Η σύγχυση του μύθου με την πραγματικότητα στην Ελλάδα αποτελεί καθημερινό φαινόμενο. Για παράδειγμα την εποχή των cds κάποιοι έλεγαν ότι επενδύθηκαν 60 δισ. ευρώ όταν όλη η αξία ήταν 3 δισ. ευρώ !! Μ αυτούς τους μύθους εξελέγη και ο κ. Καμμένος, που έχει το προνόμιο να πηγαίνει αυθημερόν διακοπές στην Ελβετία. Την ίδια σύγχυση με την πραγματικότητα, εκείνος ο πρωθυπουργός που άφηνε την λαμπάδα μαζί με το πλαστικό στο μανουάλι. Τον Νοέμβριο- Δεκέμβριο του 2009 έλεγε “τι ασχολείστε με τα CDS” αλλά αργότερα δεχόταν το βραβείο Quadriga απο την Deutsche Bank, προφανώς για τις υπηρεσίες του, καθώς μέχρι τον Μαϊο του 2010 είχαν ξεπουληθεί τα ελληνικά ομόλογα απο τις Γερμανικές τράπεζες. Καθημερινό φαινόμενο, λοιπόν, η σύγχυση των μύθων με την πραγματικότητα.
Εαν δεν υπήρχε αυτή η σύγχυση, όμως, οι περισσότεροι πολιτικοί θα έμεναν άνεργοι διότι κάτι πρέπει να πουν στο ακροατήριο.
Το ρεπερτόριο ποικίλλει, ανάλογα με το ποιους έχει απέναντι του. Άλλος μας λέει για τις ημέρες του γάλακτος, άλλος για τα πλαστά πτυχία, άλλος για τους δημοσίους υπαλλήλους και πάει λέγοντας. Αυτή την άρνηση πραγματικότητας ή διγλωσσία, την πληρώσαμε και την πληρώνουμε καθημερινά ως λαός.
Προ ημερών ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης κ. Α. Τσίπρας σε ομιλία του στην νεολαία του Σύριζα εκστόμισε την εξής βαρύγδουπη φράση “Έχουμε αξίες σφυρηλατημένες στους αγώνες και στις θυσίες του λαού μας. Εμάς δε μας εμπνέουν τα κατορθώματα των χρηματιστών, αλλά τα κατορθώματα του λαού μας και των ηρώων του. Όπως ο Άρης, ο Μπελογιάννης, ο Πέτρουλας, ο Λαμπράκης.”
Άλλα λέμε δηλαδή στη νεολαία του Σύριζα, κι άλλα όταν βρισκόμαστε στην εσπερία με τους τραπεζίτες και τους χρηματιστές.
Πλήρης σύγχυση και πάλι. Και με τον Άρη και με τον Άσμουσεν. Όσο κι αν το θέλεις, αυτό δεν κινηματογραφείται ούτε σε ταινία του Μπονουέλ.
Διότι και ο σημερινός πρωθυπουργός και ο κ. Τσίπρας έχουν το ίδιο πρόβλημα. Ή θα είσαι φιλικός με τις αγορές για να αντλείς χρήματα ή θα επιβάλεις μνημόνιο, συμβαίνει 4 χρόνια τώρα. Δεν μπορείς να είσαι φιλικός με τις αγορές, δεν μπορείς να πουλήσεις την μικρή ΔΕΗ, δεν έχεις 180 Βουλευτές, πέρνα από τον πάγκο. Τα υπόλοιπα είναι άλλα λόγια να αγαπιόμαστε. Όταν λοιπόν αποφασίσουμε ως λαός τι θέλουμε, που θέλουμε να πάμε, τι θα παράγουμε, ίσως και να εκλέγουμε αντάξιους πολιτικούς.