Ο Ερντογάν αυτή την ώρα βάλλεται από παντού. Ο Μπάιντεν «δεν του μιλάει», ο Πούτιν απαγόρευσε τις πτήσεις από και προς την Τουρκία γιατί πουλάει όπλα (στρατιωτικά drones) στους Ουκρανούς, ο Μακρόν είναι «σκοτωμένος» και μόνο η -σε αποδρομή- Μέρκελ διατηρεί καλές σχέσεις μαζί του. Η οικονομία του καταρρέει και η πανδημία στη χώρα του μαίνεται, με δεκάδες χιλιάδες κρούσματα και εκατοντάδες νεκρούς, τα νούμερα των οποίων κατά πάσα πιθανότητα δεν θα πρέπει να καταγράφονται με ακρίβεια από το δικτατορικό καθεστώς της γείτονος.

Προφανώς όλη αυτή η κατάσταση ενδέχεται να καθιστά τον Ερντογάν πιο επικίνδυνο, νευρικό και απρόβλεπτο, αλλά αυτό δεν σημαίνει -ούτε στα… διπλωματικά λεξικά- ότι πρέπει να τον φοβόμαστε όταν μας προκαλεί. Αν δεν τολμάς να ορθώσεις λόγο όταν ο εχθρός σου είναι πανίσχυρος διπλωματικά, μπορεί να είναι και σωστό, αλλά αν κάνεις το ίδιο κι όταν είναι στα πατώματα όπως τώρα, τελικά πότε συμπεριφέρεσαι ως κυρίαρχη χώρα; Μάλλον ποτέ.

Καλά έκανε, λοιπόν, ο Δένδιας και τους είπε ό,τι έπρεπε να τους πει στην Αγκυρα και κέρδισε πόντους η χώρα, μαζί ο ίδιος και φυσικά η κυβέρνηση, σε μια δύσκολη στιγμή η αλήθεια είναι, με την κατήφεια της πανδημίας να κυριαρχεί. Υπήρξε μια ανάταση στην κοινή γνώμη της Ελλάδας. Κακό είναι;

Οι θεωρίες συνωμοσίας εντός της Ν.Δ., αλλά και από τους «ευρύτερα απελπισμένους» εντός ΣΥΡΙΖΑ, ότι επρόκειτο για σχεδιασμένη αρχηγική εμφάνιση του υπουργού, είναι για να ‘χουμε να λέμε και να ‘χουμε να γράφουμε (δωρεάν είναι!), μια και ο Μητσοτάκης βρίσκεται στο μέσον της θητείας του και ακόμα και τώρα (τη χειρότερη ώρα της πανδημίας, με την αγορά κλειστή και χιλιάδες κρούσματα και νεκρούς) προηγείται από 10 έως 14 μονάδες (αναλόγως την έρευνα) του πολιτικού του αντιπάλου. Το έχουν εξαντλήσει το θέμα, άλλωστε, με τα κατά καιρούς… μηνύματα Καραμανλή, Σαμαρά και άλλων μικρότερης εμβέλειας δεξιών πολιτικών προς τον Μητσοτάκη οι «τεθλιμμένοι συγγενείς» εντός της Ν.Δ., όπως και οι ειδικοί περί τα εσωτερικά της «επιστήμονες» του ΣΥΡΙΖΑ. Ρίχνουν τον Μητσοτάκη από το 2017 με κάτι «δεν τραβάει το παιδί», που είναι για γέλια. Τώρα στο μενού -θυμηθείτε το- θα προσθέσουν και έναν εν ενεργεία υπουργό, τον Δένδια, ο οποίος φυσικά έχει κάθε δικαίωμα, εκτός από τη δουλειά του, να χτίζει και το προφίλ του.