Πόσο μελάνι χύθηκε πριν λίγα χρόνια για την περίφημη Εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ και όλα όσα εκείνη προέβλεπε για τον καθορισμό των ημερών του «φρέσκου» ( με η χωρίς εισαγωγικά ) γάλακτος; Δεν είμαι σε θέση να μετρήσω τις ποσότητες του μελανιού αλλά μπορώ μετά λόγου γνώσεως να καταγράψω την βιωμένη προσωπική εμπειρία από τις συχνές – σχεδόν καθημερινές- επισκέψεις μου στο ράφι…

Ζω –σχεδόν μόνιμα- σε μια πόλη 70 χιλιόμετρα από την Αθήνα, σε μια πόλη της Στερεάς Ελλάδας και έχω τη χαρά να ταξιδεύω συχνά ανά την επικράτεια γνωρίζοντας παραγωγούς και επιχειρήσεις στο τόπο της δραστηριότητας τους. Σε κάθε περίπτωση οι επισκέψεις μου στο ράφι των αλυσίδων σουπερμάρκετ με έχει πείσει για δυο – τρία πράγματα που είμαι σίγουρος ότι αγνοεί το πολιτικό προσωπικό της χώρας που διάλεξε κάποτε με πολύ ευκολία στρατόπεδο στη μάχη της … επιμήκυνσης των ημερών για το «φρέσκο» ( με ή χωρίς εισαγωγικά) γάλα.

Η πρώτη διαπίστωση – ορατή δια γυμνού οφθαλμού- είναι μονοπωλιακές ή προνομιακές καταστάσεις και σχέσεις δεν υπάρχουν πλέον στο ράφι. Με πρωτοπόρες σε αυτόν τον τομέα τις αλυσίδες ελληνικών συμφερόντων το ράφι παρουσιάζει μια πολυποικιλότητα- πολυχρωμία- πολυφωνία άνευ προηγουμένου.

Η δεύτερη διαπίστωση έχει να κάνει με το κριτήριο των αγορών και το κριτήριο αυτό έχει διευρυνθεί ανάλογα και με τις διαθέσιμες επιλογές. Η γκάμα πλέον των τιμών αλλά και της σχέσης τους με την καταγωγή /προέλευση του γάλακτος και τα δεδομένα της ποιότητας του είναι μεγάλη.

Έτσι, δίπλα στους άλλοτε κυριάρχους της αγοράς έχουν αρχίσει να πλασάρονται με αξιώσεις και να διεκδικούν μερίδια μικρές, τοπικές προσπάθειες, είτε ιδιωτικές, είτε συνεταιριστικές.

Ακόμη και επιτυχημένα εγχειρήματα που αναφέρονται σε Ιερές Μονές και Ησυχαστήρια. Τα προϊόντα αυτών των Μονών και των Ησυχαστηρίων από την Στερεά Ελλάδα και την Πελοπόννησο έχουν βρει ανταπόκριση σε ένα «ψαγμένο» κοινό. Το ίδιο και μικρές τοπικές πρωτοβουλίες όπως εκείνες Γυναικείων Συνεταιρισμών. Δίπλα τους, στέκονται πολύ δυνατά και τα προϊόντα συνεταιρισμών από την Θεσσαλία ή και την Στερεά Ελλάδα και την Μακεδονία.

Με άλλα λόγια, ο ανταγωνισμός έχει ανοίξει και η γκάμα των διαθέσιμων επιλογών έχει διευρυνθεί. Τώρα πλέον η μάχη δεν αφορά τον αριθμό των ημερών του «φρέσκου» (με ή χωρίς εισαγωγικά) γάλακτος . Στο προσκήνιο παίζουν ρόλο ιδιαίτερες πρωτοβουλίες όπως εκείνες για το φρέσκο γάλα ημέρας – δηλαδή ένα γάλα που συλλέγεται καθημερινά από σύγχρονες μονάδες πιστοποιημένες για τη μη χρήση μεταλλαγμένων ζωοτροφών και το οποίο λίγο μετά το άρμεγμα θα μεταφερθεί στο εργοστάσιο και μέσα από τη διαδικασία ποιοτικού ελέγχου θα παστεριωθεί και θα ομογενοποιηθεί, ώστε να πάρει το δρόμο προς τα σημεία διανομής. Το ίδιο συμβαίνει με άλλες πρωτοβουλίες που δίνουν έμφαση στην ονομασία προέλευσης και τα ειδικά ποιοτικά χαρακτηριστικά του όπως το γάλα δεν έχει απλώς ονοματεπώνυμο παραγωγού αλλά και φρεσκάδα με πλούσια γεύση χωρίς περιττές επεξεργασίες…