Η ανταλλαγή αλλεπάλληλων και εκκωφαντικών «πυρών» συνέβη με αφορμή τη Χρυσή Αυγή και τους τάχα επαναστάτες του Ρουβίκωνα. Επειδή λοιπόν η μία φωνή καπάκωνε, ανηλεώς, την άλλη, στο τέλος, ακόμα και ο πιο καλοπροαίρετος τηλεθεατής λάμβανε την εντύπωση, από την πλευρά του Δημήτρη, πως οι νέο-ναζί του Μιχαλολιάκου είναι περίπου του ιδίου βεληνεκούς, και το ίδιο κολάσιμοι με τα τρικάκια και τις μπογιές των «λεβεντόπαιδων» του Ρουβίκωνα. Δεν το έλεγε έτσι αλλά με την πεισματική επιμονή του κάτι τέτοιο άφηνε να εννοηθεί
Φυσικά αδιανόητο είναι να ταυτίζουμε και να εξισώνουμε μαχαίρια και κουμπούρια με τρικάκια και μπογιές. Και τα ερωτήματα αρκετά
Γιατί, λόγου χάριν, ακόμα και τώρα, επί Νέας Δημοκρατίας όλοι αυτοί οι θρασύδειλοι και ταραχοποιοί κυκλοφορούν ασύδοτα; Μπας και η νομοθεσία θεωρεί τις πράξεις τους πλημμελήματα; Μπας και οι ποινές τους είναι εξαγοράσιμες; Και από που βρίσκουν τα φράγκα; ΚΙ αν είναι έτσι δεν θα πρεπε το Οικονομικό έγκλημα να ερευνήσει τα λογιστικά των «χορηγών» τους;
Πάμε παρακάτω. Μπας και τέτοιες πράξεις εκφράζουν το αυθεντικό αριστερό κίνημα; Και ποιος ωφελείται και επωφελείται από τέτοιες πρακτικές; Οι αριστεροί; Μπας και συμβαίνει ακριβώς το αντίθετό; Μπας και κάθε τρομοκρατική ενέργεια, όπως αυτές με τα συμβόλαια της 17ης Νοέμβρη βολεύουν μέρος του συστήματος;
Λέω τώρα εγώ. Εκ του αποτελέσματος. Αφού όλα τα Media παραχωρούν σελίδες επί σελίδων και ώρες επί ωρών διαφημίζοντας, πλαγίως, τις τάχα επαναστατικές επιδόσεις των μελών του Ρουβίκωνα. Αν υποθέταμε, πράγμα απίθανο, πως ο Ρουβίκωνας και κάθε Ρουβίκωνας, ήταν εξαφανισμένος από τα «μέσα» τότε όλα θα πέφτανε στο κενό και θα τα έτρωγε η μαρμάγκα
Τέτοιες οργανώσεις και τέτοιες πρακτικές αλείφουν με βούτυρο το ψωμί του συστήματος. Ο Ρουβίκωνας ο καλύτερος σύμμαχος. Ο Ρουβίκωνας ο διασυρμός και η διαπόμπευση της Αριστεράς. Ο Ρουβίκωνας το δεκανίκι των κατασταλτικών δυνάμεων. Στοιχειώδες
Και κάτι ακόμα. Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Όλα αυτά τα «άνθη του κακού» είχαν και έχουν βρει γόνιμο έδαφος μέσα σε συνθήκες απίστευτης οικονομικής πτώχευσης, απομυθοποίησης αξιών, κατάπτωσης ηθών και ασταμάτητης απελπισίας μεγάλων, φτωχοποιημένων, μαζών!
Με αποτέλεσμα πλήθος «ανώνυμων» πολιτών όχι μόνο να μην αντιδρούν αρνητικά αλλά από πάνω να χαίρονται φανατικά όταν διαβάζουν, βλέπουν και απολαμβάνουν απομεινάρια από τα τρικάκια και τις μπογιές του Ρουβίκωνα. Μωρέ, λένε, καλά να τους κάνουν. Και ακόμα χειρότερα. Πετάξτε τους κλούβια αβγά και σάπια ζαρζαβατικά. Γιαουρτώστε τους!
Που σημαίνει πως όποιος εξ αποστάσεως και εκ του ασφαλούς κρίνει το απελπισμένο πλήθος, τότε αυτός είναι ο ζωντανός ορισμός εγωπάθειας και εσωστρέφειας, ως πάσχων από πολιτική αλλά και κοινωνική μυωπία!
Αν και με χέρια και πόδια, είμαι φανατικά ταγμένος εναντίον κάθε τέτοιας άναρχης τακτικής. Αν και η πρακτική του Ρουβίκωνα είναι, για μένα, ό, τι χειρότερο, παρόλα αυτά πρέπει να ομολογήσω πως για πλήθος συμπολιτών μας η κατάληξη είναι η εξής: διαπλοκή και χρεοκοπία έδωκες τρικάκια θα λάβεις!