Οδεύοντας προς τη συνάντησή τους τη Δευτέρα, το ερώτημα για πολλούς και από τις δύο άκρες του Ατλαντικού ήταν αν ο πρόεδρος Τραμπ θα ασκούσε αρκετή πίεση στον πρωθυπουργό του Ισραήλ, Μπέντζαμιν Νετανιάχου, για να βάλει τέλος στον πόλεμο στη Γάζα.

Τελικά, ο Νετανιάχου πήρε σχεδόν όλα όσα θα μπορούσε να ελπίζει από την πρόταση του Τραμπ. Η Χαμάς βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο χωρίς κανέναν λόγο ή θέση στο κείμενο της διαπραγμάτευσης και με άκρως πιεστικά χρονικά όρια τα οποία εάν παρέλθουν, χωρίς η τζιχαντιστική οργάνωση να έχει υπογράψει τον πολιτικό και στρατιωτικό της θάνατο, θα πρέπει να ανταπεξέλθει στην λευκή επιταγή που έχει παραδώσει ο Αμερικανός Πρόεδρος στον Πρωθυπουργό του Ισραήλ που συμπυκνώνεται στο «Το Ισραήλ μετά θα πρέπει να κάνει όσα πρέπει».

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο ο Νετανιάχου έχει διασφαλίσει πως τα ισραηλινά στρατεύματα, θα παραμείνουν για αόριστο διάστημα όχι μόνο στην περίμετρο της Λωρίδας αλλά και εντός του θύλακα. Η αναφορά στην δημιουργία Παλαιστινιακού κράτους ήταν τόσο ισχνή, που η πρόταση σχεδόν υπονοούσε πως οι Παλαιστίνιοι θα πρέπει να συνεχίσουν να ονειρεύονται. Η Παλαιστινιακή Αρχή, από την άλλη, δεν θα είχε κανέναν ρόλο στη Γάζα στο προσεχές μέλλον, αίτημα που και πάλι υπάρχει εδώ και σχεδόν δύο χρόνια στους απαιτητούς όρους του Ισραήλ.

Για να είμαστε «τίμιοι» με τις καταστάσεις και τα γεγονότα τόσο η Αμερικανική πρόταση «μπάλωμα» όσο και τα όσα τελικώς πήρε ο Νετανιάχου μετατρέπουν – 24 ώρες μετά και με σχεδόν ολόκληρη την εικόνα – την χθεσινή ημέρα σε μια σπάνια στιγμή θριάμβου που έδειξε ότι ο Νετανιάχου μπορούσε ακόμη να εξασφαλίσει πολλά, αν όχι τα πάντα, παρά την αυξανόμενη διεθνή απομόνωση του Ισραήλ.

Μόλις την προηγούμενη εβδομάδα, αρκετές ευρωπαϊκές χώρες αναγνώρισαν παλαιστινιακό κράτος, ενώ στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ο Ισραηλινός πρωθυπουργός μίλησε σε μια σχεδόν άδεια αίθουσα λόγω διπλωματικού μποϊκοτάζ.

Το απόγευμα της Δευτέρας, δίπλα στον Τραμπ, ο Νετανιάχου επαίνεσε το αμερικανικό σχέδιο ως πλήρως εναρμονισμένο με τις δικές του προϋποθέσεις για τον τερματισμό του πολέμου με τη Χαμάς. Και οι αραβικές και μουσουλμανικές κυβερνήσεις, συμπεριλαμβανομένης της Παλαιστινιακής Αρχής, έδειχναν έτοιμες να συνταχθούν.

Η Χαμάς, από την πλευρά της, δεν θα είχε καμία απολύτως λέξη για το μέλλον της Γάζας, κάτι που σε προηγούμενες διαπραγματεύσεις είχε μείνει θολό. Ωστόσο, μετά από σχεδόν δύο χρόνια ισοπεδωτικού πολέμου, είναι αποδεκατισμένη και βρίσκεται υπό πίεση ακόμη και από παραδοσιακούς συμμάχους, όπως το Κατάρ και η Τουρκία. Έτσι, η αποδοχή της πρότασης δεν φαντάζει αδύνατη.

Οι ηγέτες της Χαμάς πρέπει τώρα να αποφασίσουν: θα αποδεχθούν το σχέδιο Τραμπ, θα επιχειρήσουν να διαπραγματευτούν τους όρους του ή θα το απορρίψουν; Όλες οι επιλογές κρύβουν σοβαρούς κινδύνους για τους ίδιους αλλά κυρίως για τους αμάχους και μάλιστα όχι μόνο στον θύλακα αλλά και για την δυτική όχθη για την οποία η σιγή ήταν «εκκωφαντική»…

Διαβάστε περισσότερα στο Protothema.gr