Λίγες εβδομάδες απομένουν για τις κρίσιμες γερμανικές εκλογές που θα αναδείξουν τον διάδοχο του Όλαφ Σολτς στην καγκελαρία. Οι υποψήφιοι επιστρατεύουν όλα τα όπλα τους, τόσο τα φανερά (δηλαδή τις προγραμματικές θέσεις των κομμάτων), όσο και τα… μυστικά όπλα, το ιδιαίτερο χάρισμα του κάθε υποψηφίου, το «unique selling point» όπως θα λέγαμε στη γλώσσα του μάρκετινγκ.

Ο Σολτς δεν είναι Σρέντερ

«Ο Σολτς υποδύεται τον Σρέντερ» έγραφε πρόσφατα το Spiegel Online. Η αλήθεια είναι ότι ο Όλαφ Σολτς ήταν το δεξί χέρι του προηγούμενου σοσιαλδημοκράτη καγκελάριου Γκέρχαρντ Σρέντερ. Αλλά από κει και πέρα, καμία σχέση: Ο Σρέντερ διέθετε χάρισμα στην επικοινωνία, επιζητούσε την διαφωνία ακόμη και στο ίδιο του το κόμμα, έδινε «ατάκες» στους δημοσιογράφους. Πριν από τις περικοπές της «Ατζέντας 2010» είχε φροντίσει να ανακοινώσει πάγωμα μισθών για το υπουργικό συμβούλιο και οι οικονομικές στήλες έγραφαν ότι «ο καγκελάριος δεν θα πάρει ούτε ένα ευρώ παραπάνω από πέρσι». (Οι επικριτές απαντούσαν ότι «ο καγκελάριος δεν θα καπνίσει ούτε ένα πούρο Αβάνας παραπάνω από πέρσι»).

Αντιθέτως, ο Όλαφ Σολτς δεν λειτουργεί σε χιουμοριστικό περιβάλλον, δεν ξεσηκώνει τα πλήθη, θα ήταν μάλλον κωμικό το αποτέλεσμα εάν το επιχειρούσε. Το πλεονέκτημά του είναι η ψυχραιμία και η επιμέλεια του λογιστή, που δεν εγκρίνει καμία δαπάνη, όταν δεν έχει τεκμηριωθεί επαρκώς. Σε αυτούς που ζητούν επιπλέον βοήθεια για την Ουκρανία, για παράδειγμα, ο καγκελάριος αντιτείνει ότι «πρέπει να μας πουν, που θα βρουν τα χρήματα. Εγώ δεν θέλω να τα αφαιρέσω ούτε από τους συνταξιούχους, ούτε από την τοπική αυτοδιοίκηση, ούτε από τις κρατικές επενδύσεις».

Με αυτή τη νοοτροπία το SPD είχε κάνει την έκπληξη κερδίζοντας τις εκλογές το φθινόπωρο 2021, ενώ το καλοκαίρι, με βάση τις δημοσκοπήσεις, βρισκόταν στην τρίτη θέση των προτιμήσεων με 15%. Προφανώς ο Όλαφ Σολτς θεωρεί ότι για να τα κατάφερε μία φορά, μπορεί να τα καταφέρει και δεύτερη. Μέχρι στιγμής πάντως, δεν έχει ξεκολλήσει από το 15% στις δημοσκοπήσεις.

Ο Μερτς ξέρει από οικονομία

Μπορεί να είναι καλός στα οικονομικά ο καγκελάριος, αλλά ο επικεφαλής της χριστιανοδημοκρατικής αντιπολίτευσης Φρίντριχ Μερτς πιστεύει ότι ο ίδιος είναι καλύτερος. Θεωρείται άλλωστε προνομιακός συνομιλητής του επιχειρηματικού κόσμου. Ήδη το 2003 ο Μερτς απαιτούσε μία νομοθεσία ευέλικτη και φιλική προς τις επιχειρήσεις. Έλεγε ότι η φορολογική δήλωση πρέπει να είναι τόσο απλή, ώστε να χωράει σε ένα σουβέρ μπύρας. Αυτή η προεκλογική εξαγγελία δεν εφαρμόστηκε ποτέ, αλλά έμεινε στην ιστορία. Σήμερα ο επικεφαλής των κομμάτων της Χριστιανικής Ένωσης εξακολουθεί να «διδάσκει» οικονομικά, ιδιαίτερα όταν απευθύνεται στον καγκελάριο από το βήμα της Βουλής.

«Κύριε καγκελάριε σας άκουσα προσεκτικά, αλλά ο όρος ‘ανταγωνιστικότητα‘ δεν αναφέρθηκε ούτε μία φορά στην ομιλία σας» έλεγε ένας εμφανώς εκνευρισμένος Μερτς πριν από την ψηφοφορία για (μη) παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Σολτς. Ο προεκλογικός Μερτς ράβει κοστούμι για καγκελάριος, συνδυάζοντας την οικονομική γνώση με την πυγμή και την αποφασιστικότητα ή τουλάχιστον αυτή την εικόνα προβάλλει ο ίδιος.