search icon

Ελλάδα

Τι ισχύει για την άδεια φροντίδας παιδιού των εργαζόμενων γονέων που τέθηκαν σε αναστολή εργασίας

Οι αναστολές των συμβάσεων εργασίας των εργαζομένων που έλαβαν χώρα με μία σειρά κατεπειγουσών νομοθετικών παρεμβάσεων αποτέλεσαν ένα έκτακτο και προσωρινό μέτρο στην αγορά εργασίας

Οδηγίες για τη χορήγηση της άδειας φροντίδας παιδιού των εργαζόμενων γονέων που τέθηκαν σε αναστολή οι συμβάσεις εργασίας τους είτε λόγω αναστολής της λειτουργίας των επιχειρήσεων με εντολή δημόσιας αρχής είτε με απόφαση του εργοδότη ως πληττόμενες επιχειρήσεις, βάσει Κωδικού Αριθμού Δραστηριότητας (ΚΑΔ), παρέχει εγκύκλιος του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων.

Ειδικότερα, η εγκύκλιος προβλέπει τα εξής:

Α. ‘Αδεια φροντίδας παιδιού – Νομοθετικό πλαίσιο

1. Η χορήγηση της άδειας φροντίδας παιδιού είναι σύμφωνη με την πρόνοια του άρθρου 21, παρ. 1 και 5 του Συντάγματος, με το άρθρο 8, παρ. 3 του Αναθεωρημένου Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη, ο οποίος κυρώθηκε με τις διατάξεις του ν. 4359/2016, καθώς και με το άρθρο 5 της Δ.Σ.Ε. 103, η οποία κυρώθηκε με τις διατάξεις του ν. 1302/1982.

2. Η άδεια φροντίδας παιδιού χορηγείται, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 9 της ΕΓΣΣΕ 1993, του άρθρου 6 της ΕΓΣΣΕ 2002-2003, το οποίο κυρώθηκε από τις διατάξεις του άρθρου 7 του ν. 3144/03, των άρθρων 8 & 9 της ΕΓΣΣΕ 2004-2005, της περίπτωσης γ’ του άρθρου 7 της ΕΓΣΣΕ 2006-2007, του άρθρου 6 της ΕΓΣΣΕ 2008-2009, του άρθρου 2 της ΕΓΣΣΕ 2014 και του άρθρου 38 του ν. 4342/2015, καθώς και σύμφωνα με την υπ’ αριθμ. 124/2018 Γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους. Επίσης, για το θέμα ενδεχομένως να τυγχάνουν εφαρμογής ειδικότερες-ευνοϊκότερες ρυθμίσεις ΣΣΕ, επιχειρησιακών συμβάσεων, κανονισμών εργασίας, διαιτητικών αποφάσεων, κ.ά..

3. Η χορήγηση της άδειας φροντίδας διέπεται, επίσης, από τις διατάξεις του ν. 3896/2010 για την εφαρμογή της αρχής των ίσων ευκαιριών και της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών σε θέματα εργασίας και απασχόλησης (άρθρο 2 περ. α’ & β’, άρθρο 3 παρ. 1 & 4 , άρθρο 18) όπως τροποποιήθηκε και ισχύει από τις διατάξεις του άρθρου 22 παρ. 2 του ν. 4604/2019, με τις οποίες ενσωματώθηκε στην ελληνική έννομη τάξη η Οδηγία 2006/54/ΕΚ. Από τις ανωτέρω διατάξεις ορίζεται μεταξύ άλλων ότι η λιγότερο ευνοϊκή μεταχείριση γονέων, λόγω άδειας ανατροφής, φροντίδας, υιοθεσίας ή αναδοχής παιδιού, συνιστά διάκριση κατά την έννοια του ν. 3896/2010.

Β. Αναστολές συμβάσεων εργασίας

Οι αναστολές των συμβάσεων εργασίας των εργαζομένων που έλαβαν χώρα με μία σειρά κατεπειγουσών νομοθετικών παρεμβάσεων αποτέλεσαν ένα έκτακτο και προσωρινό μέτρο στην αγορά εργασίας για την αντιμετώπιση και τον περιορισμό της διάδοσης του κορονοϊού COVID-19 μέσα σε μία εξαιρετικά επείγουσα συνθήκη, κατά την οποία προείχε η προστασία της δημόσιας υγείας και, κατά συνέπεια, το δημόσιο συμφέρον.

Γ. Πλήρης χορήγηση της άδειας φροντίδας παιδιού

Κατά τη διάρκεια της αναστολής της εργασιακής σύμβασης, αναστέλλεται, επίσης, το δικαίωμα της άδειας φροντίδας παιδιού, το οποίο στο σύνολό του δεν επηρεάζεται. Το δικαίωμα στην εν λόγω άδεια διακόπτεται κατά την έναρξη της αναστολής και συνεχίζεται με την ενεργοποίηση της εργασιακής σύμβασης, μετά την άρση της αναστολής της σύμβασης εργασίας, ώστε να εξασφαλίζεται η πλήρης χορήγησή του. Στην περίπτωση που η έναρξη της άδειας φροντίδας παιδιού εμπίπτει μέσα στο διάστημα της αναστολής της σύμβασης εργασίας, τότε, αυτή μεταφέρεται κατά την ημερομηνία ενεργοποίησης της σύμβασης εργασίας, μετά το πέρας της αναστολής.

Υπογραμμίζεται ότι η χρήση της άδειας φροντίδας παιδιού από τους δικαιούχους γονείς θα ολοκληρωθεί, όπως έχει συμφωνηθεί μεταξύ των μερών, μετά τη λήξη της αναστολής της εργασιακής σύμβασής τους, χωρίς οι εργαζόμενοι να απολέσουν τμήμα του δικαιώματός τους.

Δ. Ειδική παροχή προστασίας της μητρότητας

Η αναστολή χορήγησης της άδειας φροντίδας παιδιού και η ολοκλήρωση της χορήγησής της, μετά το πέρας της αναστολής της σύμβασης εργασίας, σύμφωνα με τα ανωτέρω, δεν μπορεί να επηρεάζει δυσμενώς την άσκηση του δικαιώματος των εργαζόμενων μητέρων για την ειδική παροχή προστασίας της μητρότητας του άρθρου 142 του ν. 3655/2008.

Exit mobile version