γιατί η υπόθεση της υδροδότησης των νησιών είναι ένα κατεξοχήν αναπτυξιακό ζητούμενο σε μια εποχή επενδυτικής ξηρασίας.