Της Κατερίνας Καραμούτσου
Στην υπηρεσία της θαλάσσιας διάσωσης «ρίχνουν» τα drones οι πέντε μηχανικοί της Uranus, η οποία φιλοξενείται στο si-cluster Accelerator της Corallia.
Πρόκειται για μία ομάδα πέντε 25χρονων Μηχανολόγων και Αεροναυπηγών Μηχανικών του Πολυτεχνείου Πάτρας, τους Κωνσταντίνο Βρατσίνη, Γιώργο Κόλλια, Νίκο Μουρούσια, Μιχάλη Νταλάκο και Βαγγέλη Πυραλή, οι οποίοι γνωρίστηκαν στο πρώτο έτος της σχολής κι έκτοτε αναζητούν τρόπους να «συνεισφέρουν στα καθημερινά προβλήματα της Ελλάδας» όπως λένε οι ίδιοι.
Η ιδέα της Uranus αφορά έναν νέο τρόπο αυτοματοποιημένης ρίψης σωστικού kit (μία σωσίβια λέμβος που περιέχει μέσα όλα όσα χρειάζεται ένας ναυαγός για να επιβιώσει από μερικές ώρες έως και μερικές μέρες μέχρι να τον προσεγγίσει η διασωστική ομάδα). Η ομάδα σκοπεύει να αξιοποιήσει, με κάποιες μετατροπές, τα νέας γενιάς μη επανδρωμένα αερόπλοια, τα οποία έχουν ως κύρια αποστολή την εναέρια μεταφορά μεγάλων φορτίων.
«Αυτό που είδαμε είναι ότι μπορούμε να γίνουμε η εταιρία που θα κάνει όλες τις απαραίτητες μετατροπές ώστε τα ίδια τα αερόπλοια να εκτελούν αποστολές έρευνας και διάσωσης. Στόχος είναι να απελευθερώνει το σωστικό kit με έναν ελαστικό ιμάντα όμοιο με αυτόν του bungee jumping και όταν το kit θα βρίσκεται πολύ κοντά στον ναυαγό (με μηδενική ταχύτητα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας), τότε μόνο θα απελευθερώνεται αυτόματα. Η μετατροπή πέρα από την αυτόματη απελευθέρωση σωστικού kit θα συνοδεύεται από κάμερες για επιτηρούνται οι θαλάσσιες εκτάσεις καθώς και ειδικούς αισθητήρες για την μέτρηση των εκπομπών ρύπων των πλοίων» εξηγεί ο Κωνσταντίνος Βρατσίνης στο newmoney.gr.
Αυτή τη στιγμή παρόμοιες ρίψεις γίνονται μόνο από ελικόπτερα σε χαμηλό υψόμετρο ή από αεροπλάνα με ένα μικρό αλεξίπτωτο, όμως προϋποθέτουν να είναι καλός ο καιρός ώστε να μπορέσει να γίνει η ρίψη επιτυχημένα και να βρεθεί το σωστικό kit κοντά στον ναυαγό.
Εκτός από την εγγύτητα και τη δυνατότητα επιχείρησης σε αντίξοες καιρικές συνθήκες, άλλα σημεία «ατού» των αερόπλοιων, σύμφωνα με την Uranus, είναι ότι μπορούν να μένουν στον αέρα για περισσότερο από μια εβδομάδα (και επομένως να βρίσκονται ήδη σε απομακρυσμένα σημεία από την ακτή) κι ότι έχουν πολύ χαμηλό επιχειρησιακό κόστος.
Η ιδέα προέκυψε κατά τη διάρκεια ενός κοινού ταξιδιού του Κωνσταντίνου και του Βαγγέλη, την περίοδο που η ειδησεογραφία είχε κατακλυστεί από τις εικόνες των προσφύγων στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο. «Η ιδέα ήρθε μέσα από μία συζήτηση που είχαμε για τους διάφορους τρόπους που θα μπορούσαν να βελτιώσουν έστω και λίγο την έρευνα και διάσωση», όπως λένε.
Η ιδέα βρέθηκε και αναπτύχθηκε μέσα από το Corallia και τον διαγωνισμό Act in Space. «Όταν μπήκαμε στο πρόγραμμα του Corallia ήμασταν στο στάδιο που απλά είχαμε μία ιδέα χωρίς όμως να έχουμε τα εφόδια για το πώς μπορεί να εξελιχθεί σε ένα προϊόν. Το Corallia μας έδωσε ένα σύνολο γνώσεων και εμπειριών για να δημιουργήσουμε μία start up που θα εξελιχθεί σε βιώσιμη εταιρία» εξηγούν.
Αν και μέχρι στιγμής η Uranus βρίσκεται στη φάση του σχεδιασμού ενός λειτουργικού πρωτότυπου αερόπλοιου, ήδη η αγορά δείχνει ενδιαφέρον, και μάλιστα σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.
«Η Ευρώπη τα τελευταία χρόνια επενδύει σε επιχειρήσεις που εντάσσουν τα drones ενεργά στην έρευνα και διάσωση» τονίζει ο Κωνσταντίνος, προσθέτοντας ότι έχουν ήδη έρθει σε επαφή με τις αρμόδιες Αρχές που αναλαμβάνουν την έρευνα και τη διάσωση.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, όπως λέει, αποτελεί η Πορτογαλία η οποία θέλει να εξελίξει τις επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης, να εντάξει πιο ενεργά τα drones σε αυτές κι έχει ήδη δείξει ενδιαφέρον για το project της Uranus.
