Την επόμενη εβδομάδα κλείνουν 20 χρόνια από την επέτειο της συμφωνίας του Dayton, η οποία έφερε το τέλος στον πόλεμο της Βοσνίας Ερζεγοβίνης, που κράτησε 3,5 χρόνια, στοίχισε την ζωή σε 100.000, ενώ 2 εκατ. έφυγαν από τα σπίτια τους.

Σύμφωνα με τον Richard Holbrooke, τον Αμερικανό διπλωμάτη και αρχιτέκτονα της συνθήκης του Dayton, η συμφωνία σκοπό είχε να τελειώσει τον πόλεμο παρά την δημιουργία ενός βιώσιμου και σταθερού κράτους.

Το Dayton δημιούργησε μία κυβέρνηση βυζαντινής δομής που περισσότερο δημιουργεί παρά λύνει προβλήματα. Η Βοσνία διαιρέθηκε σε δύο χώρες την Ένωση της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης και την Σέρβικη Δημοκρατία, ενώ η Βοσνία διαιρέθηκε ακόμα σε 10 καντόνια και δόθηκε ιδιαίτερο καθεστώς στην πόλη του Brčko. Η προεδρία της χώρας αλλάζει μεταξύ Σέρβων, Κροατών και Βόσνιων, ενώ η χώρα των 3,8 εκατ. κατοίκων έχει 3 προέδρους, 13 πρωθυπουργούς, πάνω από 180 υπουργούς και περισσότερους από 700 βουλευτές.

Ακόμα δεν έχουν ανακοινωθεί τα στοιχεία της απογραφής του 2013 αφού η Δημοκρατία της Σερβίας έβγαλε άλλο αποτέλεσμα και η Βοσνία Ερεζεγοβίνη άλλο.

Στην πόλη του Μοστάρ τα πάντα είναι διπλά. κάθε δραστηριότητα, κάθε εταιρεία, έχει δύο διαφορετικές μορφές. Αλλιώς ονομάζεται η εταιρεία που μαζεύει τα σκουπίδια στα κομμάτι της Βσονίας και αλλιώς στο κροατικο κομμάτι (Komos και Parkovi αντίστοιχα).

Ακόμα και το εκπαιδευτικό σύστημα είναι διαφορετικό. Στα ανατολικά χρησιμοποιούν το αλφάβητο του Σαράγεβο, ενώ στα δυτικά του Ζάγκρεμπ.

Μάλιστα το δημοτικό στο Μόσταρ παρέχει εκπαίδευση το πρωί για τους Βόσνιους και το απόγευμα για τους Κροάτετς.

Βοσνία και Δημοκρατία της Σερβίας, δημιούργησαν τις δικές τους εταιρείες αποκρατικοποιήσεων, αλλά αυτό είχε ως αποτέλεσμα τα περιουσιακά στοιχεία του κράτους να περάσουν στα χέρια των λίγων εκλεκτών.

Ο Damir Miljević, σύμβουλος αποκρατικοποιήσεων στην Σερβική Δημοκρατία, και πρωθυπουργός το 2001, εκτιμά ότι από τις 1.200 εταιρείες της χώρας που αποκρατικοποιήθηκαν μόνο οι 10 επέζησαν, ενώ περίπου 300 άτομα στην Βοσνία έχουν περιουσιακά στοιχεία αξίας 7 δισ. ευρώ, την ώρα που το 40% του πληθυσμού είναι άνεργο, με την ανεργία των νέων να φτάνει το 60%.