Ένα ζεστό απόγευμα Πέμπτης στο Canary Wharf του Λονδίνου, πλήθη τραπεζιτών καπνίζουν και πίνουν λευκό κρασί και μπύρες έξω από τα μπαρ που πλαισιώνουν το λιμανάκι, ενώ κάτω από την προκυμαία, μια ομάδα κολυμβητών με πολύχρωμα σκουφάκια προπονείται στα νερά του λιμανιού.
Στη σκιά των ουρανοξυστών, το νερό μοιάζει σχεδόν μαύρο και η θερμοκρασία του μπορεί να αγγίζει τους 12 βαθμούς Κελσίου ακόμη και το καλοκαίρι. «Το νερό είναι πιο καθαρό από πολλά άλλα μέρη και είναι εύκολα προσβάσιμο. Είναι υπέροχο», λέει ο 32χρονος Όπε Οτανίγι, που εργάζεται στον χρηματοοικονομικό τομέα και κολυμπά στο Canary Wharf δύο φορές την εβδομάδα για να προετοιμαστεί για τρίαθλο, κολυμπώντας συνήθως τρεις γύρους, περίπου 900 μέτρα. Όπως προσθέτει, τα γύρω κτίρια προσφέρουν επιπλέον πλεονέκτημα για τον προσανατολισμό στα ανοιχτά νερά.
Ο 26χρονος Μαξ Σαρπ, που εργάζεται στον τομέα του real estate, ξεκίνησε να κολυμπά στο λιμάνι επίσης για τρίαθλο, αλλά συνέχισε και μετά τον αγώνα. Όπως λέει, οι θαμώνες των μπαρ που παρακολουθούν από την προκυμαία δημιουργούν μια άτυπη «πίεση» που τον κάνει να προσπαθεί περισσότερο. «Νιώθεις ότι πρέπει να βελτιωθείς και να μην δείχνεις κουρασμένος», εξηγεί. Συχνά η σύντροφός του, που εργάζεται εκεί κοντά, βρίσκεται ανάμεσα στους θεατές· μετά το κολύμπι πηγαίνουν μαζί για ποτό.
Η κολύμβηση σε ανοιχτά νερά συνηθίζεται σε δεξαμενές, ποτάμια ή θάλασσες. Ωστόσο, στην καρδιά του βρετανικού καπιταλισμού, με τα γραφεία των JPMorgan και Morgan Stanley να υψώνονται από πάνω, το Eden Dock του Canary Wharf γνωρίζει αυξανόμενη ζήτηση, παράλληλα με την άνοδο του ενδιαφέροντος για εξωτερικές δραστηριότητες κολύμβησης. Μόνο φέτος έχουν καταγραφεί πάνω από 1.200 κρατήσεις, έναντι 440 πέρυσι, σύμφωνα με την Canary Wharf Group, που διαχειρίζεται τον χώρο. Την καθημερινή λειτουργία έχει αναλάβει η εταιρεία Love Open Water, που διαχειρίζεται τέσσερις αντίστοιχους χώρους σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο.
«Δεν είναι το μέρος που θα φανταζόσουν ότι είναι κατάλληλο για κολύμβηση σε ανοιχτά νερά», λέει η Τσες Ροφ Ρίντγκαρντ, συντονίστρια εκδηλώσεων της Canary Wharf Group και προπονήτρια κολύμβησης. «Με όλη αυτή την άγρια ζωή, τα ψάρια και τη βλάστηση, και μετά κοιτάς πάνω και είσαι περικυκλωμένος από κάτι τόσο ανθρώπινο, δεν μπορείς να το συναντήσεις αλλού. Είναι μια εμπειρία σχεδόν εξωπραγματική».
Ο καπνός από τα τσιγάρα των θαμώνων, ο ήχος του Docklands Light Railway και ο θόρυβος των μηχανών διανομής στους δρόμους, σβήνουν από τον παφλασμό των κολυμβητών, τις φωνές των θεατών και την χαρακτηριστική μυρωδιά του γλυκού νερού. «Έχω κολυμπήσει σε άλλα ανοιχτά νερά. Εδώ έχεις τους ήχους του κόσμου, το ύψος των κτιρίων», λέει ο 53χρονος Ντομ Σεράλντι, σύμβουλος ανθρώπινου δυναμικού. Σύμφωνα με το Βloomberg, δηλώνει εντυπωσιασμένος: «Εδώ μοιάζει σχεδόν με πισίνα».
Η 23χρονη Κριστίνα Μούνκοβα, φοιτήτρια που ζει στην κοντινή συνοικία Μπόου, λέει ότι έχει συνηθίσει να κολυμπά σε πισίνες, ποτάμια και θάλασσα, αλλά εδώ η παρουσία θεατών δίνει μια διαφορετική αίσθηση: «Μου φαίνεται διασκεδαστικό που οι άνθρωποι έρχονται για ποτό μετά τη δουλειά και παράλληλα βλέπουν το νερό».
Η άνθηση της κολύμβησης σε πόλεις
Η ποικιλία σημείων κολύμβησης στο Λονδίνο, από τη λίμνη Serpentine στο Hyde Park, τις λίμνες του Hampstead Heath έως τα docks στα ανατολικά, έχει καταστήσει την πόλη προορισμό για τουρίστες κολύμβησης, λέει η Ροφ Ρίντγκαρντ, που εργάζεται επίσης ως ξεναγός στην εταιρεία SwimTrek. Και η πρωτεύουσα δεν είναι η μόνη που προσφέρει νέες εμπειρίες βουτιάς.
Στο Παρίσι, σημεία κατά μήκος του Σηκουάνα άνοιξαν φέτος για κολύμβηση τον Ιούλιο και τον Αύγουστο. Στη Δανία, τα λεγόμενα harbor baths δίνουν τη δυνατότητα στους κατοίκους της Κοπεγχάγης και του Όντενσε να κολυμπούν μέσα στην πόλη, ενώ στη Ζυρίχη η κολύμβηση στη λίμνη είναι δωρεάν. Στη Βέρνη και στη Βασιλεία της Ελβετίας, εργαζόμενοι φτάνουν στη δουλειά κυριολεκτικά επιπλέοντας στον ποταμό, ενώ στη Νέα Υόρκη προγραμματίζεται η δημιουργία μιας πλωτής πισίνας στον ποταμό Χάντσον. Συνολικά, 150 οργανισμοί σε 83 πόλεις παγκοσμίως έχουν ενταχθεί στην πρωτοβουλία Swimmable Cities, που ιδρύθηκε ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων Παρισιού 2024 με στόχο την προσβασιμότητα στην κολύμβηση για όλους.
Πέρα από την άσκηση
Η κολύμβηση σε εξωτερικούς χώρους είναι κάτι περισσότερο από απλή γυμναστική. Έρευνα του 2022 από ?την Outdoor Swimming Society στη Βρετανία έδειξε ότι το 94% των μελών κολυμπούν γιατί τους προσφέρει χαρά. Η Ροφ Ρίντγκαρντ σημειώνει ότι το προφίλ των κολυμβητών του κεντρικού Λονδίνου έχει αλλάξει, από άνδρες 35 έως 45 ετών που προπονούνταν για τρίαθλo, σε περισσότερες γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας, που το βλέπουν πλέον ως μέσο για την εμμηνόπαυση, την απώλεια βάρους, την ψυχική υγεία και την ανακούφιση από πόνους. Η κλιματική αλλαγή, με τα πιο ζεστά καλοκαίρια, ενισχύει αυτή τη στροφή.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, ωστόσο, η εξωτερική κολύμβηση είναι και θέμα δημόσιας συζήτησης. Τα περισσότερα ποτάμια είναι ακατάλληλα λόγω λυμάτων και αγροτικών αποβλήτων, με τον Τάμεση να μην αποτελεί εξαίρεση. Το νερό στο Canary Wharf προέρχεται από υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα και δεν έχει καμία σύνδεση με τον ποταμό· φιλτράρεται μέσα από αμμώδες υπέδαφος και ελέγχεται κάθε μήνα, με τις δοκιμές να δείχνουν πάντα καθαρό νερό, σύμφωνα με την Canary Wharf Group.
Η Love Open Water υποχρεώνει τη χρήση φωσφοριζέ σκουφιών και φουσκωτών σημαδούρων, με δύο ναυαγοσώστες σε καγιάκ σε επιφυλακή. Οι κολυμβητές κάνουν check-in και check-out με ηλεκτρονικό βραχιόλι. Η είσοδος επιτρέπεται σε 25 άτομα ανά μισάωρο, με εισιτήριο που κοστίζει 9,50 στερλίνες. Η λειτουργία περιορίζεται προς το παρόν στους καλοκαιρινούς μήνες, αλλά υπάρχει σκέψη να παραμείνει και τον χειμώνα, ανάλογα με τη ζήτηση.
Από εμπορικό λιμάνι σε χώρο αναψυχής
Ο χώρος υπήρξε τμήμα των West India Docks, που άνοιξαν το 1802 για να αποσυμφορήσουν το Λονδίνο από την εμπορική κίνηση. Παρέμεινε κέντρο θαλάσσιου εμπορίου έως τη δεκαετία του ’70–’80, όταν τα μεγαλύτερα πλοία και τα κοντέινερ τον κατέστησαν παρωχημένο. Στη δεκαετία του ’90, το Canary Wharf αναγεννήθηκε ως έδρα του βρετανικού χρηματοοικονομικού και νομικού τομέα.
Η κολύμβηση στα docks στοχεύει επίσης να φέρει τους εργαζομένους πίσω στα γραφεία μετά την πανδημία. Όπως λέει η Ροφ Ρίντγκαρντ, φαίνεται ότι πετυχαίνει, οι πρωινές ώρες της Παρασκευής είναι ιδιαίτερα δημοφιλείς, ενώ οι βραδινές Πέμπτης συχνά γίνονται sold-out, καθώς όλο και περισσότεροι αντικαθιστούν την μπύρα μετά τη δουλειά με μια πιο υγιεινή δραστηριότητα. Στην περιοχή έχουν ανοίξει πρόσφατα, εκτός από εστιατόρια και μπαρ, ανθοπωλεία, nail salons, γήπεδα padel και η μεγαλύτερη σάουνα της Βρετανίας. «Δεν είναι πια μόνο οι μπύρες», λέει χαρακτηριστικά. «Σίγουρα πρόκειται για αλλαγή κουλτούρας».
Διαβάστε ακόμη
Το σοβαρό ελάττωμα που εντόπισαν χρήστες στο iPhone 17 – Θα πλήξει τις πωλήσεις;
Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο Θέμα
Σχολίασε εδώ
Για να σχολιάσεις, χρησιμοποίησε ένα ψευδώνυμο.