Τη δεκαετία του 1940,  στο Μέριλαντ των ΗΠΑ κατοικούσε ένα ζευγάρι που είχε αποκτήσει έναν μοναχογιό, τον Ρόναλντ.

Ο νεαρός Ρόναλντ, βαθιά θρησκευόμενος και ιδιαίτερα μοναχικός διατηρούσε στενές σχέσεις μόνο με τη θεία του Χάριετ, που της είχε και ιδιαίτερη αδυναμία.

Η Χάριετ πίστευε και φοβόταν την παρουσία των πνευμάτων και δίδαξε τον ανιψιό της να χρησιμοποιεί τον πίνακα Ouija ή αλλιώς τον πίνακα των πνευμάτων. Στα 13 του, η θεία του πέθανε από μία σοβαρή ασθένεια και ο Ρόναλντ μην μπορώντας να αντέξει την απώλεια της νοσηλεύτηκε στο νοσοκομείο.

Κατά την επιστροφή του, παρουσίασε έντονα ψυχοσωματικά συμπτώματα ενώ άρχισε να χρησιμοποιεί με μανία τον πίνακα των πνευμάτων, για να επικοινωνήσει με τη νεκρή του θεία.

Τα παράξενα ψυχοσωματικά αλλά και διάφορα τριξίματα που ακούγονταν από το ταβάνι, απόκοσμοι ήχοι, περίεργες φωνές πίσω από την πόρτα του αγοριού, βάζα που έσπαγαν και πολυθρόνες που μετακινούνταν,άρχισαν να προβληματίζουν τους γονείς του.

To αποκορύφωμα ήταν όταν οι γονείς του τον είδαν να τινάζεται (και να φτάνει σε σημείο να αιωρείται) πάνω από το κρεβάτι του.

Τότε άρχισαν να συμβουλεύονται ψυχιάτρους και πάστορες χωρίς επιτυχία μέχρι που ο πάστορας Μάιλς Σούλζε τους πρότεινε να δουν έναν «Καθολικό ιερέα» για να προχωρήσει σε εξορκισμό του 14χρονου.

Το Φεβρουάριο του 1949, ο ιερέας Άλμπερτ Χιους,  σταμάτησε τον εξορκισμό αμέσως αφού ο Ρόναλντ κατάφερε να λύσει το δεμένο του χέρι, έσπασε ένα κομμάτι από το κρεβάτι και τραυμάτισε τον ώμο του ιερέα, που χρειάστηκε να κάνει ράμματα.

Λίγες μέρες, μετά, εμφανίστηκαν κόκκινα εξανθήματα στο σώμα του αγοριού ενώ “σχηματίστηκε” και κάτι σαν τη λέξη «ΛΟΥΙΣ» στην περιοχή της κοιλιάς του. Η οικογένεια το θεώρησε ως σημάδι και ταξίδεψε στο Σεντ Λούις του Μιζούρι και την υπόθεση ανέλαβε ο ιερέας Ρέιμοντ Τζ. Μπίσοπ μαζί με τον Ουίλιαμ Μπόουντερν.

Οι δύο ιερείς για εβδομάδες προσπαθούσαν να τον «θεραπεύσουν» ενώ ο 14χρονος να και το πρωί ήταν ήρεμος, τη νύχτα γινόταν επιθετικός και βίαιος και έβγαζε ακατάληπτους λαρυγγικούς ήχους. Οι ιερείς παρατήρησαν ότι ο Ρόναλντ έδειχνε τεράστια αποστροφή στη θέα ενός «ιερού» αντικειμένου. Κάτι που τους ώθησε να σιγουρευτούν ότι πρόκειται για διαμονισμό και ότι ο 14χρονος είχε καταληφθεί από δαίμονες.

Τελικά, σε μια τελευταία προσπάθεια εξορκισμού, ο Ρόναλντ αιωρήθηκε και φώναξε: «Σατανά! Είμαι ο Αρχάγγελος Μιχαήλ. Σε προστάζω να φύγεις από αυτό το σώμα αυτή την στιγμή!».  Στη συνέχεια είχε ένα έντονο επεισόδιο με σπασμούς και ψιθύρισε «έφυγε»….

Ο «Εξορκιστής»

Μετά τον εξορκισμό του, ο Ρόναλντ έζησε μία φυσιολογική ζωή ενώ απέκτησε και τη δική του οικογένεια.
Όταν ένα άρθρο της εφημερίδας » Washington Post»  έπεσε τυχαία στα χέρια του Πίτερ Μπλάτι, εκείνος έγραψε ένα μυθιστόρημα βασισμένο στα γεγονότα του Ρόναλντ που είχαν καταγράψει οι δύο ιερείς. Κυκλοφόρησε το 1971 και έγινε αμέσως τεράστια επιτυχία, όπως και η ομώνυμη ταινία που προβλήθηκε δύο χρόνια αργότερα….

Αμφισβήτηση 

Ψάχνοντας το όλο θέμα, υπήρξαν μελετητές που βρήκαν πολλά κενά στις μαρτυρίες των ιερέων αλλά και σε όσα έγραφαν στα ημερολόγιά τους, ενώ το νοσοκομείο όπου έλαβε χώρα ο εξορκισμός, κατεδαφίστηκε και μαζί του χάθηκαν και όλα τα ιατρικά αρχεία.

Σύγχρονοι ψυχίατροι φτάνουν στο συμπέρασμα ότι το 14χρονο αγόρι έπασχε από ψυχική ασθένεια, πιθανώς από σχιζοφρένεια ή το Σύνδρομο Τουρέτ (μια νευροψυχιατρική διαταραχή, που την δεκαετία του 40 δεν ήταν ακόμη ευρέως γνωστή).