Πριν από έναν μήνα, εντελώς τυχαία, έπεσα πάνω του. Ηταν παρέα με έναν σταθερό και πιστό φίλο από τα σχολικά του χρόνια. Ο οποίος εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα. Καμία εξάρτηση από τον Κυριάκο. Ετσι κι εγώ βρήκα την ευκαιρία να τον ρωτήσω για συνέντευξη. Η αληθινή δημοσιογραφία είναι ναρκωτικό. Συμφώνησε. Και την προσδιόρισε για το τέλος Ιουλίου.

Μετά από τηλεφωνικές επικοινωνίες με τον Παύλο Μαρινάκη, η συνάντηση ορίστηκε για την (περασμένη) Τετάρτη στις 10 το πρωί. Ο Μαρινάκης, γίγαντας. Πάνω από δύο μέτρα. Δίπλα του αισθάνομαι νάνος. Είναι Πατρινός, αν και πάνω από δεκαπέντε χρόνια ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Κοίτα να δεις!

Μου ζήτησε το πλαίσιο των ερωτήσεων. Του είπα ότι η μέθοδός μου είναι η τζαζ. Δηλαδή ο οργανωμένος αυτοσχεδιασμός. Εχεις μια μουσική φράση και οι μουσικοί αυτοσχεδιάζουν πάνω σε αυτή τη φράση. Οπως με το ασύλληπτο διπλό άλμπουμ του Μάιλς Ντέιβις «Bitches Brew».

Οταν έφτασα, κάθισα σε έναν καναπέ. Εκείνος, στον ίδιο καναπέ. Από την αριστερή πλευρά. Μετά από μισή ώρα σηκώθηκε, «στραβολαίμιασα» μου είπε, και κάθισε σε έναν διπλανό καναπέ. Το μαγνητόφωνο του κινητού μου σε πλήρη λειτουργία. Ο,τι ειπώθηκε έτσι και θα αποτυπωθεί. Οι ελάχιστες διορθώσεις, για συντακτική συμμετρία. Τίποτ’ άλλο.

Σκηνή 1η: Το κέρδος και η κερδοσκοπία

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΑΝΙΚΑΣ: Μου λένε ότι το ρεύμα το αγοράζουν φτηνά και το πουλάνε είκοσι φορές ακριβότερα.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Οχι, δεν είναι έτσι. Η τιμή του ρεύματος καθορίζεται, όπως σε όλα τα προϊόντα, από την προσφορά και τη ζήτηση. Είναι πολύ θετικό το γεγονός ότι στην Ελλάδα -πρέπει να το εξηγήσουμε με απλά λόγια- έχουμε πλέον περισσότερο ρεύμα, το οποίο παράγεται από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, με ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά. Είναι καλά για τη χώρα διότι είναι σχετικά φθηνές και οι εγχώριες πηγές ρεύματος. Αρα δεν χρειάζεται να εισάγουμε ακριβό φυσικό αέριο από το εξωτερικό για να λειτουργεί το σύστημα ενέργειας.

Δ.Δ.: Ναι, αλλά οι τιμές στον Θεό!
Κ.Μ.: Προφανώς υπάρχουν περιθώρια κέρδους και στην αγορά ενέργειας, αλλά σε διαβεβαιώ ότι κάθε φορά που διαπιστώνουμε ότι τα περιθώρια κέρδους ξεφεύγουν από το τι θεωρούμε ότι είναι λογικό, παρεμβαίνουμε, όπως το έχουμε κάνει στο παρελθόν, και ουσιαστικά επιβάλλουμε -να το πω με απλά λόγια- μια έκτακτη φορολόγηση, παίρνοντας τα υπερκέρδη των παραγωγών και επιστρέφοντάς τα στους καταναλωτές.

Διαβάστε περισσότερα στο protothema.gr