Ειλικρινώς λυπούμαστε τον κόσμο της Aριστεράς που, ανιδιοτελώς, ανέβασε στην εξουσία μια δράκα τυχοδιωκτών η οποία από χθες σχηματοποιήθηκε και συνεχίζει να μας κοιτά αναιδώς με προνόμια ή χωρίς. Από την αρχή, η ομάδα αυτή των τυχοδιωκτών- δραχμολάγνων- κόκκινων φασιστοειδών κλπ., είχε τους γενικούς φαντασιακούς στόχους, αλλά και ορισμένους προσωπικούς επίσης φαντασιακούς και ψυχιατρικής αρμοδιότητος… Τα σημάδια που έδειχνε η ομάδα ήταν εμφανή σε πολλούς, ωστόσο αν εξηγούσες μερικά απο αυτά, θα σου έλεγαν ευγενικά να κοιταχθείς.
Τις πρώτες ημέρες της διακυβέρνησης Σύριζα, άρχισαν οι καταλήψεις δημόσιων κτιρίων από ομάδες 15-20 ατόμων. Στα γραφεία της ΔΕΗ, της Ευρωπαϊκής Αντιπροσωπείας, του Σύριζα. Ποιοι έκαναν τις καταλήψεις; Δεν χρειάζεται να αναφερθούμε διότι τα αστυνομικά δελτία μας πληροφορούν ότι, κάνουμε ακόμη και εισαγωγή ξένων κουκουλοφόρων. Ξένοι και Έλληνες δεν έχει σημασία, ο σκοπός ήταν η κατάληψη δημόσιων κτιρίων. Ασκήσεις επί χάρτου;
Μετά τις καταλήψεις είχαμε τις “αυθόρμητες” διαδηλώσεις του κόσμου υπέρ της ελληνικής κυβέρνησης. ( σ.σ. Σε αυτό το σημείο η κυβέρνηση είχε αρκετούς πρόθυμους αφελείς, επαγγελματίες και προλετάριους. Το κοινό των τελευταίων όπως έχει πει ο Λαφαζάνης είναι το κοινό του, ειδικά όσοι παίρνουν κάτω από 1000 ευρώ.)
Ο στόχος των διαδηλώσεων σαφής. Η κυβέρνηση να φαίνεται πως έχει την λαϊκή υποστήριξη, να διαδηλώνει ο κόσμος, να δείχνει την υπερηφάνια, την αγωνιστικότητα κλπ
Με το ψευδεπίγραφο δημοψήφισμα, ο στόχος επιτεύχθηκε, αλλά ταυτόχρονα άνοιξε η πόρτα της διχόνοιας στον κόσμο που δύσκολα θα κλείσει.
Από τις κινητοποιήσεις πήγαμε προσλήψεις στο δημόσιο, πρώτα τους δικούς μας κλακαδόρους ( καθαρίστριες κλπ ) και μετά τους υπόλοιπους. Το καθεστώς, όμως, χρειαζόταν και τις παλιές “ντουντούκες”. Εκτός από την “αιχμές” της
κόκκινης ενημέρωσης (Αυγή, Left, κόκκινο) η Ελλάδα χρειαζόταν την ΕΡΤ και φυσικά τους γνωστούς “νταβατζήδες” της.
Το βράδυ της έναρξης ήταν όλοι εκεί. Ακόμη και ο εμιγκρές με τα σιρίτια.
Οποιοσδήποτε εκφράζει διαφορετική γνώμη, αναλαμβάνουν ως “πιστόλια” του καθεστώτος να τον λοιδωρήσουν κλπ
Η ομάδα, αυτή των τυχοδιωκτών, αποδείχθηκε ότι, τα μοναδικά σχέδια διακυβέρνησης ήταν η έκθεση ιδεών της
Θεσσαλονίκης και ίσως οι σκέψεις του κ. Λαφαζάνη σε κάποια σκονισμένα ομόλογα της ΤτΕ στον Χολαργό.
Αφού δεν υπήρχε κυβερνητικό σχέδιο η ανοησία περίσσευε. Κορυφαίος σ αυτό ο πρώην υπουργός οικονομικών ο οποίος αποδέχθηκε ότι σχεδίαζε ΙOUS – μεταξύ της ταβέρνας στα Εξάρχεια και των ψαριών του Paris Match. H ανοησία των IOU’S που δεν έχει εφαρμογή στην Ελλάδα καθώς δεν υπάρχει χαρτί ασφαλείας, επανήλθε και κάποτε έγινε επίσημη
παρουσίαση στην αντιπροεδρία της κυβέρνησης.
Ας μην ασχοληθούμε, όμως, άλλο με την ανοησία των ΙΟUS που διακίνησε ο Βαρουφάκης έως το τέλος πριν φάει τις σφαλιάρες του, το βράδυ του δημοψηφίσματος. Σ όλο αυτό το διάστημα της “διαπραγμάτευσης”, η κοροϊδία και η προπαγάνδα ήταν καθημερινή. Η συμφωνία θα έκλεινε σήμερα, αύριο, την ερχόμενη εβδομάδα. Σε κάποια στιγμή, ο κορυφαίος του χορού είπε έχοντας πλήρη συνείδηση σε μια θαυμάστρια ” Θα είστε μαζί μας και μετά την ρήξη ;” Ο υπουργός Οικονομικών που επί ημερών του έγινε το θαύμα. Έκλεισαν οι τράπεζες και η ελληνική οικονομία σε All Inclusive, όπου ο καθένας πληρώνει τον άλλον όποτε θέλει. Αν είχες κάρτα εξασφάλιζες το φαγητό σου, ενώ όλα τα άλλα ήταν all inclusive.
Τι κατάφερε, όμως, ο κ. Βαρουφάκης έστω κι αν σπούδασε στην εσπερία, αν μιλά καλά αγγλικά ή ή ευρωπαϊστης ή πρώην
φίλος του Σόρος; Ντουβάρι πήγε, ντουβάρι με σιρίτια γύρισε. Η προσφορά του στην οικονομική του θεωρία ήταν πως να κλείσεις μια οικονομία και να την κάνεις All Ιnclusive.