Παρά τη σταδιακή αποκλιμάκωση του πληθωρισμού και τη φαινομενική σταθεροποίηση των τιμών, η Ευρώπη εξακολουθεί να χωρίζεται από ένα βαθύ οικονομικό ρήγμα. Το κόστος ζωής παραμένει βαρύ για εκατομμύρια πολίτες, ενώ τα νοικοκυριά από τη Σκανδιναβία μέχρι τα Βαλκάνια ξοδεύουν με εντελώς διαφορετικούς ρυθμούς και δυνατότητες. Η ενεργειακή κρίση, ο πόλεμος στην Ουκρανία και οι μεταπανδημικές αναταράξεις έχουν αφήσει ανεξίτηλα σημάδια, αποκαλύπτοντας ένα χάσμα που δύσκολα γεφυρώνεται.

Το διάμεσο εισόδημα ως καθρέφτης της ανισότητας

Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του Euronews, το λεγόμενο «διάμεσο ισοδύναμο διαθέσιμο εισόδημα» –δηλαδή το τυπικό καθαρό εισόδημα ανά άτομο, προσαρμοσμένο στο μέγεθος του νοικοκυριού– δείχνει τεράστιες αποκλίσεις ανάμεσα στις 34 ευρωπαϊκές χώρες.
Το 2024, το εισόδημα αυτό κυμάνθηκε από μόλις 3.075 ευρώ στην Αλβανία έως 50.799 ευρώ στο Λουξεμβούργο. Εντός της ΕΕ, η Βουλγαρία βρίσκεται στον πάτο με 7.811 ευρώ, ενώ ο μέσος ευρωπαϊκός όρος διαμορφώνεται στα 21.582 ευρώ.

Στην κορυφή της λίστας δεσπόζουν το Λουξεμβούργο, η Ελβετία και η Νορβηγία, με χώρες όπως η Δανία, η Αυστρία, η Ιρλανδία, οι Κάτω Χώρες και το Βέλγιο να ακολουθούν, όλες με εισοδήματα μεταξύ 30.000 και 35.000 ευρώ. Η Γερμανία, η Σουηδία, η Γαλλία και η Φινλανδία κινούνται επίσης πάνω από τον μέσο όρο.

Αντίθετα, η Βόρεια Μακεδονία, η Τουρκία, το Μαυροβούνιο, καθώς και οι Ρουμανία και Ουγγαρία, παραμένουν πολύ πίσω, με εισοδήματα κάτω των 10.000 ευρώ.

Ανατολή εναντίον Δύσης: Το ρήγμα που δεν κλείνει

Το χάσμα μεταξύ των πλουσιότερων και φτωχότερων χωρών της ηπείρου παραμένει εντυπωσιακό. Το Λουξεμβούργο διαθέτει μέσο εισόδημα πάνω από 40.000 ευρώ υψηλότερο από τη Βουλγαρία, καταδεικνύοντας την έντονη ανισορροπία που χωρίζει τη δυτική και βόρεια Ευρώπη από τον νότο και την ανατολή.

Όπως εξηγεί ο Δρ. Stefano Filauro, επίκουρος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Sapienza της Ρώμης, «το επίπεδο ευημερίας που παρατηρείται σήμερα είναι αποτέλεσμα μακροχρόνιων διαρθρωτικών παραγόντων – από την εκβιομηχάνιση και την πορεία ανάπτυξης έως την ωρίμανση των συστημάτων κοινωνικής πρόνοιας».

Η οικονομολόγος της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας, Τζούλια Ντε Λαζάρι, επισημαίνει ότι η παραγωγικότητα είναι καθοριστική: «Όσο υψηλότερη η παραγωγικότητα, τόσο υψηλότεροι οι μισθοί. Οι χώρες με ανεπτυγμένους τομείς όπως τα χρηματοοικονομικά, η τεχνολογία και η βιομηχανία υψηλής αξίας μπορούν να πληρώνουν καλύτερα. Αντίθετα, όσες βασίζονται στη γεωργία και τις βασικές υπηρεσίες παραμένουν εγκλωβισμένες σε χαμηλότερα επίπεδα εισοδήματος».

Η καθημερινή αντανάκλαση της ανισότητας

Η ανισότητα δεν αποτυπώνεται μόνο στους αριθμούς αλλά και στις καθημερινές συνήθειες. Από το κόστος ενοικίων και τροφίμων μέχρι τη δυνατότητα αποταμίευσης, τα νοικοκυριά σε ολόκληρη την ήπειρο συνεχίζουν να κινούνται σε διαφορετικές ταχύτητες. Παρά τη μερική αποκλιμάκωση του πληθωρισμού κοντά στο 2%, εκατομμύρια Ευρωπαίοι εξακολουθούν να «μετρούν τα ψιλά» στο τέλος του μήνα, προσπαθώντας να διατηρήσουν ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης.

Η Ευρώπη μπορεί να είναι ενωμένη θεσμικά, αλλά οικονομικά αποδεικνύεται πιο κατακερματισμένη από ποτέ – με την ανατολή να κυνηγά την απόσταση και τη δύση να την αυξάνει.

Διαβάστε ακόμη

”Make Pasta Great Again”: Οι δασμοί Τραμπ φέρνουν αναταραχή στην ιταλική αγορά ζυμαρικών

Travel Tuesday 2025: Η «Ταξιδιωτική Τρίτη» φέρνει προσφορές σε εισιτήρια από €29

Τουρισμός για Όλους 2025: Νέα vouchers για φθηνές διακοπές έως 31/12/2025

Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο Θέμα