Η υπόθεση με τους εκβιαστές «δημοσιογράφους» δεν πρέπει να σταματήσει εδώ. Θα πρέπει, τώρα που έσπασε ο δοθιήνας, να επιχειρηθεί να βγει όλο το πύον της παραδημοσιογραφίας ή έστω όσο περισσότερο μπορούμε. Θα πρέπει να αποκαλυφθούν και οι άλλοι. Γιατί υπάρχουν.
Δεν είναι μόνον οι τρεις που πρωταγωνιστούν στη δικογραφία της ΕΥΔΑΠ. Πρέπει να αποκαλυφθούν και οι υπόλοιποι που κινούνται στις παρυφές της εξουσίας και λυμαίνονται κατά μόνας ή από κοινού το δημόσιο χρήμα χωρίς ουδείς μέχρι σήμερα να τους έχει βάλει φίμωτρο. Είναι ευκαιρία να ξεβρωμίσει λίγο το επάγγελμα. Ταυτόχρονα, όμως, θα πρέπει να παραδεχτούμε πως τα τρωκτικά βρίσκουν και ροκανίζουν. Δεν υπάρχει βρωμιά μόνο στη δημοσιογραφία, υπάρχει και στην πολιτική και στο επιχειρείν. Το τανγκό θέλει δύο. Δεν είναι μόνο αυτός που απειλεί με αποκαλύψεις, είναι κι αυτός που θέλει κάτι να κρύψει. Οπως υπάρχουν διεφθαρμένοι δημοσιογράφοι, υπάρχουν και διαφθορείς πολιτικοί ή και επιχειρηματίες. Εκτός από δημοσιογράφους εκβιαστές, υπάρχουν και πολιτικοί εκμαυλιστές. Και για να καλύψουν δικές τους λαδιές και πομπές και για να υπονομεύσουν αντιπάλους τους, έχει γεμίσει το Δημόσιο με γραφεία Τύπου, συμβούλους επικοινωνίας, διαχειριστές κρίσεων, μετακλητούς, αντίκλητους, παράκλητους, χαλκεία αμειβόμενα από μυστικά κονδύλια, διαφημιστικά μπάτζετ και κοινοτικά προγράμματα. Η δημόσια -κρατική και κομματική- εκπόρνευση σε όλο της το μεγαλείο. Και βέβαια, ας μη γελιόμαστε, δεν είναι μόνο οι φτωχοδιάβολοι και οι φτωχομπινέδες. Εκτός από τα τσικό της εκβιαστικής δημοσιογραφίας, υπάρχουν και οι επαγγελματίες της ανωτέρας δημοσιογραφικής τάξεως, όπου όμως ισχύουν άλλοι κανόνες συναλλαγών.
Ο θαυμαστός κόσμος του Διαδικτύου
Να σημειώσουμε εδώ ότι, σύμφωνα με τη δικογραφία, οι δημοσιογραφικοί εκβιασμοί αφορούν κυρίως τον χώρο του Ιντερνετ και σε μία μόνο -και μάλιστα περιθωριακή- εφημερίδα. Και επειδή στο Ιντερνετ φαίνεται ότι είναι το μέλλον της δημοσιογραφίας, θα πρέπει να πούμε ότι σε αυτόν τον θαυμαστό ηλεκτρονικό χώρο υπάρχουν όμορφα, αποκαλυπτικά, ενημερωτικά, επαγγελματικά σάιτ και μπλογκ που προάγουν και εμπλουτίζουν τον δημόσιο προβληματισμό και την ελεύθερη συζήτηση για τα γενόμενα και τα μελλούμενα. Ενδιαφέροντα θέματα, καινοτόμες προτάσεις, κεντρίσματα που ανοίγουν νέους ορίζοντες και κινητοποιούν δυνάμεις. Δημιουργικός, δροσερός, αιρετικός, πρωτοποριακός, ακόμη και εμπρηστικός λόγος, που τον απολαμβάνεις και αξίζει να τον αναπαράγεις. Προσπάθειες αξιοπρόσεκτες, στημένες σε επαγγελματική ή μη βάση, συμβάλλουν στον πλουραλισμό και τη διαφάνεια του δημόσιου βίου.
Υπάρχει όμως και μπόλικη σκαρταδούρα, ενώ σε πολλές περιπτώσεις περισσεύει η αθλιότητα και η ασχήμια. Κακοήθεις, αγράμματοι ή ημιμαθείς κοινοί εκβιαστές, φυράματα της κοινωνίας, απατεωνίσκοι, συμπλεγματικοί τύποι, υπάλληλοι υπηρεσιών, αργυρώνητοι, αποτυχημένοι στη ζωή, προβληματικοί στις προσωπικές και κοινωνικές τους σχέσεις παριστάνουν δήθεν τους μπλόγκερ, ενώ στην καλύτερη των περιπτώσεων δρουν ως «μπιστολάδες» αφεντικών είτε με κατ’ αποκοπήν αποζημίωση είτε με μηνιάτικο. Νομίζουν ότι μπορούν να κάνουν τους «νονούς» και να ελέγξουν μέσω ενός δικτύου λάσπης και παραπληροφόρησης τη δημόσια ζωή, στοχοποιώντας κατά το δοκούν, και σε αρκετές περιπτώσεις μετά από παραγγελία, πρόσωπα ή επιχειρήσεις. Θεωρώντας, τα θρασίμια, ότι κανένας σοβαρός άνθρωπος που σέβεται τον εαυτό του, τις αξίες του και την πορεία του δεν θα μπει στον κόπο να ανοίξει διάλογο μαζί τους, ξερνάνε εμετό. Οσο μάλιστα τους αγνοείς ή δεν τους δίνεις τα όβολα -«μαύρα» ή μέσω διαφημιστικών κονδυλίων- που απαιτούν αποθρασύνονται και από τους υπαινιγμούς περνάνε σε χυδαιότητες, ανυπόστατες περιγραφές και υβριστικά σχόλια που μόνο στόχο έχουν να θίξουν την τιμή και την υπόληψη ανθρώπων ή να απαξιώσουν κάποια επιχείρηση.
Φίμωτρο στους εκβιαστές
Σε μια σοβαρή, δημοκρατική και ευνομούμενη πολιτεία, οι κατά τον νόμο υπεύθυνες υπηρεσίες, οι Ανεξάρτητες Αρχές αλλά και η Δικαιοσύνη, οφείλουν να βάλουν φίμωτρο στις ντουντούκες των εκβιασμών. Πρέπει να αξιοποιήσουν τις αναφορές, τις καταγγελίες και το υλικό που τους καταθέτουν όσοι εκβιάζονται ή συκοφαντούνται και να εκβάλουν τα βοθρολύματα από τη δημοσιογραφία. Και βέβαια, εκτός από τους εκβιαστές του χιλιάρικου, θα πρέπει να αποκαλύπτονται και οι επιβήτορές τους. Αυτοί -πολιτικοί, επιχειρηματίες, άνθρωποι των συμφερόντων στα Μέσα Ενημέρωσης- που τους καθοδηγούν επ’ αμοιβή ή ένεκα άλλων αμαρτωλών, περίεργων και «αιμομεικτικών» σχέσεων, κάποια στιγμή θα ανακαλύψουν ότι οι ασπάλακες των υπονόμων ή τα συνεταιράκια τους είναι εκτός από τιποτόφρονες και μαρτυριάρηδες. Και θα τους πάρουν μαζί τους.
Το Ιντερνετ είναι χώρος όπου όλα τα λουλούδια μπορούν ν’ ανθίσουν. Από τον έγκυρο, τεκμηριωμένο, αναλυτικό, δημοσιογραφικό και επιστημονικό λόγο μέχρι τις κουβέντες του καφενείου και τον χαβαλέ. Από την αυστηρά επαγγελματική προσπάθεια μέχρι και την ερασιτεχνική ενασχόληση. Ολα μπορούν να συνυπάρξουν αρμονικά και αλληλοσυμπληρούμενα. Το λίπασμα του Διαδικτύου είναι η ευρεία γκάμα θεμάτων, η πανσπερμία απόψεων και η ποικιλία ενδιαφερόντων. Οσο ανθίζουν αυτά, τόσο ο διαδικτυακός κήπος γίνεται καλύτερος και ομορφότερος. Δεν χρειαζόμαστε μόνο σοβαρότητα, αλλά και πλάκα. Οπως είναι η ζωή. Από κριτική μέχρι καζούρα. Ολα πρέπει να υπάρχουν.
Ο φερετζές του συκοφάντη
Το μόνο που δεν επιτρέπεται είναι η ανωνυμία να είναι ο φερετζές του συκοφάντη και του εκβιαστή. Οι καθ’ έξιν και κατ’ επάγγελμα κουκουλοφόροι της δήθεν ενημέρωσης δεν έχουν θέση στη μεγάλη και ελεύθερη ηλεκτρονική παρέα, ούτε εργασία. Πίσσα και πούπουλα τους πρέπουν. Οσοι είναι υγιείς και έχουν γερές ρίζες είναι λογικό να καρποφορήσουν και να θάλλουν για το κοινό καλό και το δημόσιο συμφέρον. Οι καχεκτικοί και οι αρρωστιάρηδες ακόμη κι αν τους φλομώνεις κάθε μέρα με ντι ντι τι δεν θ’ αντέξουν. Κάποια στιγμή θα ξεραθούν. Ο περονόσπορος στην περίπτωσή τους δεν γιατρεύεται. Οι γεωπόνοι το ξέρουν, οι αργυραμοιβοί δεν θέλουν να το καταλάβουν. Θα αναγκαστούν όμως…