“Χρεοκοπία είναι το να μην πληρώσεις”, έλεγε η πρόεδρος της Αργεντινής, Cristina Fernández de Kirchner, την περασμένη εβδομάδα, κατά τη διάρκεια μιας δραματικής συνέντευξης τύπου στο Μπουένος Άιρες. “Οι όροι της χρεοκοπίας αναφέρονται στο συμβόλαιο, και το να μπλοκαριστεί η πληρωμή δεν περιλαμβάνεται σε αυτούς”. Η πρόεδρος αναφερόταν στην απόφαση του Αμερικανού δικαστή Thomas Griesa, που ανάγκασε το θεματοφύλακα των ομολόγων της Αργεντινή, την Bank of New York Mellon, να μην μοιράσει στους ομολογιούχους τα 539 εκατ. δολάρια που κατέθεσε η χώρα για να πληρώσει τόκους, έως ότου το Μπουένος Άιρες διαπραγματευτεί μία λύση με τα hedge funds που προσέφυγαν εναντίον της, ζητώντας να αποπληρωθούν τα ομόλογά τους στο ακέραιο.

Όταν η πληρωμή μπλόκαρε, η χώρα βρέθηκε σε default, με την ISDA να αποφασίζει ότι ότι αυτό συνιστά πιστωτικό γεγονός, που πυροδοτεί την πληρωμή των CDS (των συμβολαίων που ασφαλίζουν τα ομόλογα έναντι του ενδεχόμενου χρεοκοπίας), συνολικού ύψους περίπου 1 δισ. δολαρίων.

Όμως, όπως γράφει το Businessweek, μια προσεκτική εξέταση των όρων των ομολόγων δείχνει ότι η Αργεντινή ενδέχεται να έχει καταφέρει να ξεγελάσει τους πάντες. Και αυτό γιατί υπάρχει τρόπος η χώρα να γλιτώσει το default ακόμα και χωρίς να συμβιβαστεί με το hedge fund του Paul Singer, Elliott Management, ή με τα υπόλοιπα που προσέφυγαν εναντίον της. Το μόνο που έχει να κάνει το Μπουένος Άιρες, είναι να ταχυδρομήσει μερικές επιταγές.

Τα περισσότερα από τα ομόλογα αυτής της φύσης, περιέχουν μία ρήτρα που λέει ότι η υποχρέωση του δανειολήπτη να πληρώσει εκπληρώνεται όταν δώσει τα χρήματα στο θεματοφύλακα των τίτλων, που σε αυτή την περίπτωση είναι η Bank of New York Mellon. Η Αργεντινή το έχει ήδη κάνει αυτό, επομένως, δικαιούται να δηλώνει ότι οι κάτοχοι των ομολόγων πρέπει τώρα να πάρουν τα χρήματά τους από την BNY Mellon. Εάν ένας Αμερικανός δικαστής δεν τους επιτρέπει να το κάνουν, αυτό δεν είναι πρόβλημα της Αργεντινής.

Όμως, όπως αποδεικνύεται, τα ομόλογα που εξέδωσε η Αργεντινή στις δύο αναδιαρθρώσεις του χρέους της, το 2005 και το 2010, περιλαμβάνουν μία πρόσθετη ρήτρα, που λέει ότι η χώρας δεν έχει εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της έως ότου τα χρήματα φτάσουν στους κατόχους των ομολόγων.

Σε αυτή την περίπτωση, οι κάτοχοι είναι η Depositary Trust Company και η Euroclear, που λειτουργούν ως ενδιάμεσοι ανάμεσα στη BNY Mellon και τους τελικούς ομολογιούχους.

Ωστόσο, τα 539 εκατ. δολάρια που κατέθεσε το Μπουένος Άιρες δεν έχουν φτάσει σε αυτούς. Έτσι, η Αργεντινή βρίσκεται πράγματι σε default.

Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι τα ομόλογα περιλαμβάνουν ένα μικρό παραθυράκι, το οποίο η χώρα θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει για να εξυπηρετήσει τις υποχρεώσεις της, χωρίς να πληρώσει τα hedge funds.

Στα ομόλογα αναφέρεται ότι “Η Δημοκρατία μπορεί, με τρόπο που υπόκειται στους σχετικούς νόμους και κανονισμούς, να πληρώσει τόκους και κεφάλαια των ομολόγων ταχυδρομώντας ή διατάσσοντας το θεματοφύλακα να ταχυδρομήσει από τα κεφάλαια που διέθεσε για το σκοπό αυτό, μια επιταγή στο πρόσωπο του δικαιούχου, την ημέρα της πληρωμής ή πριν από αυτήν”.

Συνεπώς, η Αργεντινή μπορεί να γλιτώσει το default εάν κόψει επιταγές προς τους κατόχους των ομολόγων. Με τον τρόπο αυτό, θα παρακάμψει την Bank of New York Mellon, η οποία δεν μπορεί παρά να συμμορφωθεί  με την απόφαση του δικαστή Griesa.

Ο δικαστής θα απαγορεύσει στους κατόχους να μοιράσουν τα χρήματα, όμως, η Αργεντινή θα μπορεί -δίκαια- να ισχυριστεί ότι έχει εκπληρώσει τους όρους του συμβολαίου της.