Τελικά, όποιος θεωρεί πως η αντιμετώπιση των προβλημάτων έχει μπει σε έναν λογαριασμό από την κυβέρνηση που κυριαρχεί στο πολιτικό σκηνικό στην παρούσα φάση, μάλλον πρέπει να αναθεωρήσει αυτή την άποψη. Δύο κινητοποιήσεις στις τελευταίες μέρες, αυτές των αγροτών και των φοιτητών, ήρθαν να μας θυμίσουν πως τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται και αρκεί κάποια αφορμή για να αναδυθούν χρόνια προβλήματα της ελληνικής πραγματικότητας που με κάθε ευκαιρία χώνονται κάτω από το χαλί.
Για παράδειγμα, έπρεπε να βγουν τα τρακτέρ στους δρόμους για να μάθουμε πως οι περισσότεροι από τους κατεστραμμένους αγρότες του Θεσσαλικού κάμπου από τον Ντάνιελ, δεν έχουν πάρει ακόμα το επίδομα πρώτης βοήθειας των 4.000 ευρώ που ανακοινώθηκαν από τον περασμένο Ιούλιο! Μόνο για το 14% των πληγέντων κατοίκων του Θεσσαλικού κάμπου έχει δημιουργηθεί πλήρης φάκελος προκειμένου να εκκινήσουν οι διαδικασίες για την πληρωμή των προβλεπόμενων αποζημιώσεων. Κι άραγε φταίνε μόνο οι πληγέντες γιατί δεν έχει ολοκληρωθεί η συγκέντρωση της χαρτούρας του φακέλου ή και οι αρμόδιες υπηρεσίες που παραμένουν αμετακίνητες και δυσκίνητες, καλυπτόμενες πίσω από την παροιμιώδη ελληνική γραφειοκρατία που τρέφεται από το χαρτοβασίλειο της; Ή μήπως έπρεπε να βγουν πρώτα τα τρακτέρ για να ανακοινώσει ο πρωθυπουργός αύξηση αυτής της πρώτης βοήθειας και ο υπουργός Ενέργειας να φέρει τροπολογία για αναστολή πληρωμής των λογαριασμών του ρεύματος από τους πληγέντες; Όπως φυσικά και τα άλλα προβλήματα των αγροτών που ακούμε τώρα με τις κινητοποιήσεις τους, όπως είναι το κόστος του πετρελαίου, των λιπασμάτων, του ΦΠΑ που καθιστούν ασύμφορη την ενασχόληση με τον πρωτογενή τομέα;
Ακούμε τώρα από τον υπουργό αγροτικής ανάπτυξης πως η πόρτα του είναι πάντα ανοικτή στον διάλογο κι είναι πρόθυμος να ακούσει τα προβλήματα των αγροτών και των κτηνοτρόφων. Σοβαρά τώρα; Γιατί έπρεπε να ξεκινήσουν κινητοποιήσεις για να ζητήσει να μάθει τα προβλήματα του τομέα στον οποίο είναι πολιτικός προϊστάμενος;
Γιατί στους 6 μήνες που κάθεται στην καρέκλα δεν φρόντιζε να μάθει ο ίδιος από πρώτο χέρι τις ανάγκες των αγροτών και να εισηγηθεί παρεμβάσεις στον πρωθυπουργό που τώρα αναγκαστικά θα κάνουν υπό την πίεση των μπλόκων; Και το θέμα δεν είναι προφανώς ποιος και αν οι κινητοποιήσεις είναι καθοδηγούμενες όπως βγαίνει και λέει στα κανάλια. Το θέμα είναι πως οι αγρότες αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα και έπρεπε να τα επιλύσουν πριν βγουν στους δρόμους σαν επαίτες. Η χώρα και η οικονομία μας έχουν μεγάλη ανάγκη από τον πρωτογενή τομέα και η στήριξή του έχει άμεση επίπτωση σε όλο το διατροφικό κλάδο. Και προφανώς σε όλους εμάς τους καταναλωτές που θεωρούμε ως πρώτο μας πρόβλημα την ακρίβεια, η οποία δεν θέλω να σκεφτώ που θα φτάσει αν αρχίσουν και ελλείψεις βασικών προϊόντων της ελληνικής αγροτικής γης. Οι πολιτικοί πρέπει να καταλάβουν κάποτε, πως κύριο έργο τους είναι το προλαμβάνειν για να μη φθάνουμε στο δύσκολο θεραπεύειν.
Το ίδιο και με τις καταλήψεις στα πανεπιστήμια με αφορμή την εξαγγελία για ιδιωτικά μη κερδοσκοπικά πανεπιστήμια. Αναμενόμενες οι κινητοποιήσεις και οι καταλήψεις από φοιτητές κρατικών πανεπιστημίων που δεν θέλουν ιδιωτικά όπου θα μπορούν να φοιτούν συνομήλικοί τους εδώ στον τόπο τους, αντί να ξενιτεύονται.
Οι πρυτάνεις και το διδακτικό προσωπικό που έδωσαν μάχες και πέτυχαν το αυτοδιοίκητο των πανεπιστημίων, όπως και την κατάργηση της πανεπιστημιακής αστυνομίας, άφησαν ξέφραγα τα πανεπιστήμια στους καταληψίες και μετά σήκωσαν τα χέρια λέγοντας πως δεν μπορούν να γίνουν εξετάσεις υπό αυτές τις συνθήκες. Αφήνω στην άκρη που αρκετοί από τους καθηγητές τάσσονται αλληλέγγυοι στον… αγώνα των καταληψιών. Άκουσα μάλιστα άφωνος κάποιο καθηγητή να λέει για την απειλούμενη απώλεια της εξεταστικής περιόδου, να λέει ανερυθρίαστα, «τι να κάνουμε οι αγώνες έχουν και τίμημα»!
Αναρωτιέμαι λοιπόν, γιατί οι κύριοι πρυτάνεις περίμεναν τον υπουργό να τους υποδείξει πώς μπορεί να μη χαθεί η εξεταστική για χιλιάδες παιδιά (διαδικτυακά όπως επί lockdown) και δεν το ανακοίνωσαν από την πρώτη στιγμή με δική τους πρωτοβουλία και να αφήσουν τους καταληψίες χωρίς στόχο και αντικείμενο;
Στην ουσία όμως. Οι υπουργοί δεν είναι στη θέση τους για να παρακολουθούν τα τεκταινόμενα εξ αποστάσεως και να τα περιγράφουν ως θεατές. Είναι για να σβήνουν φωτιές πριν αυτές πάρουν διαστάσεις. Και δεν έχουν κανένα δικαίωμα να μετατρέπουν τον πρωθυπουργό σε πυροσβέστη εκ των υστέρων και με αμφίβολα τελικά αποτελέσματα.