Σε πολιτική συμφωνία για την σύσταση μιας τραπεζικής ένωσης, με την δικαιοδοσία εκκαθάρισης των υπερχρεωμένων τραπεζών, πιθανόν να καταλήξουν οι υπουργοί Οικονομικών της ΕΕ την Τρίτη, αφήνοντας τις λεπτομέρειες για αργότερα, ενδεχομένως και για την επόμενη εβδομάδα.

Αν και οι χρηματαγορές δεν φαίνεται να έχουν επηρεαστεί ιδιαίτερα από την όλη συζήτηση για το θέμα αυτό, η αποτυχία επίτευξης μιας συμφωνίας μπορεί να δώσει την εντύπωση ότι η ΕΕ δεν είναι σε θέση να προστατεύσει τον εαυτό της, όπως εκτιμά το Reuters.

Προκειμένου η τραπεζική ένωση να τεθεί σε ισχύ από τις αρχές του 2015, θα πρέπει να υπάρξει συμφωνία ανάμεσα στους ίδιους τους υπουργούς έως τα τέλη του έτους, προκειμένου να υπάρχει χρόνος για διαβουλεύσεις στο Ευρωκοινοβούλιο πριν τις Ευρωεκλογές του 2014.

“Πιστεύω ότι σήμερα είναι δυνατή μια πολιτική συμφωνία, αν και υπάρχει περισσότερη νομική επεξεργασία που πρέπει να γίνει στη συνέχεια”, είπε ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών Pierre Moscovici σε δημοσιογράφους προσερχόμενος στη συνάντηση. “Σήμερα το βράδυ θα ήθελα να φύγω και να έχει σχεδιαστεί ξεκάθαρα μια συμφωνία”.

Ο Joerg Asmussen, μέλος του εκτελεστικού συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, είπε ότι η επόμενη συνάντηση των υπουργών Οικονομικών, γνωστή ως Ecofin, ενδεχομένως να γίνει στις 18 Δεκεμβρίου, την παραμονή της Συνόδου Κορυφής, που έχει προγραμματιστεί για τις 19-20 Δεκεμβρίου.

“Θα ανέμενα ότι… σήμερα θα καταφέρουμε να περιορίσουμε τις διαφορές μας. Αλλά δεν περιμένω να καταλήξουμε σε τελική συμφωνία ήδη από σήμερα…άρα έχω ήδη σημειώσει ένα ακόμη Ecofin πριν την Ευρωπαϊκή Σύνοδο”, δήλωσε.

Ο συμβιβασμός που συζητείται στο ECOFIN, προβλέπει ότι θα υπάρχει ένα “συμβούλιο εκκαθάρισης” με εκπροσώπους των κρατών-μελών, το οποίο θα αποφασίζει την τύχη των ευρωπαϊκών τραπεζών αλλά οι αποφάσεις θα λαμβάνονται σε τελικό στάδιο από την Κομισιόν η οποία θα την εφαρμόζει. Επιπλέον, φαίνεται να υιοθετείται η άποψη για ένταξη στο ενιαίο σύστημα εποπτείας υπό την αιγίδα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) μόνο λίγες, περί τις 130 μεγαλύτερες ευρωπαϊκές τράπεζες, όπως ήθελε η Γερμανία και όχι 6.000 τράπεζες όπως ήθελε η Γαλλία.
Ακόμη, στο πλαίσιο του συμβιβασμού επιχειρείται να ξεπεραστεί το “όχι” της Γερμανίας σε χρηματοδότηση των αυξήσεων κεφαλαίου για τις τράπεζες από ευρωπαϊκά κονδύλια. Η λύση που έχει συζητηθεί τις τελευταίες ημέρες προβλέπει μια μεταβατική περίοδο κατά την οποία θα χρησιμοποιούνται εθνικά κρατικά κεφάλαια και στο τέλος της περιόδου αυτής θα χρησιμοποιηθούν και ευρωπαϊκά.