Κάποτε ήταν ένα νέο ζευγάρι που μετακόμισε σε καινούργια γειτονιά. Καθώς έτρωγαν πρωινό στο νέο τους σπίτι, η γυναίκα κοίταξε έξω από το παράθυρο και είδε τη γειτόνισσα που εκείνη την ώρα άπλωνε την μπουγάδα της. «Α, τα ρούχα δεν είναι πολύ καθαρά» σχολίασε. «Η γειτόνισσα δεν προσέχει την καθαριότητα, δεν πλένει καλά τα ρούχα. Πρέπει να χρησιμοποιεί περισσότερο σαπούνι».

Ο σύζυγος κοίταξε την μπουγάδα, αλλά δε είπε τίποτα. Κάθε φορά που η γειτόνισσα άπλωνε την μπουγάδα, η γυναίκα έκανε τα ίδια σχόλια. Ένα μήνα αργότερα, ένιωσε μεγάλη έκπληξη όταν είδε ότι τα ρούχα που είχε απλώσει η γειτόνισσα ήταν πιο καθαρά από τις προηγούμενες φορές, και είπε στον άντρα της: «Για δες! Η γειτόνισσα έμαθε επιτέλους να πλένει! Αναρωτιέμαι ποιος την έμαθε». «Ξέρεις, ξύπνησα νωρίς σήμερα το πρωί και καθάρισα τα τζάμια μας!» γύρισε και της είπε ο άντρας της.

Αν ο Τσίπρας με το νέο του κόμμα δεν καθαρίσει τα …τζάμια με τα οποία η αντιπολίτευση βλέπει αφενός τα πεπραγμένα της κυβερνήσεως και αφετέρου τις ανάγκες της κοινωνίας και τα νέα καθήκοντα της κεντροαριστεράς, μάλλον θα αποτύχει. Τη σήμερον ημέρα χρειάζονται καθαρές θέσεις για τα αυξανόμενα -στα καθ’ ημάς, στην ΕΕ και διεθνώς-προβλήματα.

Η Ιστορία έχει δείξει ότι σε αυτόν που αναβάλλει να κάνει τις επιλογές του αναπόφευκτα θα του επιβληθούν οι επιλογές από τις περιστάσεις

Αν ευρύτερα η Κεντροαριστερά δεν ξεπεράσει αγκυλώσεις και προκαταλήψεις του παρελθόντος, η Δεξιά θα συνεχίσει να ηγεμονεύει. Πολιτικά και κυβερνητικά. Αυτοδύναμα ή σε συνεργασία. Αν ο λόγος και οι πρακτικές της μυρίζουν ναφθαλίνη ο Τσίπρας, ο Φάμελλος, ο Χαρίτσης ακόμη και ο Ανδρουλάκης θα πρέπει να καταφύγουν για συμβουλές management και αυτοβοήθειας στον Ισοκράτη. Όχι τόσο γιατί «κοινή γαρ η τύχη και το μέλλον αόρατον», αλλά επειδή «δαπανώμενος εφ’ ά μη δει, ολίγος έση εφ’ ά δει» (ξοδεύοντας τον εαυτό σου σ’ αυτά που δεν χρειάζεται, δεν επαρκείς γι’ αυτά που πρέπει).

Η ίδια κασέτα

Αν από πρωΐας μέχρι εσπέρας σπαταλούν το χρόνο τους στις κατηγόριες και τις καταγγελίες για το πόσο κακός είναι ο Μητσοτάκης και άσχημη η κυβέρνησή του -που αλήθεια είναι-, πόσο μεγάλη είναι η διαφθορά και πως θησαυρίζουν οι ελίτ και οι ισχυροί φίλοι του πρωθυπουργού -που επίσης είναι αλήθεια- οι ψηφοφόροι θα συνεχίσουν να μην τους ακούνε, θα προτιμούν την αποχή αντί για τη συμμετοχή σε ένα παιχνίδι που δεν τους αρέσει και βαριούνται ολοένα και περισσότερο με τα τσαλίμια των πρωταγωνιστών του.

Ό,τι αυτή η τακτική δεν αποδίδει το καταγράφουν οι δημοσκοπήσεις, το διαπιστώνουν οι πολίτες στους ανά την επικράτεια καφενέδες, το ομολογούν στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις τα σοβαρά στελέχη της αντιπολιτεύσεως. Και ειδικά ο Τσίπρας -που τρώγεται για να επανέλθει- αν βλέπει παντού λερωμένα άπλυτα και παραπεταμένα και τον εαυτό του σε ρόλο mister forte ούτε τον Ανδρουλάκη ούτε τη Ζωή δεν θα καταφέρει να περάσει σε ποσοστά, όχι να νικήσει τον Μητσοτάκη. Δεν είναι δική μας αυθαίρετη εκτίμηση, αλλά περιέχεται στο rebranding κάθε παλαιού πολιτικού, που θέλει να επαναλανσάρει τον εαυτό του.

Και φυσικά εκτός από τις καινούργιες προσεγγίσεις, την διαφορετική ατζέντα, τις ρηξικέλευθες νέες προτάσεις και το εναλλακτικό πολιτικό σχέδιο θα πρέπει, ειδικά ο πρώην πρωθυπουργός, να γνωρίζει πως αυτός που περιμένει πολύ για να αποφασίσει τι θα κάνει, δεν θα πρέπει να περιμένει και πολλά. Η Ιστορία έχει δείξει πως αυτός που αναβάλλει να κάνει τις επιλογές του, αναπόφευκτα θα του επιβληθούν οι επιλογές του από τις περιστάσεις. Ή, όπως μάς έλεγε βουλευτής εξ επαρχίας του ΣΥΡΙΖΑ «Οκτώβρη και δεν έσπειρε, στάρι μην περιμένει ο Αλέξης».

Διαβάστε περισσότερα στο protothema.gr