Και όμως υπάρχουν λύσεις – ακόμη και την εποχή των Μνημονίων για να διασφαλίσει κανείς και την δημόσια επένδυση και μέσω αυτής την προοπτική της οικονομικής ανάκαμψης και ανάπτυξης.
Βεβαίως, οι διαθέσιμες λύσεις υπάρχουν αλλά χρειάζεται να ανταποκρίνονται σε συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Για παράδειγμα, η δαπάνη ενός δημόσιου έργου δεν θα πρέπει να επηρεάζει δημόσιο έλλειμμα και χρέος…
Δύσκολο θα πείτε… Και όμως… Για να σκεφτούμε τα έργα με τον τρόπο, με τη μέθοδο ΣΔΙΤ.
Τις προηγούμενες ημέρες διάβασα μια ανάρτηση του Νίκου Μαντζούφα ( ειδικού γραμματέα ΣΔΙΤ εδώ και 9 χρόνια ) στο facebook: «Ίσως δεν το κατάλαβαν πολλοί, αλλά ένα εξαιρετικά θετικό νέο σήμερα για τον τομέα έργων ΣΔΙΤ και για την ανάπτυξη.
Το έργο ΣΔΙΤ Απορριμμάτων Ηπείρου αξιολογήθηκε και κρίθηκε από ΕΛΣΤΑΤ και EUROSTAT ως Off Balance της γενικής κυβέρνησης, δηλαδή δεν επηρεάζει δημόσιο έλλειμμα και χρέος.
Οφείλεται στη σωστή κατανομή κινδύνων των συμβάσεων και στην ουσιαστική μεταφορά ρίσκου στον ιδιωτικό τομέα.
Το 5ο έργο ΣΔΙΤ που αξιολογήθηκε από Eurostat ως Off Balance ( μεταξύ άλλων, Σχολεία Αττικής, Απορρίμματα Δυτικής Μακεδονίας, Τηλεματική)».
Από το 2009 μέχρι σήμερα το πρώτο δημόσιο πρόγραμμα που δέχεται περικοπές είναι το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ). Μεταξύ των επενδυτικών σχεδίων και προτάσεων που κόβονται χρόνο με το χρόνο είναι και έργα που θα μπορούσαν να προχωρήσουν με άνεση χρησιμοποιώντας την μέθοδο ΣΔΙΤ.
Ποιος εμποδίζει τους κυβερνώντας να το πράξουν; Πάντως, όχι οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών και οι …Μνημονιακοί φίλοι τους.Κάθε άλλο! Το πραγματικό εμπόδιο είναι η αντίληψη των αρμοδίων υπουργών για την εξουσία και την διαχείριση της καθώς επίσης και η κληρονομημένη σχέση τους με τα κατεστημένα συμφέροντα των κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών.
Και όπως γράφει ο Νίκος Μαντζούφας σε άλλη ανάρτηση του: Στην 8χρονη αυτή πορεία, επιτύχαμε με συνέπεια και μικρά, αλλά σταθερά βήματα συνεχώς μπροστά να υλοποιήσουμε 12 έργα ΣΔΙΤ 635 εκατομμύρια ευρώ. Έργα που έλαβαν διεθνείς διακρίσεις(Σχολεία Αττικης, Απορρίμματα Δυτικής Μακεδονίας, Ευρυζωνικά δίκτυα), συνδύασαν με καινοτόμο τρόπο χρηματοδοτήσεις από ιδιωτικούς, κοινοτικούς πόρους της ΕΕ, χρηματοδοτικό εργαλείο Jessica, Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, είχαν απόλυτη διαφάνεια στη δημοπράτηση και υλοποίηση και έντονο ανταγωνισμό και κυρίως… είχαν εξαιρετική ποιότητα, χρόνους υλοποίησης και αποδοχή από τις τοπικές κοινωνίες και τους πολίτες».