Μες στην πολιτική την παραζάλη τους οι πρώην κυβερνώντες λένε και καμιά αλήθεια.
Όπως για παράδειγμα ότι θέλουν να δημιουργήσουν, λέει, ένα κόμμα… «Ευρωπαϊκό»!!! Που θα υπερασπίζει, λέει, την ευρωπαϊκή πορεία και προοπτική της χώρας, γιατί ήλθε η αριστερά και αμφισβητεί αυτή την παρουσία μας στην ευρωπαϊκή οικογένεια.
«Ευρωπαϊκό», απέναντι σε ποια κόμματα και κυρίως σε ποια κυβέρνηση αλήθεια; Είναι αντιευρωπαϊκή η σημερινή κυβέρνηση, επειδή λέει ότι τα μνημόνια και οι συνταγές που ακολουθεί χρόνια τώρα η σημερινή ηγεσία της ΕΕ απέτυχαν και πρέπει να αλλάξουν; Διότι για να θεωρείς και να πλασάρεις τον εαυτό του «ευρωπαϊκό», θεωρείς τον άλλον «αντιευρωπαίο». Ε, λοιπόν μεγαλύτερη προσφορά στον ευρωσκεπτικισμό και το ευρωπαϊκό ρεύμα από τη στήριξη της τρόικας, των μνημονίων και των κάθε λογής Σόιμπλε, δεν γίνεται να υπάρξει. Οι πραγματικοί αντιευρωπαίοι είναι όσοι σήμερα εμφανίζονται ως βέροι «Ευρωπαίοι»!
Για την ακρίβεια το «ευρωπαϊκό κόμμα» θα είναι ταυτισμένο με τις σημερινές κυρίαρχες ιδεολογικές και πολιτικές δυνάμεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που την έχουν καθηλώσει στην ύφεση, την ανεργία, τις τεράστιες ανισότητες και την αντιδημοκρατική δομή και λειτουργία. Θα είναι ταυτισμένο με τον Σόιμπλε, τον Ραχόι, τον Ντάισελμπλουμ, τον Βάιζερ, τον Κοστέλο και όλα αυτά τα… διαμάντια της ευρωπαϊκής πολιτικής σκηνής. Για να είμαστε ακόμη πιο λεπτομερείς, θα είναι οι θιασώτες της τρόικας, οι θαυμαστές του μνημονίου, οι ακόλουθοι του Βερολίνου. Που επιμένουν να υποστηρίζουν ότι κακώς ο Τσίπρας δεν υποκύπτει τόσο καιρό στις απαιτήσεις του Eurogroup και των τεχνικών κλιμακίων. Που επιτίθενται στην κυβέρνηση με κάθε ευκαιρία και σε ό,τι κάνει, ακόμα κι όταν πάει να αναπτύξει οικονομικές, εμπορικές και ενεργειακές σχέσεις με άλλες χώρες πέραν της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι άλλες χώρες της ΕΕ βέβαια μπορούν να κάνουν τέτοιες συνεργασίες, εμείς όχι, σύμφωνα με την άποψη των κυρίων αυτών.
Που επιχαίρουν όταν ο κάθε ρουφιανάκος και η κάθε ορντινάτσα του Σόιμπλε στο Eurogroup επιτίθεται στον Βαρουφάκη, προσβάλλοντας και τον ίδιο τον Έλληνα υπουργό Οικονομικών και την ίδια τη χώρα.
Αντί να τα κάνουν και να τα λένε όλα αυτά από τα παλιά τους κόμματα, που ξόφλησαν, είπαν να μπουν όλοι σε ένα κουβά όλοι μαζί, μπας και σταματήσουν την πολιτική κυριαρχία που πάει να επιβάλλει ο ΣΥΡΙΖΑ. Κυρίως δε να είναι έτοιμοι για τυχόν προσφυγή σε εκλογές σύντομα, στις οποίες αν πάνε όπως είναι σήμερα η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ θα ισχύσει το «πού σε πονεί και πού σε σφάζει». Είναι αλήθεια δύσκολο να δεχθείς ότι θα είσαι αντιπολίτευση και μάλιστα θλιβερών μεγεθών, μίας κυβέρνησης της αριστεράς.
Βρήκαν λοιπόν ένα μοντέλο, μία πατέντα τέλος πάντως, μπας και, μεταξύ των άλλων, καμφθεί η αντίρρηση του Σταύρου Θεοδωράκη και τον γκρουπάρουν κι αυτόν στον κόλπο – μάλλον δεν θα τον καταφέρουν όμως.
Το… «Ευρωπαϊκό κόμμα» μου θύμισε, κάτι που είναι ιδιαιτέρως ενοχλητικό ιστορικά: ότι ο ραγιαδισμός δεν φεύγει εύκολα. 400 χρόνια είναι πολλά τα άτιμα και αφήνουν αποτυπώματα στο DNA των ανθρώπων.
Φτιάξτε λοιπόν «ευρωπαϊκό» κόμμα… Γιατί για ελληνικό δεν το βλέπω…