Η πληροφορία του φθινοπώρου 1969 σόκαρε τις ΗΠΑ αλλά και όλο τον κόσμο: Ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ το θρυλικό «σκαθάρι» των Beatles, «είναι νεκρός»!
Μια φήμη που διαδόθηκε κυρίως από πολλούς DJ και φοιτητές, κι έλεγε ότι στην πραγματικότητα ο Πολ είχε χαθεί το 1966 και ότι οι υπόλοιποι Beatles μετείχαν στη συνωμοσία για το κουκούλωμα της είδησης. Σε λίγες ώρες η φράση «Paul is Dead» έφτασε σχεδόν σε όλη την Ευρώπη και την Αμερική.
Για να πιστέψει ο κόσμος ότι ο ΜακΚάρτνεϊ είναι στη ζωή -σε μια περίοδο που η επικοινωνία δεν περιείχε κοινωνικά δίκτυα με δυνατότητα διάψευσης σε δευτερόλεπτα- το περιοδικό Life έστειλε απεσταλμένο στη Σκοτία όπου «ξετρύπωσε» τον ΜακΚάρντεϊ. Στο επόμενο τεύχος του, το περιοδικό φιλοξενούσε συνέντευξη του εμβληματικού τραγουδιστή, που πόζαρε και σε πολλές φωτογραφίες μαζί με την οικογένειά του. Αμέσως, το «Paul is Dead» έγινε «Paul Is Still with Us».
Την ίδια περίοδο, όμως, στα τέλη του 1969, ο ΜακΚάρτνεϊ αντιμετώπιζε στ’ αλήθεια έναν άλλο “θάνατο”: Η βέβαιη διάλυση των Beatles τον είχε ρίξει σε μεγάλη κατάθλιψη. Πίστευε πια ότι η δημιουργική του διέξοδος είχε σβήσει. Απομονωμένος, αξύριστος, περιφερόταν -όπως έλεγε αργότερα- χωρίς νόημα, «ήμουν ένας άχρηστος», αφού πίστευε ότι δεν θα ξαναέπαιζε μπάσο με τα άλλα «Σκαθάρια», άρα είχε πειστεί ότι δεν ήταν χρήσιμος για τίποτα. Ο στενός του κύκλος αναφέρει ότι αν δεν ήταν η τότε σύζυγός του Λίντα στο πλευρό του, ίσως ο ΜακΚάρτνεϊ να είχε χάσει με κάποιον τρόπο τη ζωή του.
Στα τέλη Δεκεμβρίου, όπως γράφει ο ιστότοπος Salon.com, αποφάσισε να κάνει κάτι γι ‘αυτό. Εγκατέστησε ένα τετραπλό καταγραφικό Studer στο σπίτι του στο Λονδίνο. Εκεί έγραψε τους επόμενους μήνες πολλά τραγούδια, πιστεύοντας ότι ίσως οι Beatles ξανασμίξουν. Μάταια, όμως. Την επόμενη χρόνια το δημοφιλές συγκρότημα διαλύθηκε οριστικά -μετά την τελευταία απόπειρα επανασύνδεσης- κι ο ΜακΚάρτνεϊ κατάλαβε ότι τα χρυσά χρόνια έχουν τελειώσει μια για πάντα.
Από αυτόν τον “ψυχικό” θάνατο, λένε οι φίλοι του, τον έσωσε ένα τραγούδι που έγραψε το 1970 και το οποίο στη συνέχει απογείωσε τη “σόλο” καριέρα του δημοφιλούς καλλιτέχνη. Ήταν αυτό:
Γράφτηκε ως μια παθιασμένη μουσική εκτίμηση για την σταθερή υποστήριξη της Λίντα κατά τους τελευταίους μήνες που ο Πολ κινδύνεψε από έναν ψυχικό “θάνατο” , ήταν κάτι ιδιαίτερο, ένα στιγμιαίο κλασικό έργο, παρόμοιο με το “Yesterday”, το “The Long and Winding Road” ή ίσως το “Let It Be”.
Ηχογραφημένο πριν από ακριβώς 50 χρόνια αυτό το μήνα, το “Maybe I’m Amazed” εγκαινίασε με τον πιο πανηγυρικό τρόπο τη σόλο καριέρα του ΜακΚάρτνεϊ κι έμεινε ανάμεσα στα 4 καλύτερα του επιτεύγματα. Το 2009, ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ αναγνώρισε ότι το “Maybe I’m Amazed” θα ήταν “το τραγούδι που θα ήθελε να το θυμούνται στο μέλλον”.