Κι όμως το Σχέδιο Ανάν, προέβλεπε σε άρθρο του για το οικόπεδο 10, ότι το δικαίωμα έρευνας θα δίδονταν σε αγγλοαμερικανικά συμφέροντα. Τελικώς, ο κυπριακός λαός έδωσε την λύση είπε το όχι, και σήμερα έχουμε μια εντελώς διαφορετική κατάσταση.
Η Κύπρος σε συνεργασία και με ισχυρές συμμαχίες με χώρες της περιοχής θα εκμεταλλευτεί τα ενεργειακά αποθέματα της. Απέναντι σ όλα αυτά, η Τουρκία συνεχίζει να εμφανίζει την ίδια εικόνα του τρομοκράτη ο οποίος εισέβαλε παράνομα στο νησί. Σήμερα προκαλεί στο οικόπεδο 7, αν και αρκετοί ισχυρίζονται βάσιμα ότι δεν έχει τα μέσα να πραγματοποιήσει εξορύξεις.
Την ίδια ώρα μια χούφτα Τουρκοκύπριοι ακόμη και σήμερα κάθονται υπομονετικά στα παγκάκια της Λευκωσίας γιατί δεν έχουν ούτε τα λιγοστά χρήματα να περάσουν στις ελεύθερες περιοχές της Κύπρου. Παρακολουθούν τους πλούσιους έποικους και κατ΄ τεκμήριο λαθρέμπορους να περιδιαβαίνουν τα σοκάκια της κατεχόμενης Λευκωσίας με τα πανάκριβα τζιπ.
Οι Τουρκοκύπριοι παραμένουν ένα υποχείριο της Τουρκικής κυβέρνησης μέσω των χρημάτων που κατευθύνουν στα κατεχόμενα, όταν βεβαίως το θυμούνται στην Άγκυρα.
Η μοίρα, όμως, των Τουρκοκύπριων ήταν και είναι στενά συνδεδεμένη με αυτή των Ελληνοκύπριων. Μ άλλα λόγια, την λύση για το νησί που ζουν πρέπει να την βρούν μαζί. Η τριμερής συνάντηση του Νοεμβρίου υπο την επίβλεψη του ΟΗΕ είναι μια αρχή. Δίχως τις εγγυήτριες δυνάμεις της συμφωνίας του 1960, Ελλάδα, Τουρκία, Αγγλία.
Η Τουρκία παραβίασε την συμφωνία και εισέβαλε στο νησί και σήμερα επιδιώκει ακριβώς να διατηρήσει το σύστημα εγγυήσεων προκειμένου να επέμβει εκ νέου στην Κύπρο. Όλα τα παραπάνω βεβαίως δεν σημαίνουν ότι, η Ελλάδα θα μείνει αμέτοχη απέναντι στις προκλήσεις της Τουρκίας. Η Κύπρος είναι ζωτικής σημασίας υπόθεση για την Ελλάδα, όσο κι αν δεν θέλουν να το καταλάβουν ορισμένοι και στην Ελλάδα.