Παρακολούθησα με ενδιαφέρον το διάγγελμα, σε αμπαλάζ συνέντευξης –λέει- του Αντώνη Σαμαρά στη ΝΕΡΙΤ. Και συγκράτησα το σημείο, που διαβεβαίωνε ότι οι εκλογές τον συμφέρουν γιατί είναι βέβαιο ότι θα τις κερδίσει.

Απλά δεν τις θέλει γιατί θα κάνουν, όπως είπε με σιγουριά, κακό στη χώρα. Οι εκλογές, μας είπε, είναι επικίνδυνες και θα βάλουν τη χώρα σε περιπέτεια, γι’ αυτό και ο ίδιος θα κάνει ό,τι είναι δυνατόν να τις αποτρέψει. Ενδιαφέρον και αποκαλυπτικό σκεπτικό. Ας το εξετάσουμε με ψυχραιμία.

1.Οι εκλογές θα διαρκέσουν ένα μήνα, ένα διάστημα πολύ μικρό δηλαδή σε σχέση με όσα διακυβεύονται και με βάση τα χρονοδιαγράμματα που «παίζουν» γενικά: Εδώ η αξιολόγηση του προγράμματος από την τρόικα, ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο κι ακόμα να τελειώσει. Δόθηκε ήδη παράταση 2 μηνών, ενώ συζητούνταν ακόμη και εξάμηνη παράταση. Δεν έγινε δηλαδή και τίποτα εάν πάνε όλα ένα μήνα πίσω, τουλάχιστον δεν φάνηκε κάτι τέτοιο από όσα είπε ο κ. Σαμαράς. Άρα κάπου αλλού, υπάρχει ο κίνδυνος, -αν υπάρχει –  όχι στον ένα μήνα των εκλογών.

2.Αφού όμως θα εκλεγεί και πάλι η ΝΔ, όπως μας λέει ο κ. Σαμαράς, πού ακριβώς είναι ο κίνδυνος; Θα συνεχίσει η ίδια κυβέρνηση, με τους ίδιους υπουργούς, που ξέρουν και τα θέματα και είναι προετοιμασμένοι, χωρίς να χαθεί ούτε μία επιπλέον ώρα. Μάλιστα, η διαπραγματευτική θέση της κυβέρνησης θα είναι πλέον πιο ισχυρή: Θα έχει νωπή λαϊκή εντολή, θα έχει κατατροπώσει τον εχθρό – πάντα σύμφωνα με τις αναλύσεις που έκανε στη ΝΕΡΙΤ ο κ. Σαμαράς – άρα θα μπορεί να πει και μία κουβέντα παραπάνω στους δανειστές. Να μιλήσει έστω με τον αέρα του νικητή.

3.Νίκη της ΝΔ στις εκλογές, όπως λέει ο κ. Σαμαράς, σημαίνει ήττα του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι λοιπόν, με τον «εχθρό» ηττημένο, πιο πειστική η πολιτική σταθερότητα; Προτιμά μία «πολιτική σταθερότητα» που θα προκύψει από ετερόκλητη και συγκυριακή προεδρική πλειοψηφία 180 διάσπαρτων βουλευτών, πολλοί από τους οποίους έχουν αποδοκιμάσει έντονα την κυβερνητική πολιτική, από μία δυναμική έκφραση της λαϊκής βούλησης; Προφανώς, αφού μας διαβεβαιώνει ότι θα κερδίσει τις εκλογές, οι κάλπες είναι το καλύτερο γιατρικό για την «πολιτική σταθερότητα».

Η περίεργη «εξίσωση Σαμαρά» έχει ως εξής: Οι εκλογές, που θα αναδείξουν κινητή τη ΝΔ, είναι επικίνδυνες! Άθελά του ομολογεί την αλήθεια, όπως μας τα λέει τα πράγματα.

Εκτός βέβαια κι αν δεν ισχύουν όλα όσα λέει, όπερ και το λογικότερο. Ήτοι:

Οι εκλογές ή θα είναι νικηφόρες για τη ΝΔ, άρα θα ωφελήσουν τη χώρα – αν πιστεύουμε ότι η κυβέρνηση τα πάει καλά – ή θα είναι καταστροφή για τη χώρα επειδή θα νικήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως μας… απειλεί συνεχώς η κυβέρνηση.

Δηλαδή το «νικάω στις εκλογές, αλλά δεν θέλω να τις κάνω επειδή θα χαθεί ένας μήνας», ενώ θα μπορούσε να λυθεί μια και καλή το πρόβλημα της πολιτικής σταθερότητας, δεν ισχύει.

Τι ισχύει; Το εξής: Ο κ. Σαμαράς δεν θέλει τις εκλογές με τίποτα γιατί ξέρει ότι θα τις χάσει. Όταν μάλιστα μας λέει ότι η χώρα διατρέχει ακόμα και τώρα, μετά από 2 (του Παπανδρέου) συν τρία (του Παπαδήμου και δικά του) χρόνια θυσιών, θανάσιμο κίνδυνο, είναι σαν να ομολογεί την παταγώδη αποτυχία του. Δεν κατάφερε να θωρακίσει στο παραμικρό τη χώρα, μας λέει.

Ξέρει λοιπόν ότι θα τις χάσει, όπερ σημαίνει τούτο: Ότι ο λαός θέλει άλλη κυβέρνηση στο τιμόνι της χώρας. Υπάρχει δηλαδή δυσαρμονία ανάμεσα στη λαϊκή βούληση και την κυβέρνηση. Κι αυτό στις δημοκρατίες σημαίνει ότι πρέπει να γίνουν εκλογές το συντομότερο, δηλαδή αμέσως.

Άρα οι εκλογές δεν είναι επικίνδυνες, αλλά αναγκαίες: ή θα αναδείξουν νικητή τη ΝΔ, άρα δεν ισχύουν όσα λέει περί κινδύνων, ή θα αναδείξουν νικητή τον ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή θα διορθώσουν το πρόβλημα της δυσαρμονίας που ίσως υπάρχει και αυτό είναι και καλό για τη Δημοκρατία, αλλά και δικαίωμα της χώρας, όταν κρίνεται το μέλλον της.