Αν πηγαίνεις μπροστά απ’ το κοπάδι, ρίχνε καμιά ματιά πίσω πού και πού, για να βεβαιωθείς ότι είναι ακόμα εκεί. Η συμβουλή είναι παλαιού κοινοβουλευτικού και απευθύνεται, όπως μας λέει, στον Ανδρουλάκη, στον Φάμελλο και τον Χαρίτση, που ερίζουν για τις μεταξύ τους σχέσεις -αν θα συνεργαστούν ή όχι- και δεν αντιλαμβάνονται ότι οι ψηφοφόροι των κομμάτων τους έχουν σκορπίσει. Και τα τρία κόμματα μαζί φτάνουν δεν φτάνουν το 20% του εκλογικού σώματος, όταν στις προηγούμενες εκλογές ήταν 30%.
Ο κόσμος τους έχει φύγει είτε προς τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, είτε στην αποχή, είτε στην «γκρίζα ζώνη» των δημοσκοπήσεων. Κατά κάποιον τρόπο, τα τρία κόμματα της Κεντροαριστεράς (ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά) θυμίζουν τα συμπαθή τετράποδα που μαλώνανε σε ξένο αχυρώνα. Αυτός είναι και ο πρώτος λόγος που δεν εισπράττουν από την κοινοβουλευτική φθορά ή, ακόμη χειρότερα, αντί να κερδίζουν, χάνουν.
Ο δεύτερος λόγος είναι ότι οι συζητήσεις των στελεχών τους για τον τρόπο που θα κερδίσουν τον Μητσοτάκη θυμίζουν τον άνδρα που έλεγε: «Η γυναίκα μου μού είπε ότι το αυτοκίνητο δεν δούλευε καλά επειδή πήρε νερό το καρμπιρατέρ. Τη ρώτησα πού είναι το αυτοκίνητο και μου είπε: “Μέσα στη λίμνη”». Ε, κάπως έτσι είναι και οι διαπιστώσεις των ηγετικών ομάδων της κεντροαριστερής αντιπολίτευσης για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Η μηχανή του λεωφορείου που θα τους οδηγήσει στην κυβέρνηση χάνει λάδια και αυτοί σκέφτονται να το επιδιορθώσουν αλλάζοντας ζάντες στις ρόδες. Αντί να καταστρώσουν ένα ολιστικό εναλλακτικό πολιτικό σχέδιο που να κάνει «κλικ» στους πολίτες, προτείνουν μέτρα κυβερνητικού προγράμματος τα οποία είναι λογικό οι ψηφοφόροι να μην τα παίρνουν και πολύ σοβαρά υπόψη τους, αφού είναι πεπεισμένοι ότι το ΠΑΣΟΚ ή ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται, στο προβλεπτό τουλάχιστον μέλλον, να αναλάβουν τη διακυβέρνηση της χώρας.
Διαβάστε περισσότερα στο protothema.gr