Με μια πρώτη ματιά στα στατιστικά στοιχεία της spot αγοράς και εκείνης των Παραγώγων, αυτό που καταλαβαίνει κάνεις είναι πως οι ξένοι διατηρούν την πρωτοκαθεδρία των συναλλαγών στις αγοροπωλησίες μετόχων, με μερίδιο επί του τζίρου άνω του 70%, ενώ οι Έλληνες κατέχουν την “μερίδα του λέοντος στο Χρηματιστήριο Παραγώγων με ποσοστό μάλιστα της τάξεως του 88%.
 
Ωστόσο το θέμα και ειδικά στα συμβόλαια, δεν είναι ποιος πραγματοποιεί τις περισσότερες πράξεις, αλλά ποιος είναι σωστά τοποθετημένος την κατάλληλη στιγμή και όταν μια αγορά μετοχών ελέγχεται από λίγα “χέρια”, το πιο εύκολο πράγμα για τα συγκεκριμένα “χέρια”, είναι να παίζουν εκ του ασφαλούς στα παράγωγα από την στιγμή που μπορούν να καθορίζουν την βραχυπρόθεσμη τάση.
 
Με πιο απλά λόγια οι ξένοι αξιοποιώντας την μεταβλητότητα των ημερών παρασύρουν του εγχώριους traders του ΧΠΑ ώστε να τοποθετηθούν short ή long κατά περίπτωση και όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή “γυρίζουν” την τάση αποκομίζοντας διόλου ευκαταφρόνητα κέρδη. Πρόκειται βεβαίως για κλασική περίπτωση χειραγώγησης και χρηματιστηριακής σπέκουλας, υπό τον “μανδύα” του volatility (μεταβλητότητα), ενώ οι αφορμές είναι το μόνο εύκολο να βρεθούν.  
 
Τα περιστατικά είναι πολλά ενώ η έμμεση επιβεβαίωση έρχεται και μέσα από τα dealing rooms όπου οι market makers αλλά και οι επενδυτές, παραδέχονται πως έχουν δεχτεί ουκ ολίγες δυσάρεστες εκπλήξεις το τελευταίο διάστημα με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμά το “άδειασμα” της αγοράς μια μέρα μετά την έξοδο της χώρας στις αγορές όπου τότε η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων είχε τοποθετηθεί “long” προσδοκώντας μια ανοδική αντίδραση μετά το κορυφαίο νέο.
 
Όμως και το τελευταίο ανοδικό ξέσπασμα στο ΧΑ αφήνει κατά τους πιο έμπειρους τέτοιου είδους “οσμή”, δεδομένου ότι οι Έλληνες παίκτες των futures βλέποντας να χάνονται οι 1.200 μονάδες έκριναν πως το ΧΑ μπαίνει εκ νέου σε φάση διόρθωσης σπεύδοντας να σορτάρουν, συν του ότι θεωρούσαν πως οι επερχόμενες εκλογές αποτελούν παράμετρο που θα προκαλέσει επιπλέον πιέσεις στις μετοχές του 25άρη.
 
Ποιοι κρύβονται τώρα πίσω από το σκληρό παιχνίδι; Σύμφωνα με πήγες της αγοράς πρόκειται για hedge funds που ειδικεύονται σε τέτοιες τακτικές και τα οποία εκτός από τις ιδιαιτερότητες  του χρηματιστηρίου (ρηχή αγορά, μειωμένος τζίρος κ.α.) αξιοποιούν και το γεγονός ότι οι μεγάλοι διεθνείς επενδυτικοί πόλοι αυτή την περίοδο ασχολούνται κυρίως με τις αυξήσεις κεφαλαίου των τραπεζών, τα ομολογιακά δάνεια και λιγότερο με τις παραδοσιακές συναλλαγές. Έτσι έχουν το πεδίο ελεύθερο…
 
Α. Τάντουλος