Πόσες και πόσες φορές δεν έχουν κάνει θέμα τα ΜΜΕ ομάδες που δεν έχουν ούτε έναν γηγενή στην αρχική τους 11άδα
Πόσες φορές δεν έχουν βγει ΜΜΕ και φίλαθλοι να κατακεραυνώσουν την πολιτική που ακολουθούν τα μεγάλα κυρίως ποδοσφαιρικά club στο ελληνικό ποδόσφαιρο με το να αγοράζουν ξένους και να μην αναδεικνύουν και δικά τους παιδιά. Αρχίζει η συνωμοσιολογία για παιχνίδι μανατζαραίων , για κονόμες διοίκησης και προπονητών που τους φέρνουν και «βάλε να πάει». Άκρη δεν βγάζεις. Δεν υποστηρίζω ότι το ποδόσφαιρο, παγκοσμίως είναι αγγελικά πλασμένο αλλά από την άλλη δεν μπορούμε να κυνηγάμε συνεχώς φαντάσματα και ανεμόμυλους. Στην εποχή Μποσμάν έγινε και συνεχίζεται να γίνεται το έλα να δεις. Προσπαθεί η UEFA να σώσει την κατάσταση υποχρεώνοντας τις ομάδες που παίζουν Ευρώπη να έχουν και γηγενείς παίκτες αλλά δεν πετυχαίνει το σκοπό της στο βαθμό που θέλει τουλάχιστον.
Και όταν αποφασίσει μία διοίκηση να επενδύσει στις ακαδημίες της, αρχίζει το άλλο τροπάριο. «Δεν θέλει ο πρόεδρος να ξοδευτεί και λέει στον προπονητή να βάλει πιτσιρικάδες». «Που πάμε έτσι; Θα μας διαλύσουν στο ντέρμπι» , «θα καούν οι μικροί», κλπ, κλπ, κλπ.
Τα τελευταία χρόνια, με τη χώρα να βρίσκεται σε βαθειά οικονομική κρίση, πολλοί ήταν εκείνοι που διείδα ότι θα αρχίσουν και πάλι να βγαίνουν ελληνόπουλα με ποδοσφαιρικό ταλέντο. Δεν το είδαμε. Τους τελευταίους μήνες και ειδικά με το νέο έτος , ο Ολυμπιακός αποφάσισε να στηριχθεί και σε παιδιά από τις Ακαδημίες του. Ακαδημίες στις οποίες η διοίκηση ρίχνει χρήμα και τις στηρίζει, με προπονητές, εγκαταστάσεις, εξοπλισμό και όλα τα απαραίτητα. Μετά την στροφή αυτή υπάρχουν κάποιοι που μουρμουράνε στα γνωστά μονοπάτια που έγραψα πιο πάνω. Και φέρνω παράδειγμα τον Ολυμπιακό γιατί αποτελεί αυτή την εποχή «case study» πάνω στο θέμα αυτό.
Το ερώτημα είναι, «μία ομάδα με σχεδόν εξασφαλισμένο το πρωτάθλημα αν δεν «ψήσει» αγωνιστικά τώρα τους νεαρούς παίκτες της, τότε πότε θα το κάνει;». Θα σας απαντήσω. ΠΟΤΕ.