«Οι ζοφερές προειδοποιήσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου παραβλέπουν τα καλά νέα για την παγκόσμια οικονομία», είναι ο τίτλος άρθρου του Σάιμον Νίξον στην Wall Street Journal, με αφορμή την τελευταία έκθεση του ΔΝΤ για τις προοπτικές της παγκόσμιας οικονομίας (World Economic Outlook) που είδε το φως της δημοσιότητας.

«Αν αφαιρεθούν οι καταστροφολογικές προβλέψεις, ο κατάλογος με τους παγκόσμιους πολιτικούς κινδύνους και η συνήθης πλέον αναθεώρηση επί τα χείρω των δικών του προβλέψεων, το υποβόσκον μήνυμα του τελευταίου World Economic Outlook είναι ότι η παγκόσμια οικονομία τα πάει καλά», σημειώνει ο αρθρογράφος.

Ο Νίξον σημειώνει ότι αυτό δεν σημαίνει πως οι κίνδυνοι που διαπιστώνει το ΔΝΤ δεν είναι πραγματικοί, αλλά τονίζει ότι είναι σημαντικό να θέτει τα πράγματα στη σωστή διάσταση τους. «Ο κόσμος έχει κινδύνους, αλλά οι κίνδυνοι δεν υλοποιούνται πάντα», αναφέρει χαρακτηριστικά. «Ο οικονομικός πανικός στην αρχή της χρονιάς υποχώρησε γρήγορα, μαζί με τους φόβους ότι η οικονομία της Κίνας θα προσγειωθεί απότομα», σημειώνει, προσθέτοντας: «Παράλληλα, η συμφωνία ΕΕ – Τουρκίας έχει καταφέρει να περιορίσει δραστικά την άφιξη νέων μεταναστών στην Ευρώπη, ενώ αυξήθηκε η δημοτικότητα της καγκελαρίου ‘Αγκελα Μέρκελ. Η Ελλάδα και οι πιστωτές της φαίνονται να είναι κοντά στην ολοκλήρωση της αξιολόγησης του προγράμματος που αναμένεται να ανοίξει τον δρόμο για την ελάφρυνση του χρέους της. Η Πορτογαλία και η Ιταλία έκαναν σημαντικά βήματα αυτή την εβδομάδα για την εξυγίανση των τραπεζικών συστημάτων τους. Και τόσο οι δημοσκοπήσεις όσο και οι αγορές στοιχημάτων εξακολουθούν να δείχνουν ότι η Βρετανία θα ψηφίσει υπέρ της παραμονής της στην ΕΕ στο δημοψήφισμα του Ιουνίου».

Μπορεί το ΔΝΤ να προβλέπει τώρα ότι η παγκόσμια οικονομία θα αναπτυχθεί με ρυθμό 3,2% φέτος αντί 3,4% που προέβλεπε τον Ιανουάριο, αλλά ο ρυθμός αυτός είναι λίγο καλύτερος από πέρυσι και για το 2017 προβλέπεται ανάπτυξη 3,5%, αναφέρει ο Νίξον. Είναι αλήθεια, προσθέτει, ότι ορισμένες μεγάλες αναδυόμενες αγορές – κυρίως η Βραζιλία – είναι πιθανόν να βρεθούν σε ύφεση φέτος, «αλλά αυτές αντανακλούν εγχώριους πολιτικούς παράγοντες και την έκθεσή τους στις μειωμένες τιμές των πρώτων υλών, με λίγες προφανείς συνέπειες ντόμινο».

«Ορισμένες από τις μεγαλύτερες αναπτυγμένες οικονομίες- μεταξύ των οποίων κυρίως οι ΗΠΑ, αλλά και η Βρετανία και η Γερμανία – βρίσκονται σε σχετικά καλή κατάσταση, με ρυθμό ανάπτυξης υψηλότερο από τον δυνητικό, χαμηλή ανεργία και ήπιο πληθωρισμό», συνεχίζει ο αρθρογράφος. «Ακόμη και η Ευρωζώνη, μία πηγή ανησυχίας για τόσα χρόνια, συνεχίζει να έχει μία ήπια ανάκαμψη, χάρη στη μείωση της ανεργίας και την αύξηση των καταναλωτικών δαπανών, με τη βοήθεια του φθηνού πετρελαίου και του φθηνού χρήματος», προσθέτει.

Ο Νίξον σημειώνει ότι το ΔΝΤ δικαιολογημένα προειδοποιεί ότι οι κεντρικές τράπεζες φθάνουν στα όρια των δυνατοτήτων τους για την αντιμετώπιση του πολύ χαμηλού πληθωρισμού. Έχει, επίσης, δίκιο το ΔΝΤ, συνεχίζει ο αρθρογράφος, να προειδοποιεί για τους αυξανόμενους πολιτικούς και γεωπολιτικούς κινδύνους.

«Το ΔΝΤ ανησυχεί για μία ξεκάθαρη παγκόσμια αντίδραση κατά του ελεύθερου εμπορίου, υποκινούμενη από έναν “εσωστρεφή εθνικισμό” και την απογοήτευση από τη χαμηλή αύξηση των μισθών και τις αυξανόμενες ανισότητες». «Εν τω μεταξύ», προσθέτει, «δυνητικά μεγαλύτεροι κίνδυνοι για τις προοπτικές παγκοσμίως προέρχονται από τη μεταναστευτική κρίση της Ευρώπης, η οποία έχει θέσει εν αμφιβόλω το μέλλον των ανοικτών εσωτερικών συνόρων της, και φυσικά από το λεγόμενο Brexit, με το ΔΝΤ να ενώνει τη φωνή του με όσους προειδοποιούν ότι μία απόφαση της Βρετανίας για έξοδο από την ΕΕ θα μπορούσε να πυροδοτήσει ένα μεγάλο περιφερειακό και παγκόσμιο σοκ. Αλλά είναι σημαντικό να διατηρείται μια αίσθηση αναλογίας».