Ο Γκρεγκ Έιμπελ γνωρίζει ότι αναλαμβάνει ρόλο που από μόνος του αποτελεί ιστορικό βάρος. To χρίσμα του ως διαδόχου του διασημότερου επενδυτή στον κόσμο ήταν σχεδόν τυχαία. Ένα σπάνιο λεκτικό ολίσθημα του Τσάρλι Μάνγκερ, τότε 97 ετών, στη γενική συνέλευση της Berkshire Hathaway το 2021, αποκάλυψε ποιος θα ήταν ο επόμενος επικεφαλής. Και ειπώθηκε ως προφητεία, ή ίσως εντολή: «Ο Γκρεγκ θα διατηρήσει την κουλτούρα».
Περισσότερα από τέσσερα χρόνια μετά, ο λογιστής που έγινε κορυφαίο στέλεχος στον τομέα της ενέργειας παίρνει πλέον στα χέρια του το τιμόνι ενός κολοσσού αξίας 1 τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Ένας ιστορικός όμιλος με δραστηριότητες από τις ασφάλειες έως τις σιδηροδρομικές μεταφορές και το λιανεμπόριο, που απασχολεί σχεδόν 400.000 εργαζομένους. Αναλαμβάνει επίσης τη διοίκηση, ενός ταμείου ύψους 382 δισεκατομμυρίων δολαρίων, αρκετή για να διασώσει οποιαδήποτε μεγάλη αμερικανική εταιρεία με μία και μόνο επιταγή.
Μια πρώτη γεύση της… μετά Μπάφετ εποχής
Οι μέτοχοι πήραν ήδη το πρώτο δείγμα της νέας εποχής μετά τον Μπάφετ, με μια γενναία αναδιάρθρωση στη διοικητική κορυφή, ένας κορυφαίος στην επιλογή μετοχών και επικεφαλής της μεγαλύτερης ασφαλιστικής της επιχείρησης μεταβαίνει στην JPMorgan Chase & Co. Η Berkshire, αποκτά γενικό νομικό σύμβουλο για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες και ένας σημαντικός οικονομικός διευθυντής αποχωρεί μετά από 40 χρόνια.
Ο Έιμπελ και η ομάδα του έχουν να αντιμετωπίσουν πληθώρα προκλήσεων. Σύμφωνα με το Bloomberg, οι εμπορικές εντάσεις με την Κίνα ενδέχεται να πλήξουν το σιδηροδρομικό σκέλος της Berkshire, και όλα αυτά την ώρα που η εταιρεία λαμβάνει μια σπάνια «sell» αξιολόγηση για τη μετοχή της.
Μετά από χρόνια αποφυγής της δημοσιότητας, ο Έιμπελ βρίσκεται πλέον στο επίκεντρο, καλούμενος, όχι μόνο να ξεπεράσει τα εμπόδια, αλλά και να αφήσει το δικό του αποτύπωμα σε μια αυτοκρατορία που οραματίστηκε, δημιούργησε και διαμόρφωσε ο Γουόρεν Μπάφετ, χωρίς όμως την άνευ όρων εμπιστοσύνη που απολάμβανε ο «Μάντης της Ομάχα».
Όπως σημειώνει ο αναλυτής Μέγιερ Σιλντς της Keefe Bruyette & Woods: «Η μεγαλύτερη πρόκληση είναι ότι διαδέχεται έναν άνθρωπο που κατέχει μοναδική θέση στη συνείδηση του χρηματοοικονομικού κόσμου».
Από τα διαφημιστικά φυλλάδια στα ενεργειακά δίκτυα
Γεννημένος στο Έντμοντον του Καναδά, ο Έιμπελ μεγάλωσε σε μια οικογένεια όπου η εκπαίδευση και η σκληρή δουλειά ήταν κεντρικές αξίες. Το πρώτο του μεροκάματο κατάφερε να το πάρει, μοιράζοντας διαφημιστικά φυλλάδια, μια ιστορία με σαφείς παραλληλισμούς με την παιδική δουλειά του Μπάφετ ως διανομέα εφημερίδων. Σε συνέντευξή του το 2018 στην Horatio Alger Association είχε αναφέρει χαρακτηριστικά: «Είχα την επιθυμία να δουλέψω. Ήταν απλώς μέρος της ζωής».
Δούλεψε σε πολλούς τομείς, σε εταιρεία δασικών προϊόντων, σε επιχείρηση με πυροσβεστήρες, πριν λάβει υποτροφία για το πανεπιστήμιο της Αλμπέρτα. Μετά το 1984, ξεκίνησε λογιστής στην PwC, αρχικά στο Έντμοντον και αργότερα στο Σαν Φρανσίσκο. Η σημαντική καμπή ήρθε όταν εντάχθηκε στην CalEnergy, τότε μια μικρή εταιρεία γεωθερμικής ενέργειας. Η ταχεία ανάπτυξή της κορυφώθηκε με την εξαγορά της MidAmerican Energy. Το 1999, η Berkshire απέκτησε πλειοψηφικό πακέτο στη MidAmerican, ανοίγοντας τον δρόμο για τη συνεργασία του Έιμπελ με τον Μπάφετ. Το 2008 έγινε CEO της Berkshire Hathaway Energy, η οποία εξελίχθηκε σε έναν από τους βασικούς πυλώνες κερδοφορίας του ομίλου.
Η συμβολή του στην ανάπτυξη του ενεργειακού χαρτοφυλακίου, ένα δίκτυο που ηλεκτροδοτεί πολιτείες όπως η Αϊόβα και η Νεβάδα και λειτουργεί αγωγούς φυσικού αερίου μήκους 21.000 μιλίων, καθιέρωσε τη φήμη του ως αυστηρού, αποτελεσματικού και προσηλωμένου μάνατζερ. Το 2018 αναβαθμίστηκε σε αντιπρόεδρο, έχοντας πλέον υπό την ευθύνη του όλες τις μη ασφαλιστικές δραστηριότητες. Τώρα, αναλαμβάνει και τις ασφαλιστικές, καθώς και τη διαχείριση ενός χαρτοφυλακίου μετοχών ύψους 280 δισεκατομμυρίων δολαρίων, χωρίς προηγούμενη εμπειρία στον κλάδο. «Η ικανότητα εύρεσης ελκυστικών εξαγοράς σε σωστή τιμή είναι δεξιότητα μεταβιβάσιμη», σημειώνει ο Τζιμ Σάναχαν της Edward Jones.
Διατηρώντας την κουλτούρα
Από τότε που ο Μάνγκερ αποκάλυψε κατά λάθος το όνομά του, ο Έιμπελ τονίζει ότι η διατήρηση της κουλτούρας της Berkshire είναι προτεραιότητά του. Όταν ρωτήθηκε τον Μάιο πώς θα χειριστεί την κατανομή κεφαλαίων, απάντησε γενικόλογα, μιλώντας για «τις μεγάλες αξίες που διαμορφώνουν το μέλλον της Berkshire».
Ωστόσο, επτά μήνες αργότερα, οι αλλαγές δείχνουν ότι βάζει τη δική του σφραγίδα.
Ο CFO Μαρκ Χάμπουργκ θα αποχωρήσει το 2027, μετά από 40 χρόνια. Στη θέση του ορίζεται ο Τσαρλς Τσανγκ, μέχρι σήμερα οικονομικός διευθυντής της ενεργειακής μονάδας του Έιμπελ. Ορίζεται γενικός νομικός σύμβουλος, ο Μάικλ Ο’Σάλιβαν, μια θέση που η Berkshire δεν είχε δεκαετίες. Ο CEO της NetJets, Άνταμ Τζόνσον, αναλαμβάνει πρόεδρος στο τμήμα καταναλωτικών προϊόντων, διατηρώντας όμως τον προηγούμενο ρόλο του. Η πιο ηχηρή είδηση ήταν η αποχώρηση του Τοντ Κομπς, ενός από τους δύο stock pickers που διαχειρίζονταν το τεράστιο χαρτοφυλάκιο της Berkshire, ο οποίος μετακινείται στην JPMorgan. Έτσι, δημιουργείται ένα νέο ερώτημα: πώς θα μοιραστεί η επενδυτική ευθύνη ανάμεσα στον Τεντ Γουέσλερ και τον Έιμπελ.
«Η εποχή που όλα περιστρέφονταν γύρω από τον Μπάφετ έχει τελειώσει. Τώρα η δομή πρέπει να αλλάξει», σημειώνει η αναλύτρια Κάθι Σάιφερτ της CFRA. Η Berkshire είναι η μόνη μεγάλη εισηγμένη χωρίς τμήμα Investor Relations. Δεν κάνει κλήσεις αναλυτών, δεν διοργανώνει ενημερωτικές εκδηλώσεις, δεν προβάλλει τα στελέχη της. Τα τριμηνιαία αποτελέσματα συχνά αφήνουν κενά για τις επιμέρους μονάδες. Αυτή η ιδιαιτερότητα ήταν ανεκτή όσο στο τιμόνι ήταν ο Μπάφετ.
Για τον Έιμπελ, μπορεί να μην υπάρχει η ίδια ανοχή. «Ο Μπάφετ είχε το πλεονέκτημα της αμφιβολίας. Δεν ξέρω αν ο Γκρεγκ θα το έχει», δηλώνει ο Σιλντς. Ένας ακόμα λόγος είναι ότι, ενώ ο Γουόρεν Μπάφετ είχε 145 δισεκατομμύρια δολάρια σε μετοχές Berkshire, ο Έιμπελ έχει πολύ μικρότερο ποσοστό.
Το ερώτημα του μερίσματος
Ο Έιμπελ αναλαμβάνει σε μια περίοδο που ορισμένες επενδυτικές επιλογές του Μπάφετ δέχονται κριτική. Η συγχώνευση Kraft-Heinz, όπου ο Έιμπελ συμμετείχε στο Δ.Σ., κατέληξε σε διάσπαση και ζημία 3,8 δισεκατομμυρίων δολαρίων για την Berkshire. Η εταιρεία έχει μείνει στο περιθώριο σε ένα ανοδικό χρηματιστήριο, συσσωρεύοντας ρευστότητα ρεκόρ και αποφεύγοντας αγορές ή επαναγορές μετοχών.
Αυτό οδηγεί πολλούς μετόχους να θέσουν ξανά το ερώτημα, πρέπει η Berkshire να αρχίσει να πληρώνει μέρισμα; «Όταν δημιουργείς πολύ περισσότερη ρευστότητα απ’ ό,τι μπορείς να χρησιμοποιήσεις, έρχεται η ώρα για μέρισμα», σημειώνει ο Σιλντς. Όμως, αυτό θα ήταν σχεδόν επανάσταση. Η Berkshire έχει πληρώσει μόνο μία φορά μέρισμα, το 1967, μια απόφαση που ο Γουόρεν Μπάφετ θυμάται «σαν κακό όνειρο». Τώρα, ο διάδοχος καλείται να αποδείξει αν θα τολμήσει να κινηθεί διαφορετικά ή αν θα συνεχίσει απαρέγκλιτα το δόγμα του προκατόχου του.
Διαβάστε ακόμη
Η ακτινογραφία της ναυλαγοράς φορτηγών πλοίων για 2025-2026 (πίνακες)
Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο Θέμα
Σχολίασε εδώ
Για να σχολιάσεις, χρησιμοποίησε ένα ψευδώνυμο.