Νίκη στα σημεία πέτυχε το μέτωπο των Νοτίων στη Σύνοδο Κορυφής, καθώς οι Ευρωπαίοι ηγέτες συμφώνησαν σε μια λίγο πιο χαλαρή ερμηνεία των κανόνων για τα ελλείμματα, έτσι ώστε να αφήνουν κάποιο χώρο για δημόσιες επενδύσεις και να αντισταθμίσουν τις συνέπειες της ύφεσης.
Οι αποφάσεις για τις όποιες μικρές παρεκκλίσεις θα πρέπει να εγκρίνονται κατά περίπτωση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Κομισιόν) η οποία αποκτά έτσι κι αλλιώς αυξημένο ρόλο στον έλεγχο των εθνικών προϋπολογισμών, αλλά οι κυβερνήσεις της Γαλλίας και της Ιταλίας θεώρησαν την εξέλιξη μια -μικρή έστω- παραχώρηση από την πλευρά της Γερμανίας, η οποία είναι σταθερά προσηλωμένη στην αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία.
Σύμφωνα με τις αποφάσεις των “27” για λόγους αναπτυξιακούς, θα μπορεί να δίδεται περαιτέρω χρόνος σε μια χώρα για να πετύχει τους δημοσιονομικούς στόχους, μόνον όμως εφόσον κριθεί αυτό απαραίτητο και εφόσον συμφωνήσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Με την απόφαση αυτή ανοίγει ο δρόμος για να δοθεί περισσότερος χρόνος για δημοσιονομική προσαρμογή στη Γαλλία, την Ιταλία, την Ισπανία και την Πορτογαλία, ενώ διπλωματικές πηγές εκτιμούσαν ότι μετά από την απόφαση αυτή, ο Γάλλος πρόεδρος, Φρανσουά Ολάντ, θα επιχειρήσει να χτίσει μια συμμαχία με την Ιταλία και την Ισπανία, έτσι ώστε να διεκδικήσουν περαιτέρω χαλάρωση μετά τις γερμανικές εκλογές του Σεπτεμβρίου.
Η Γαλλία επέμενε από την αρχή, καθώς δεν είναι σε θέση φέτος να τηρήσει το στόχο για έλλειμμα 3% και θα πιάσει πιθανότατα το 3,7% λόγω της καθίζησης της οικονομίας, ενώ και η Ιταλία, όπου ακόμη δεν έχει σχηματιστεί κυβέρνηση βρίσκεται σε ύφεση.
Επί της ουσίας, βέβαια, τα αναπτυξιακά μέτρα δεν είναι καθόλου θεαματικά, παρότι στο κείμενο των συμπερασμάτων γίνεται αναφορά στο μεγάλο πρόβλημα της ανεργίας, κυρίως των νέων, καθώς και στη δέσμευση για ενεργές πολιτικές με μέτρα που θα συζητηθούν και θα αποφασιστούν τους επόμενους μήνες.
Οι “27” αποφάσισαν επίσης να μετατοπιστούν σε μείωση της φορολόγησης της εργασίας (μείωση των ασφαλιστικών εισφορών) ως μέτρο ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας, ανάλογα με τις ιδιαίτερες συνθήκες κάθε χώρας, στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και των φορολογικών παραδείσων, καθώς και στην προώθηση του φόρου επί των συναλλαγών.