Οταν κάτι αρχίζει και στραβώνει, είναι απολύτως σωστό να προσπαθήσεις με διορθωτικές κινήσεις να το επαναφέρεις, αλλά αυτό δεν ισχύει συνήθως στην πολιτική όταν τελειώνει η τετραετία και μαζί και ο χρόνος παραμονής μιας κυβέρνησης στην εξουσία.
Αντίθετα, αν επιμείνεις, μπορεί να σου γυρίσει σε πολύ χειρότερο.
Ο κ. Τσίπρας ήταν πάντοτε αντισυμβατικός στις πολιτικές του ενέργειες από την πρώτη μέρα που εξελέγη, αλλά αυτό μπορεί να το κάνει κάποιος με επιτυχία όταν είναι στα πάνω του, όταν «έχει ακόμα λάδι να κάψει», που λέει και ο λαός, όταν έχει ανοχές από την κοινή γνώμη. Για παράδειγμα, ο Ανδρέας μπορούσε να… αλλάξει πίστα (και όνομα) για την Προεδρία της Δημοκρατίας και από Καραμανλή να πάει σε Σαρτζετάκη, γιατί τότε ήταν ακόμα ισχυρός πολιτικά, έκανε μια πολιτική μαγκιά και έπιανε. Ολοι τον θεωρούσαν μάγο.
Μερικά χρόνια αργότερα, όμως, ακόμα κι όταν άλλαξε τον εκλογικό νόμο (Κουτσόγιωργα) για να εμποδίσει τον αντίπαλό του να ανέβει στην εξουσία, όχι μόνο τελικά δεν τα κατάφερε, αλλά και ανάγκασε πολλούς πολίτες που δεν ήθελαν να ψηφίσουν τη Νέα Δημοκρατία να το κάνουν προκειμένου να εκλεγεί κυβέρνηση, με αποτέλεσμα να φτάσει στο απίστευτο για τον δεξιό πολιτικό χώρο ποσοστό του 47%. Εστω και με την τρίτη, ο Μητσοτάκης έγινε τελικά πρωθυπουργός.
Σήμερα ο Τσίπρας, όπως άλλωστε και πολλοί πρωθυπουργοί στο παρελθόν που βρίσκονταν στον δρόμο προς την έξοδο, επινοεί διάφορα κόλπα προκειμένου να πάει λίγο παρακάτω, να τελειώσει τη θητεία του.
Θεωρεί ότι μπορεί να «απαλλοτριώνει» βουλευτές του πρώην κολλητού του συγκυβερνήτη Πάνου Καμμένου (η λέξη «απαλλοτρίωση» από τη σημερινή συνέντευξη του αρχηγού των ΑΝ.ΕΛ. στο «Πρώτο Θέμα»), έτσι, χωρίς κόστος, όπως επίσης και να εξευτελίζει βουλευτές, βάζοντάς τους να υπογράφουν λευκή επιταγή για όλα τα νομοσχέδια που θα φέρει στη Βουλή ενώ δεν ανήκουν στο κόμμα του.
Ο εξευτελισμός, όμως, αυτός δεν κοστίζει μόνο στους ούτως ή άλλως τελειωμένους πολιτικά έξι βουλευτές, αλλά και στον εντολοδόχο τους. Τρώει κουτόχορτο ο κόσμος, αλλά όχι και τόσο.
Μέτρησε λάθος ο πρωθυπουργός τον Καμμένο, γιατί αυτός -για να επιβιώσει πολιτικά- θα κάνει στον Τσίπρα όλα όσα υπέστησαν οι πολιτικοί του αντίπαλοι στο παρελθόν και μάλιστα πολύ χειρότερα επειδή θα γίνονται πιο πιστευτά από την κοινή γνώμη. Σου λέει ο άλλος, μαζί ήταν οι δυο τους, παρέα κυβέρνησαν τέσσερα χρόνια, άρα κάτι ξέρει που τα λέει αυτά ο Πάνος.
Και ας μην ξεγελιέται ο κ. Τσίπρας, μπορεί ο κόσμος να μην ψηφίσει τον κ. Καμμένο για να μπει στη Βουλή, αλλά το θέαμα και γενικά το… μαλλιοτράβηγμα τα γουστάρει. Τα ακούει, περνάει καλά και τα καταγράφει στον σκληρό του δίσκο. Και ο Πάνος είναι μεγάλος πολιτικός… ανιματέρ, πώς να το κάνουμε!
Με όλα αυτά που γίνονται τις τελευταίες δύο εβδομάδες, με Καμμένους και εξευτελισμένους βουλευτές, με Μαδούρο και Πολάκηδες, δύσκολα θα τσιμπήσει ο κεντρώος ψηφοφόρος, έστω κι αν σέρνει ο ΣΥΡΙΖΑ μαζί του μερικούς ασήμαντους γυρολόγους πρώην Πασόκους ή υπόλοιπα της καραμανλικής περιόδου.
Αρα, λοιπόν, καλώς φαίνεται ότι επιλέγει να τελειώνει πριν αρχίσει η κατηφόρα να γίνεται γκρεμός. Και άργησε…