Ούτε μια αράδα που να δημιουργεί ελπίδες επαναλειτουργίας για φέτος των μονάδων της πολύπαθης Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης, δεν αφιερώθηκε μετά τη συνάντηση των νέων υφυπουργών του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης με εκπροσώπους των τευτλοπαραγωγών.

Η είδηση όμως που βγήκε από την συνάντηση των δύο πλευρών ήταν ότι το ύψος των συσωρευμένων ζημιών είναι αυξημένα τουλάχιστον κατά 30% των αρχικώς εκτιμώμενων, καθώς στην ανακοίνωση του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης αναφέρεται ότι έχουν εκτοξευθεί στα 320 εκ. ευρώ έναντι 246 εκ. Ευρώ που υπολογίζονταν αρχικά.

Το χρέος με το οποίο παραδίδει την εταιρεία η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είναι 74 εκ. Ευρώ υψηλότερα του εκτιμώμενου και με χρέη 170 εκ. Ευρώ παραπάνω από όσα την παρέλαβε το 2015. Πρόκειται για μια σκανδαλώδη διαχείριση από κάθε άποψη, ειδικά εάν ληφθεί υπόψη ότι την τετραετία που μας πέρασε χάθηκε ο λογαριασμός με τις αλλαγές διοικήσεων (άνω των 5), ενώ δεν έλειψαν και οι πρωτότυπες λύσεις καθώς δύο φορές σε αυτή την τετραετία η εισηγμένη ανώνυμη εταιρεία ενισχύθηκε από τον κρατικό προυπολογισμό για την κάλυψη των ταμειακών της αναγκών, ενώ για την πληρωμή των οφειλών του 2017 χρειάστηκε να χρεωθούν οι παραγωγοί σε μια συνεταιριστική τράπεζα που ανέλαβε να διευκολύνει την ΕΒΖ.

Πλέον οι λύσεις είναι περιορισμένες.

Η κ. Φωτεινή Αραμπατζή και ο κ. Κώστας Σκρέκας, δεσμεύτηκαν να βρουν τρόπους για να λάβουν οι παραγωγοί που έχει σπείρει με δικά τους έξοδα 18.000 στρέμματα, τουλάχιστον την συνδεδεμένη ενίσχυση, υποσχέθηκαν ότι θα κοιτάξουν πως μέσω του αναπτυξιακού νόμου ή της Ευρωπαικής Τράπεζας Επενδύσεων θα γίνουν εργασίες εκσυγχρονισμού της μονάδας που θα ενταχθεί στο νέο μετά την πτώχευση νομικό πρόσωπο της εταιρείας, καθώς και θα μελετήσουν πιθανή μετατροπή των μονάδων σε παραγωγούς ηλεκτρικής ενέργειας με την ενεργειακή αξιοποίηση των υπολειμμάτων της παραγωγικής διαδικασίας.

Οι παραγωγοί βρίσκονται σε απόγνωση μετά την υπαγωγή της εταιρείας σε προπτωχευτικό καθεστώς και την εξαφάνιση του μέχρι σήμερα υποψηφίου επενδυτή Λούκα Φέκερ. Οι ίδιοι αναφέρουν ότι προχώρησαν στην σπορά των τεύτλων με προτροπή του πρώην Αναπληρωτή Υπουργό Οικονομίας και Ανάπτυξης, Στέργιου Πιτσιόρλα. Αν δεν υπογραφεί προσθέτουν, σύμβαση με κάποια επιχείρηση δεν θα χαθεί μόνο η παραγωγή αλλά και τα δικαιώματα (τσεκ) καθώς και η συνδεδεμένη ενίσχυση. Το κόστος καλλιέργειας τεύτλων ανέρχεται στα 250 ευρώ ανά στρέμμα. Μαζί με τις επιδοτήσεις η ζημιά θα φτάσει στα 400 ευρώ ανά στρέμμα.

Τράπεζα Πειραιώς

Η εταιρεία πλέον έχει περάσει στη διαχείριση της Τράπεζας Πειραιώς που είναι ο κύριος πιστωτής και όλα τα εργοστάσια της ΕΒΖ παραμένουν κλειστά, με την προοπτική να λειτουργήσει μόνο αυτό στο Πλατύ, κι αυτό στην καλύτερη περίπτωση το 2021.

Έτσι αρχίζουν οι διαδικασίες για την ενεργοποίηση του σχεδίου β’: η ΕΒΖ περνά στη διαχείριση της Από τις συνολικές υποχρεώσεις της ΕΒΖ, θα «κουρευτούν» σημαντικά και το εναπομείναν τμήμα του δανεισμού θα κατανεμηθεί στις τρεις εταιρείες ειδικού σκοπού (στις οποίες θα «σπάσει» η ΕΒΖ), προκειμένου να πωληθούν ανεξάρτητα. Με βάση όσα έχουν γίνει γνωστά μέχρι σήμερα:

α) Στην πρώτη εταιρεία ειδικού σκοπού θα περάσει το σύνολο της συμμετοχής της ΕΒΖ στις δύο κερδοφόρες θυγατρικές της στη Σερβία.

β) Στη δεύτερη θα μεταβιβαστούν τα λειτουργικά εργοστάσια της ΕΒΖ στο Πλατύ Ημαθίας και στη Λάρισα, ο εξοπλισμός, το ενεχυριασμένο απόθεμα, τα εμπορικά δικαιώματα, οι άδειες και σήματα. Κατά τα δύο πρώτα χρόνια λειτουργίας, αυτή η εταιρεία θα εμπορεύεται ζάχαρη από τις ποσότητες που θα παράγονται από τις θυγατρικές στη Σερβία.

γ) Στην τρίτη εταιρεία ειδικού σκοπού θα μείνουν τα μη λειτουργικά εργοστάσια της ΕΒΖ σε Ορεστιάδα, Σέρρες και Ξάνθη, καθώς και τα επιχειρηματικά ακίνητα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.

Σύμφωνα με το σχέδιο, μέσα στην επόμενη διετία θα γίνει ανασυγκρότηση και εκσυγχρονισμός του εργοστασίου στο Πλατύ και, εφόσον υπάρξει τευτλοπαραγωγή, θα επαναλειτουργήσει το 2022 υπό το μάνατζμεντ των σερβικών θυγατρικών. Άγνωστο ωστόσο παραμένει αν το σχέδιο του κουρέματος οφειλών της ΕΒΖ περιλαμβάνει και τους τευτλοπαραγωγους

Ο ενδιαφερόμενος

Την ίδια στιγμή ένας βασικός πελάτης ζάχαρης της ΕΒΖ, η Royal Sugar ABEE μετά την συμφωνία συνεργασία που σύναψε με τη British Sugar, φαίνεται να αποτελεί έναν νέο υποψήφιο μνηστήρα για την επαναλειτουργία τουλάχιστον ενός εργοστασίου της ΕΒΖ. Η εταιρεία που τροφοδοτεί με ζάχαρη το 30% της ελληνικής αγοράς στοχεύει μετά την συμφωνία με τον βρετανικό κολοσσό σε ενίσχυση των μεριδίων της στην Ελλάδα και τις γύρω χώρες.

Βάσει της συμφωνίας, η British Sugar, ένας παραγωγός ζάχαρης παγκόσμιας κλάσης και ο κορυφαίος προμηθευτής ζάχαρης στη Βρετανία και στην Ιρλανδία, ανέθεσε στη ελληνική εταιρεία Royal Sugar την εισαγωγή και διανομή της ζάχαρης της σε Ελλάδα, Κύπρο, Αλβανία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Κόσοβο και Σκόπια. Σημειώνεται ότι το κόστος παραγωγής της ζάχαρης της British Sugar είναι από τα χαμηλότερα στην Ευρώπη και η ανώτατη ποιότητα της ζάχαρής της ευρέως αποδεκτή. Παράλληλα, αποτελεί την πρώτη εταιρεία παραγωγής βιοαιθανόλης στη Βρετανία, παράγει ζωοτροφές, ασβέστη, ηλεκτρική ενέργεια κ.α.