Όταν ξέσπασε ο Ισπανικός Εμφύλιος Πόλεμος το 1936, χιλιάδες άνθρωποι εγκατέλειψαν την επαρχία για τις πόλεις προς αναζήτηση εργασίας.

Υπό αυτές τις συνθήκες προέκυψε η απίθανη ιστορία αγάπης του Juan Martin και της Sinforosa Colomer, ενός ζευγαριού που αρνήθηκε να εγκαταλείψει το μικρό χωριό και έτσι ζουν μόνοι τους τα τελευταία 45 χρόνια.

Το ζευγάρι, ηλικίας 79 και 82 αντίστοιχα, σήμερα, δουλεύει τη γη και φροντίζει μερικές δεκάδες γάτες και σκύλους σε μια πόλη που κατοικούσαν κάποτε 200 άνθρωποι.

The couple spend their days washing, cleaning and tending to their animals and crops

Μάλιστα η περίπτωση του ζευγαριού έγινε και ταινία μικρού μήκους, η οποία καταγράφει την απλή αλλά σκληρή ζωή τους στην απομονωμένη πόλη, που βρίσκεται περίπου 100 μίλια από την Βαλένθια, ανατολικά της χώρας.

Ο Juan Martin είπε στους κινηματογραφιστές ότι είχαν μια κόρη που δυστυχώς πέθανε σε ηλικία 12 ετών, πριν από 36 χρόνια. Βλέποντας τους άλλους κατοίκους να φεύγουν, οι ίδιοι θέλησαν να μείνουν κοντά στον τάφο του παιδιού τους και έτσι η ζωή τους πήρε αυτή την πορεία, της μοναξιάς.

Juan Martin sits by a log fire with one of his pet dogs for company in the town which was once home to 200 people

Σήμερα, ζουν χωρίς τηλέφωνο, τηλεόραση, ηλεκτρικό ρεύμα ή νερό. Έχουν ένα παλιό αυτοκίνητο για να τους μεταφέρει στην πλησιέστερη πόλη, αλλά μοιάζουν αρκετά ικανοποιημένοι με την απλή ζωή τους. «Έχουμε πολλά να κάνουμε με τα ζώα και τις κερασιές μας», λένε.

He told filmmakers he would have left the town many years ago if his wife wanted to leave, but she didn't want to and he would not leave her on her own

The couple look after several dozen dogs and cats, as well as a few chickens and roosters

Without electricity or a washing machine, Sinforosa washes the couple's clothes by hand

Sinforosa and Juan met each other when they were both working in the fields, and got to know each other at the local tavern