του Δημήτρη Μαρκόπουλου

Ο διευθύνων σύμβουλος της Ευρωκλινικής Αντώνης Βουκλαρής είναι ένας άνθρωπος με κοινωνική ματιά. Ενα στέλεχος της αγοράς όχι από εκείνα που βλέπουν μονάχα αριθμούς ή μιλούν μισά αγγλικά και μισά ελληνικά, αλλά ένας προβληματισμένος πολίτης που παρακολουθεί, αναλύει, συνθέτει και καταλήγει σε συμπεράσματα και σκέψεις. Μια ζωή στην αγορά της υγείας, θεωρείται μπαρουτοκαπνισμένος και πραγματιστής. Δεν θα ωραιοποιήσει καταστάσεις, ούτε θα στρογγυλέψει τα πράγματα. Θα μιλήσει με αλήθειες, όχι όμως με την υστερία όλων εκείνων που παντού βλέπουν σκοτάδια ή μετρούν εχθρούς.

«Τα έχω δει όλα», μας λέει γελώντας αναφορικά με τον κλάδο της υγείας στη χώρα όταν μας υποδέχεται στα κεντρικά γραφεία του ομίλου Ευρωκλινική στους Αμπελόκηπους. Και όντως, για ένα στέλεχος της γενιάς των σημερινών σαραντάρηδων που έζησε και τα πάνω και τα κάτω της αγοράς είναι σαφές ότι έχει μια ολιστική εικόνα. Μια εικόνα που περιλαμβάνει τόσο την υπερβολή των αρχών της δεκαετίας του 2000 όσο και την προβληματική κατάσταση της κρίσης που ακολούθησε. Και τα πάνω των τρελών αμοιβών και των χρυσών συμβολαίων και τα κάτω της ανεργίας και του κραχ.

Είκοσι πέντε χρόνια στον χώρο, ο κ. Βουκλαρής έχει περάσει από σημαντικούς ομίλους όπως η Johnson & Johnson από όπου ξεκίνησε την σταδιοδρομία του, για πολλά χρόνια σε θέσεις ευθύνης στον όμιλο Υγεία ή παλιότερα στο Ιατρικό Αθηνών ενώ εδώ και τρία και πλέον χρόνια διευθύνει την Ευρωκλινική, έναν όμιλο που, όπως και οι υπόλοιποι του κλάδου, τραυματίστηκε από την κρίση, αλλά τώρα ανέκαμψε και αισιοδοξεί.

Οντας από τα πρώτα στελέχη που επέλεξε το 2006 ο Ανδρέας Βγενόπουλος για τον όμιλο Υγεία, στον οποίο παρέμεινε για σχεδόν μία δεκαετία, ο κ. Βουκλαρής γνώριζε όταν ανέλαβε τη θέση του στην Ευρωκλινική από «ειδικές αποστολές». Η Ευρωκλινική, εξάλλου, υπήρξε ένα «μαγαζί» δύσκολο, με προσπάθειες εξυγίανσης και στο παρελθόν.

Και είναι αλήθεια πως το πρόβλημα στον χώρο της υγείας ήταν πολυεπίπεδο και πολλές φορές ξέφευγε από τα στενά προσωπικά όρια. «Με τον ΦΠΑ στον κλάδο υγείας να πηγαίνει από το 0% στο 24%, δεν υπήρχε πλέον κανένα περιθώριο κέρδους. Με τον Ελληνα να ζορίζεται και με την απώλεια του μαύρου χρήματος στα φάρμακα και τα ειδικά υλικά, η αγορά της υγείας μεταλλάχθηκε σε κάτι εντελώς διαφορετικό. Σε κάτι πραγματικά νέο. Η κρίση τα άλλαξε όλα. Και αν σε κάποια σημεία καλώς έγινε αυτό, όπως σε φαινόμενα διαφθοράς, σε κάποια άλλα προέκυψαν ζητήματα. Μην ξεχνάτε ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα που χρειάζεται 25.000 γιατρούς αλλά έχει 70.000», λέει ο ίδιος.

Μονάδες υγείας πόλης

Οταν η επενδυτική Global Finance του κ. Αγγελου Πλακόπητα εξαγόρασε από την Interamerican την Ευρωκλινική, οι μονάδες της ήταν οι μοναδικές νοσοκομειακές νησίδες στο κέντρο της Αθήνας. Υπήρχε, όμως, η αίσθηση ότι επρόκειτο περισσότερο για boutique νοσοκομεία παρά για νοσοκομεία πόλης. «Αυτή ήταν μία από τις πρώτες μας αλλαγές. Η μετατροπή δηλαδή του προφίλ της Ευρωκλινικής.

Για να συντελεστεί όμως αυτό αλλάξαμε πολλά στον τρόπο λειτουργίας μας και κάναμε στρατηγικές συνεργασίες με το σύνολο των ασφαλιστικών εταιρειών της χώρας. Λανσάραμε, για παράδειγμα, μοναδικά προϊόντα υγείας, δημιουργήσαμε ένα κλειστό δίκτυο μαζί με άλλα νοσοκομεία και χτίσαμε σχέσεις με την Ευρωπαϊκή Πίστη, την ΝΝ, τη MetLife, την Generali και άλλες εταιρείες με ειδικά προϊόντα. Για παράδειγμα, το προϊόν μας που αφορά στην κάλυψη προϋπαρχουσών παθήσεων πηγαίνει εξαιρετικά καλά, καθώς καλύπτουμε νοσοκομειακά μεγαλύτερη γκάμα ανθρώπων», αναφέρει ο κ. Βουκλαρής.

Η σχέση της Ευρωκλινικής με τους μεγάλους ασφαλιστικούς ομίλους ήταν το κλειδί για το μέλλον και την αναδιοργάνωσή της. Μια σχέση στην οποία η διοίκηση Βουκλαρή έδωσε μεγάλη έμφαση και που απέδωσε καρπούς. Στο παραπάνω πλαίσιο, όλοι οι εργαζόμενοι εταιρειών όπως οι Generali και MetLife υποστηρίζονται από την Ευρωκλινική και το δίκτυο των συνεργαζόμενων νοσοκομείων της, όπως και άλλοι πολλοί από επιχειρήσεις διαφορετικών κλάδων.

«Ξέρετε, ασκήσαμε μια επιθετική με την καλή έννοια εμπορική πολιτική. Είμαστε, για παράδειγμα, το νοσοκομείο που υποστηρίζει το Ταμείο Υγείας Υπαλλήλων του υπουργείου Οικονομικών, ένα αυτοδιαχειριζόμενο Ταμείο με 10.000 και πλέον εργαζομένους και τις οικογένειές τους. Αυτό είναι που μας δίνει τεράστια τεχνογνωσία, καθώς εκεί βρίσκεται το μέλλον», μας λέει ο διευθύνων σύμβουλος της Ευρωκλινικής. Από τις παράλληλες ενέργειες που η διοίκηση της Ευρωκλινικής έκανε επίσης ήταν το συμμάζεμα του κόστους.

Σε μια περίοδο ύφεσης και γενικευμένης οικονομικής δυσκολίας δεν μπορούσαν οι δαπάνες να μείνουν ανεπηρέαστες. «Πραγματοποιήσαμε μια ολική αλλαγή του τρόπου λειτουργίας μας. Μια αναδιοργάνωση που ήταν νομοτελειακή αν θέλαμε να μείνουμε ζωντανοί στο παιχνίδι. Και τα καταφέραμε. Περιορίσαμε το κόστος μας χωρίς να μειωθεί η ποιότητα των υπηρεσιών που παρέχουμε, υιοθετώντας παράλληλα έξυπνες τεχνολογικές λύσεις. Πολλές λειτουργίες μας, που ήταν κοστοβόρες, τις κάναμε outsourching.

Για ποιον λόγο να δαπανάμε τρελά ποσά για πράγματα που κάνουν καλύτερα εξειδικευμένοι συνεργάτες και με λιγότερα χρήματα; Συγχωνεύσαμε, επίσης, την Ευρωκλινική Παίδων στην Αχαρνών με αυτήν στην οδό Αθανασιάδου, πετυχαίνοντας μεγάλες οικονομίες κλίμακος με ταυτόχρονη αύξηση της ποιότητας, ενώ για κάτι που υπερηφανευόμαστε είναι πως αποτελούμε το μοναδικό νοσοκομείο που μέτρησε με εξειδικευμένο συνεργάτη για έξι μήνες την απόδοση του προσωπικού και εγκατέστησε μόνιμο σύστημα αξιολόγησης της απόδοσης των εργαζομένων.

Το να αξιολογούμαστε όλοι μας είναι κάτι θετικό και προάγει τελικά την εργασία και την αποτελεσματικότητά της. Επίσης, κατορθώσαμε να αυξήσουμε και τον τζίρο μας», τονίζει ο κ. Βουκλαρής. Το 2016 η Ευρωκλινική παρουσίασε κύκλο εργασιών 40,2 εκατ. ευρώ από 37,8 εκατ. ευρώ το 2015, σε μια αξιοσημείωτη ανοδική πορεία. Επρόκειτο για εξέλιξη που είχε να κάνει με τις προαναφερόμενες συμφωνίες που πέτυχε η διοικητική ομάδα και ένα σαφώς πιο επιθετικό μάρκετινγκ. Ταυτόχρονα, σε επίπεδα ΕBITDA από 600.000 ευρώ το 2015, το 2016 πήγε στα 1,3 εκατ. ευρώ, το 2017 στα 3,1 εκατ. ευρώ, ενώ το business plan που τρέχει έχει θέσει ως στόχο τα 5,8 εκατ. ευρώ για το τρέχον έτος. Αυτό το τριετές πλάνο λοιπόν περιελάμβανε μείωση του κόστους λειτουργίας με εξορθολογισμό των δαπανών.

Φάση συγκέντρωσης

«Πρέπει πλέον όλοι να είναι εξαιρετικά προσεκτικοί στα οικονομικά μεγέθη. Ενα νοσοκομείο όπως η Ευρωκλινική ή οι μεγάλες μονάδες του ανταγωνισμού, αν δεν επιτυγχάνουν περιθώρια λειτουργικού κέρδους της τάξης του 15%-20% δεν μπορούν να εξακολουθήσουν να είναι βιώσιμα. Το κέρδος αυτό είναι σημαντικό γιατί θα πρέπει ένα μεγάλο μέρος του να επανεπενδύεται σε εξοπλισμό και υποδομές αναγκαίες για τη λειτουργία των μονάδων», υπογραμμίζει.

Ο ίδιος ο κ. Βουκλαρής, πάντως, είναι που πιστεύει ότι η αγορά της υγείας βρίσκεται σε σαφή φάση μετασχηματισμού. Σε μια νέα εποχή γεμάτη προκλήσεις. «Είναι δεδομένο ότι η δική μας αγορά πηγαίνει προς την κατεύθυνση της συγκέντρωσης. Δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά, καθώς οι ανάγκες της εποχής οδηγούν τις καταστάσεις προς τα εκεί. Ισως μάλιστα ο νέος αυτός γύρος εξαγορών και συγχωνεύσεων να είναι και ο τελικός. Οι οικογενειακές επιχειρήσεις που υπήρχαν και υπάρχουν στην αγορά υγείας δύσκολα αντέχουν τις πιέσεις και την όξυνση του ανταγωνισμού.

Τώρα λοιπόν που τα πράγματα έχουν ζορίσει υπάρχει ανάγκη για μεγαλύτερα και πιο δομημένα σχήματα στον κλάδο μας, αλλά και για επαγγελματικό μάνατζμεντ αιχμής», λέει ο διευθύνων την Ευρωκλινική.

Γεννημένος στη Μυτιλήνη και έχοντας ζήσει για αρκετά χρόνια στο νησί, ο κ. Βουκλαρής κατανοεί το ότι ο κόσμος τα φέρνει δύσκολα λόγω της κρίσης. Ο ίδιος εξάλλου δεν κρύβει ούτε την καταγωγή του ούτε την επαφή που έχει με όλο το κοινωνικό φάσμα. Αναγνωρίζει, ωστόσο, πως υπάρχει σαφής στροφή ενός μεγάλου μέρους του πληθυσμού στις ιδιωτικές υπηρεσίες υγείας τόσο για διαγνωστικές εξετάσεις όσο και για νοσηλεία.

«Η απουσία υποδομών και η απαξίωση του δημόσιου συστήματος υγείας είναι ο κύριος λόγος που συμβαίνει αυτό. Ταυτόχρονα, όμως, υπάρχουν και πολλοί άνθρωποι που λόγω της οικονομικής κρίσης δεν έχουν τη δυνατότητα πρόσβασης στον ιδιωτικό τομέα και απευθύνονται μαζικά στα δημόσια νοσοκομεία, επιβαρύνοντας ακόμα περισσότερο τις ήδη επιβαρυμένες υποδομές του. Θα πρέπει να κατανοήσουμε λοιπόν πως η πρόσβαση στην ιδιωτική υγεία μέσω της ιδιωτικής ασφάλισης είναι μια υπόθεση που θα τη βρούμε μπροστά μας. Η πρόκληση για όλους είναι να καταφέρουμε να μειώσουμε το κόστος των υπηρεσιών και των ασφαλιστηρίων συμβολαίων για να μπορέσει να ασφαλιστεί μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού πληθυσμού».