Το μεγάλο ερωτηματικό και η ειδοποιός διαφορά για το πόσο θα κοστίσει σε παραγόμενο προϊόν, σε δουλειές, σε ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης των πολιτών (γιατί στην ουσία αυτό μετράει) είναι ο τουρισμός. Πόσοι τελικά θα έρθουν, ή μάλλον πόσοι δεν θα έρθουν, με αποτέλεσμα να μας αφήσουν ένα τεράστιο οικονομικό κενό, μια μαύρη τρύπα.
Το κλίμα στην Ευρώπη είναι πλέον ορατό, αν και η πανδημία δεν έχει βρεθεί ακόμα και στα… πιο χαμηλά της, μια που έχουμε, δυστυχώς, αρκετούς νεκρούς καθημερινά. Ναι, οι Ευρωπαίοι πολίτες επιθυμούν, έστω και διστακτικά -όσοι μπορούν και όσοι αντέχουν οικονομικά-, να κάνουν διακοπές εκτός της χώρας τους, οι δε κυβερνήσεις τους μπορεί να μην το προτιμούν (θα τους βόλευε να μείνουν και να ξοδέψουν εντός συνόρων), αντιθέτως, όμως, το θέλουν πολύ οι κολοσσιαίες επιχειρήσεις τους.
Με απλά λόγια, μπορεί να μη θέλει η κυρία Μέρκελ (σ.σ.: διαβάστε τη σημερινή βιογραφία της στο «Πρώτο Θέμα», όντως εξαιρετικό βιβλίο), αλλά θέλουν η Lufthansa, η TUI, ακόμα και η γερμανική ταμπλόιντ εφημερίδα «Bild» για να χαρούν οι αναγνώστες της. Αυτό συμβαίνει και στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, πλην της Αγγλίας που έχει μείνει πίσω στην εξέλιξη της πανδημίας και φυσικά είναι και εκτός Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Γι’ αυτό και, όπως διαβάζετε, όσο περνούν οι μέρες τόσο οι Ευρωπαίοι είναι πρόθυμοι να παρακάμψουν τα πολύ σκληρά πρωτόκολλα μετακινήσεων των τουριστών. Για να καταλήξουμε τελικά στις μάσκες, στη θερμομέτρηση και σε ειδικά μέτρα προστασίας που θα εφαρμόζονται κατά περίπτωση σε χώρες, ξενοδοχεία κ.λπ. Με απλά λόγια, όλοι (στον κόσμο) θέλουμε να «ανοίξουμε», να δουλέψουμε, να ζήσουμε, να διασκεδάσουμε, αλλά θέλουμε και να μην κολλήσουμε, πράγμα που δεν είναι και τελείως εφικτό, αλλά δεν γίνεται κι αλλιώς. Η Γη… δεν μπορεί να σταματήσει να γυρίζει λόγω της πανδημίας γιατί πολύ απλά θα πεινάσει κόσμος. Απ’ ό,τι φαίνεται, ο κορωνοϊός θα υπάρχει για πολύ καιρό ακόμα, χωρίς, όμως, την αρχική του δυναμική λόγω του καλού καιρού που δημιουργεί φυσικές αποστάσεις, ή τουλάχιστον μοιάζει να μπορεί να ελεγχθεί για το καλοκαίρι.
Από το φθινόπωρο θα φανεί και πάλι πόσο φονικός θα ξαναγυρίσει και τι θα έχουν βρει οι επιστήμονες για να μην ξαναζήσουμε ό,τι ζήσαμε το τελευταίο τρίμηνο.
Το συμφέρον να ανοίξει η αγορά είναι κοινό, από την πολυεθνική Fraport που έχει τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια της Ελλάδας μέχρι τον γεωργό της Κρήτης που θέλει να πουλήσει τις ντομάτες του στις ταβέρνες που τρώνε οι τουρίστες. Και μαζί με το συμφέρον είναι και ευθύνη του καθενός να προσέξει και το υγειονομικό και το οικονομικό κομμάτι της δουλειάς του. Δεν θα πάθει κανείς τίποτα αν τηρεί στο μαγαζί του σχολαστικά τους κανόνες υγιεινής που θέσπισε το κράτος, έστω και με κάποιο επιπλέον κόστος. Οπως επίσης δεν θα πτωχεύσουν οι εύποροι επιχειρηματίες αν συνεργαζόμενοι με το κράτος -και με τη βοήθειά του- διατηρήσουν τις περισσότερες θέσεις εργασίας.
Μετά από σχεδόν μια 15ετία, τους τρεις τελευταίους μήνες η Ελλάδα έδειξε το καλό της πρόσωπο και κέρδισε σχεδόν τα πάντα στη δύσκολη αυτή δοκιμασία. Φήμη που μεταβάλλεται σχεδόν πάντοτε σε πελατεία. Τώρα μπορεί να το ξανακάνει και να «σώσει» μια πολύ δύσκολη χρονιά.