Όπως όλα υποδεικνύουν το μεγαλύτερο πρόβλημα της διευθύντριας του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), Κριστίν Λαγκάρντ, αυτή τη στιγμή, δεν είναι η Ελλάδα αλλά ο Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος ουσιαστικά είναι και το… αφεντικό της, με δεδομένο ότι οι ΗΠΑ είναι ο μεγαλύτερος χρηματοδότης του Ταμείου.
Οι πολιτικές τις οποίες ο κ. Τραμπ προωθεί είναι σε εντελώς αντίθετη κατεύθυνση από την άποψη που έχει το ΔΝΤ για την παγκόσμια οικονομία και τον τρόπο λειτουργίας της. Και όπως όλα δείχνουν η συμβίωση της κυρίας Λαγκάρντ με τον νέο Πλανητάρχη δεν θα είναι καθόλου εύκολη.
Κανείς δεν πρέπει να ξεχνά ότι το ΔΝΤ υπήρξε πάντα, όπως σημειώνει και εκτενές δημοσίευμα του Bloomberg, η «φωνή» των ΗΠΑ στο παγκόσμιο οικονομικό στερέωμα. Το Ταμείο βοήθησε μετά το Β’ Παγκόσμιο την ταλαιπωρημένη Ευρώπη, κατόρθωσε να καταστήσει το δολάριο ως το παγκόσμιο νόμισμα και φυσικά στήριξε όλους τους συμμάχους των ΗΠΑ ανά την υφήλιο. Πάνω απ’ όλα, όμως, προώθησε την οπτική της Ουάσιγκτον στο πώς πρέπει να λειτουργεί η παγκόσμια οικονομία: ελεύθερη διακίνηση ανθρώπων και αγαθών, με πιο απλά λόγια παγκοσμιοποίηση.
Όμως ένοικος, πλέον, του Λευκού Οίκου δεν είναι ο υποστηρικτής της παγκοσμιοποίησης Μπαράκ Ομπάμα αλλά ο υπέρμαχος του προστατευτισμού, Ντόναλντ Τραμπ. Πώς θα αντιδράσει στις ενδεχόμενες -για κάποιους σίγουρες- πιέσεις η κυρία Λαγκάρντ.
«Πρέπει να μείνουμε σταθεροί στις αρχές μας και να συνεχίσουμε να φέρνουμε σε πέρας την αποστολή μας», έσπευσε να υποστηρίξει σε πρόσφατη συνέντευξή της, προσθέτοντας ότι το ΔΝΤ τάσσεται σταθερά υπέρ της παγκοσμιοποίησης και εκτιμώντας ότι τα προβλήματα της παγκόσμιας οικονομίας οφείλονται όχι στα… απόνερα λανθασμένων πολιτικών αλλά στον χαμηλό ρυθμό ανάπτυξης.
Η άποψη του κ. Τραμπ εντελώς διαφορετική, καθώς κατακεραυνώνει όλους όσους τάσσονται υπέρ της παγκοσμιοποίησης και δηλώνει ευθαρσώς ότι «δεν πρόκειται με τα λεφτά των ΗΠΑ να κάνουμε πλούσιους τους άλλους».
Και οι διαφορές δεν σταματούν εδώ. Αυτή τη στιγμή η Ελλάδα αποτελεί τη χώρα όπου το ΔΝΤ έχει τη μεγαλύτερη δανειακή έκθεση. Η Ελλάδα είναι μέλος της Ε.Ε., τουλάχιστον ακόμη, δηλαδή μίας Ένωσης για την οποία ο κ. Τραμπ έχει εκφράσει την άποψη ότι θα πρέπει να διαλυθεί!
«Το ακραίο πολιτικό μανιφέστο του Τραμπ είναι εκ διαμέτρου αντίθετο με τις θεμελιώδεις αρχές του ΔΝΤ. Το Ταμείο θα πρέπει να ανακαλύψει κάποιες πολύ λεπτές ισορροπίες», σπεύδει να τονίσει ο James Boughton, πρώην στέλεχος του Ταμείου.
Σοφ. Ζαφ.