Πόσα αλλάζουν μέσα σε ένα χρόνο… Πριν από ένα χρόνο, στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός, η παγκόσμια οικονομική και πολιτική ελίτ είτε συμμετείχε σε πυρετώδεις μυστικές συναντήσεις για τη σωτηρία του ευρώ, ή… έβαζε στοιχήματα για το πότε θα διαλυόταν το κοινό νόμισμα, με την έξοδο της Ελλάδας.
Ένα χρόνο αργότερα, η επιβίωση του ευρώ θεωρείται δεδομένη. Οι κορυφαίοι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι έχουν χρόνο ακόμα και να πάνε για σκι στο Νταβός.
“Θυμάμαι πέρυσι, το 2012, το Νταβός ήταν γεμάτο με ανασφάλεια για την Ευρωζώνη”, δηλώνει στο Reuters ο Olli Rehn. “Πέρυσι, υπήρχε μεγάλη ένταση εδώ. Φέτος, νομίζω ότι βλέπουμε το κλίμα να κινείται από τη σταθεροποίηση στην ανάκαμψη και αυτό σημαίνει ότι θα έχω την ευκαιρία να κάνω και λίγο διασυνοριακό σκι”.
Αυτό που κάνει εντύπωση, φέτος, είναι το πόσο λίγη κουβέντα γίνεται για το ευρώ. Και αυτό γιατί φέτος, το μεγάλο πρόβλημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν είναι πια η Ελλάδα, αλλά η Βρετανία, και το εάν αυτή η χώρα θα είναι μέλος της ένωσης σε λίγα χρόνια.
Ο νέος εφιάλτης για τον “Άνδρα του Νταβός” δεν είναι πια το Grexit, αλλά το Brexit.
Πέρυσι, οι συμμετέχοντες στο Φόρουμ κρέμονταν από τα χείλη της Γερμανίδας καγκελαρίου Angela Merkel, η οποία την εποχή εκείνη αντιστεκόταν στις πιέσεις για την αύξηση του μεγέθους του ευρωπαϊκού μηχανισμού διάσωσης. Στο τέλος, η Γερμανία έκανε πίσω. Και η δέσμευση της ΕΚΤ να αγοράσει απεριόριστα ομόλογα, το καλοκαίρι, αποτέλεσε ένα σημείο καμπής για την κρίση.
Σήμερα, εάν οι αξιωματούχοι τρέφουν μία ανησυχία απέναντι στην Ευρωζώνη, αυτή προέρχεται από την… υπερβολική αισιοδοξία κάποιων εμπλεκόμενων μερών. Πολιτικοί και κεντρικοί τραπεζίτες ανησυχούν ότι ο εφησυχασμός θα φέρει τη χαλάρωση της αποφασιστικότητας για μεταρρυθμίσεις. “Υπάρχει εφησυχασμός και αυτό είναι πολύ επικίνδυνο”, δηλώνει ο Angel Gurria, επικεφαλής του ΟΟΣΑ. “Όλοι νομίζουν ότι τη γλιτώσαμε. Όμως, δεν συμβαίνει αυτό. Και πώς θα μπορούσε, άλλωστε; Εξακολουθούμε να έχουμε επίμονα υψηλή ανεργία”.
Η επικεφαλής του ΔΝΤ, Christine Lagarde, από την πλευρά της, όταν ερωτήθηκε ποιες είναι οι μεγαλύτερες ανησυχίες της, επεσήμανε τα δημοσιονομικά προβλήματα των ΗΠΑ, της Ιαπωνίας και της Ευρώπης και τη διατήρηση του momentum των μεταρρυθμίσεων στην Ευρωζώνη.