Το tweet του Προέδρου βύθισε σε χαμηλό 9μηνου το αργό, πιέζοντας και τη Wall Street
Του Γιάννη Τσιρογιάννη
Η τιμή του πετρελαίου έχει υποχωρήσει σχεδόν 23% από τα υψηλά του Οκτωβρίου.
Αρχικά ας ξεκαθαρίσουμε το γιατί πέφτει το πετρέλαιο. Αυτό λοιπόν συμβαίνει επειδή το θέλει (και το ΑΠΑΙΤΕΙ) ο Ντόναλντ Τραμπ.
Ο Αμερικανός Πρόεδρος είναι ίσως ο πλανητάρχης με τη μεγαλύτερη έως τώρα επιρροή στις διεθνείς αγορές, είτε πρόκειται για πετρέλαιο, είτε δολάριο, είτε μετοχές (με μεγάλη επιρροή κατ’ επέκταση στις αγορές όλου του πλανήτη).
Με «όπλο» του το Twitter, ο Τραμπ μοιάζει με κακομαθημένο έφηβο που ότι ζητήσει το θέλει… στο λεπτό. Μόνο που ο Πρόεδρος των ΗΠΑ ξέρει πως να το ζητήσει (ή μάλλον να το απαιτήσει, εξ ου και το «Art of the deal») αλλά και ταυτόχρονα γνωρίζει πολύ καλά το σχέδιο του.
Έτσι, ένα περιεκτικό tweet «Οι τιμές του πετρελαίου θα έπρεπε να είναι πολύ χαμηλότερες!» με παραλήπτες τους Σ.Αραβία και ΟΠΕΚ ήταν αρκετό για να βυθίσει τις τιμές του πετρελαίου. Το ίδιο άλλωστε έγινε αρκετό καιρό πριν και πάλι, όταν το πετρέλαιο είχε πιάσει υψηλό 4ετίας, και όταν ο Αμερικανός Πρόεδρος εμφανίστηκε φανερά ενοχλημένος από την εξέλιξή αυτή, ζητώντας φθηνότερη βενζίνη δίχως να κρύψει τη δυσαρέσκεια του (πάλι μέσω Twitter).
Ή όταν πίεσε το μεγαλύτερο εξαγωγέα του κόσμου να αυξήσει την παραγωγή, όπως και έγινε. Η επιθυμία του ηγέτη της μεγαλύτερης οικονομίας του κόσμου, διαταγή.
Όμως γιατί ο Τραμπ φωνάζει για φθηνότερο πετρέλαιο;
Αρχικά, πρέπει να σημειωθεί ότι πολύ πρόσφατα φέτος, πριν από μόλις μερικές εβδομάδες, οι ΗΠΑ εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στην ιστορία τους ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΑ ΑΥΤΑΡΚΕΙΣ (από τότε που καταγράφονται δεδομένα από ΙΕΑ).
Αυτό σημαίνει πως η παραγωγή της χώρας έχει ανέλθει σε τέτοια επίπεδα ώστε το εμπορικό ισοζύγιο να είναι θετικό, καθώς η προσφορά και τα αποθέματα έχουν αυξηθεί δραματικά (και «απροσδόκητα» σύμφωνα με τους αναλυτές).
Όμως αυτό δε θα σήμαινε πρακτικά πως ο Τραμπ θα ήθελε υψηλότερες τιμές, προκειμένου να έχει μεγαλύτερο κέρδος από τις εξαγωγές; Επίσης, οι μειωμένες τιμές δεν αποτελούν πλήγμα για τους αμερικανούς παραγωγούς, αλλά και πλήγμα στη Wall Street και τις αγορές;
Η απάντηση είναι πως το πλήγμα αυτό είναι υπαρκτό, αλλά όχι αρκετά μεγάλο. Η Wall Street παρά την πρόσφατη βουτιά της, έχει πετύχει αλλεπάλληλα ιστορικά υψηλά φέτος. Την «παίρνει» να χάσει από την πετρελαϊκή βουτιά ένα κομμάτι των κερδών της, που έτσι κι αλλιώς θα έχανε καθώς πληθαίνουν οι «φωνές» για διόρθωση και επικείμενη bear market στις αγορές.
Την ίδια ώρα η αγορά ενέργειας βιώνει δραματικές αλλαγές τα τελευταία χρόνια, καθώς οι νέοι «πράσινοι» παίχτες ανατρέπουν τα μέχρι τώρα δεδομένα, και μαζί τους ανατρέπονται όλες οι προβλέψεις για το μέλλον της παγκόσμιας προσφοράς/ζήτησης πετρελαίου, που σύμφωνα με πολλές αναλύσεις είναι δυσοίωνο. Ενδεχομένως ο Αμερικανός Πρόεδρος στοχεύει στο να τοποθετηθεί σωστά στο μεταβαλλόμενο αυτό τοπίο, δίνοντας έμφαση στα μακροπρόθεσμα οφέλη από το φθηνό πετρέλαιο, και όχι στα βραχυπρόθεσμα κέρδη από τις εξαγωγές.
Και μπορεί οι ΗΠΑ να καθίστανται ενεργειακά αυτάρκεις, αλλά την τιμή δεν την καθορίζουν αυτές. Την τιμή την καθορίζουν οι μεγαλύτεροι ενεργειακοί παίχτες του κόσμου, που έιναι οι Σ.Αραβία-ΟΠΕΚ. Αν λοιπόν ελέγχεις τους παίχτες αυτούς (όπως κάνει ο Τραμπ με ένα tweet του), ελέγχεις και την τιμή…
Όταν το πετρέλαιο πέφτει, συμβαίνει μια τεράστια αναδιανομή πλούτου από τους παραγωγούς στους καταναλωτές, οι οποίοι επωφελούνται τα μέγιστα από τη φθηνή ενέργεια και τη μείωση στα μεταφορικά έξοδα.
Το κεφάλαιο που απομένει λειτουργεί σαν περικοπή φόρων, αφήνοντας έτσι περιθώριο ώστε το χρήμα να ξοδευτεί σε άλλα πράγματα (ειδικά σε μια υπερκαταναλωτική οικονομία όπως των ΗΠΑ). Αυτό αποτελεί ουσιαστικά μια τονωτική ένεση στην οικονομία.
Ο Τραμπ, επομένως, και οι ΗΠΑ (και κατ’ επέκταση πάλι ο Τραμπ και η κυβέρνησή του) έχει πολύ περισσότερα να κερδίσει από το φθηνό πετρέλαιο, από ότι έχει να χάσει.
Την Τρίτη το αργό βούτηξε περισσότερο από 7%, σε χαμηλό εννέα μηνών
