Ποτέ ξανά δεν έχουμε δει τόσους πολλούς παγκόσμιους ηγέτες να συγκεντρώνονται τόσο αιφνιδιαστικά για μια τόσο κρίσιμη συνάντηση στον Λευκό Οίκο, και μάλιστα με έναν πρόεδρο τόσο καθοριστικό όσο και απρόβλεπτο, σημειώνει σε ανάλυσή του το Sky News για τις σημερινές διαβουλεύσεις που θα λάβουν χώρα στις ΗΠΑ ανάμεσα σε Τραμπ, Ζελένσκι και Ευρωπαίους ηγέτες.

Η ταχύτητα με την οποία οργανώθηκε η συνάντηση είναι εντυπωσιακή. Διπλωματική πηγή που επικαλείται το αμερικανικό μέσο χαρακτήρισε αυτή την επίσπευση ως «οργανική εξέλιξη»· το αυτονόητο επόμενο βήμα μετά τη σύνοδο της Αλάσκας, όπως είπε.

Οι Ευρωπαίοι δεν ήταν παρόντες εκεί. Σήμερα, όμως, θα κυριαρχούν στην αίθουσα. Υπάρχει κίνδυνος ο Ντόναλντ Τραμπ να νιώσει περικυκλωμένος; Μάλλον όχι. Πιο πιθανό είναι να απολαύσει τη στιγμή, βλέποντας τον εαυτό του ως τον μεγάλο συντονιστή. Και σε αυτό δεν θα έχει άδικο.

Είτε η διπλωματική του τακτική είναι άγαρμπη είτε έξυπνη – κάτι που θα συνεχίσει να συζητείται – δεν υπάρχει αμφιβολία ότι εκείνος δημιούργησε αυτή τη στιγμή διαλόγου.

Το παρελθόν του Τραμπ με τον Ζελένσκι

Το σκηνικό όμως συμπληρώνεται από ένα άλλο επεισόδιο στον Λευκό Οίκο, τον Φεβρουάριο, που δίνει το απαραίτητο πλαίσιο για τη σημερινή μέρα.

Η έντονη αντιπαράθεση Τραμπ–Ζελένσκι στο Οβάλ Γραφείο ήταν για τους Ευρωπαίους ηγέτες μια σκληρή υπενθύμιση της πραγματικότητας.

Ο κόσμος παρακολούθησε τον Τραμπ και τον αντιπρόεδρό του, JD Vance, να επιτίθενται στον Ουκρανό ηγέτη. Ήταν μια άβολη στιγμή, αλλά και διδακτική, διότι πέρα από τις φωνές, ξεκαθαρίστηκαν στάσεις και προθέσεις.

Η συνάντηση εκείνη έδωσε σε όλους μια σαφή εικόνα για το με ποιους είχαν να κάνουν.

Έκτοτε, η Ευρώπη και οι βασικοί της ηγέτες διαμόρφωσαν και αναπροσάρμοσαν τις θέσεις τους. Συλλογικά, άλλαξαν τη στρατηγική τους για τις αμυντικές δαπάνες – αναγνωρίζοντας την ανάγκη να σταθούν στα πόδια τους. Και σε ατομικό επίπεδο έσπευσαν να οικοδομήσουν άμεσες σχέσεις με τον Αμερικανό πρόεδρο.

Όλοι οι ηγέτες που βρίσκονται σήμερα στον Λευκό Οίκο έχουν δουλέψει σκληρά (κάποιοι θα έλεγαν υπερβολικά) για να βρεθούν στη «σωστή πλευρά» του Τραμπ.

Είτε με την κρατική επίσκεψη του Στάρμερ, είτε με τις δεξιότητες του Στουμπ στο γκολφ, είτε με την πολιτική γραμμή της Μελόνι που εφάπτεται με εκείνη του Τραμπ, είτε με τα περίφημα «daddy» σχόλια του Ρούτε, όλοι βρήκαν διαφορετικούς τρόπους να τον προσεγγίσουν. Και το έκαναν ακριβώς για στιγμές σαν τη σημερινή.

Στις επόμενες ώρες αναμένεται ο Τραμπ και ο Ζελένσκι να συναντηθούν με τις αντιπροσωπείες τους. Πιθανότατα θα τους δούμε μαζί στο Οβάλ Γραφείο. Όλοι περιμένουν ότι δεν θα επαναληφθεί το φιάσκο του Φεβρουαρίου· ο Ζελένσκι γνωρίζει ότι τότε χειρίστηκε την κατάσταση άσχημα.

Η επανάληψη είναι απίθανη και για έναν ακόμη λόγο: με τον χαρακτηριστικό «τραμπικό» τρόπο του, ο Αμερικανός πρόεδρος μοιάζει τώρα να συμφωνεί με αυτό ακριβώς που είχε επικρίνει τον Ζελένσκι πως ζητούσε τότε – δηλαδή εγγυήσεις ασφαλείας πριν σταματήσει ο πόλεμος.

Τι περιμένουμε από τις σημερινές συναντήσεις

Με τον Τραμπ, τα φαινομενικά ασήμαντα ζητήματα συχνά έχουν την ίδια βαρύτητα με τις λεπτομέρειες. Και πολλές φορές, το «ασήμαντο» μπορεί να επηρεάσει το ουσιώδες. Όπως το αν θα φορέσει γραβάτα ή σακάκι ο Ουκρανός πρόεδρος μετά τον σάλο που προκλήθηκε με την επιλογή του να εμφανιστεί με στρατιωτικά ρούχα τον Φεβρουάριο.

Μετά τη διμερή συνάντηση, θα ακολουθήσει η ευρύτερη. Ο βασικός στόχος για την Ευρώπη είναι να καταλάβει τι είναι διατεθειμένος να κάνει ο Τραμπ σε ό,τι αφορά τις εγγυήσεις ασφαλείας της Ουκρανίας και – κυρίως – τι συζήτησε και τι συμφώνησε με τον Πούτιν.

Είναι πράγματι πρόθυμος ο Πούτιν να δεχθεί ένα είδος αμερικανο-ευρωπαϊκού συμφώνου ασφαλείας για την Ουκρανία; Αυτό θυμίζει ΝΑΤΟ χωρίς τυπική ένταξη – άρα θα μπορούσε ποτέ να το δεχθεί πραγματικά ο Ρώσος πρόεδρος;

Και πέρα από αυτό τπ Sky News διερωτάται: τι ακριβώς συζήτησαν οι Τραμπ και Πούτιν σχετικά με τις «ανταλλαγές εδαφών» (ή πιο σωστά «ανταλλαγές ελέγχου», αφού στην πράξη η Ουκρανία θα παραχωρούσε δικά της εδάφη);

Υπάρχει ανησυχία ότι η εσκεμμένη ασάφεια μπορεί να ανοίξει τον δρόμο για μια ειρηνευτική συμφωνία. Οι διαφορετικές πλευρές θα ερμηνεύσουν τους όρους διαφορετικά. Βραχυπρόθεσμα, αυτό μπορεί να προσφέρει στον Τραμπ μια γρήγορη λύση· μακροπρόθεσμα όμως μπορεί να αποδειχθεί μη βιώσιμο και επικίνδυνο.

Πάνω απ’ όλα, ο τόνος των Ευρωπαίων προς τον Τραμπ θα είναι ένας συνδυασμός κολακείας και ήπιας προειδοποίησης.

Διαβάστε περισσότερα στο protothema.gr