Το ότι ο Ενιαίος Φόρος Ιδιοκτητών Ακινήτων είναι ένας κατ΄ αρχήν άδικος φόρος έχει γραφτεί και ειπωθεί πολλές φορές. Το… τερατούργημα που σκέφτηκαν τα “κεφάλια” του υπουργείου Οικονομικών και οι σύμβουλοί τους… τελειοποιείται μέρα με τη μέρα, ενώ λίγα 24ωρα πριν υπήρξε και η φαεινή ιδέα να εξαιρούνται από τις εκπτώσεις του φόρου μεγάλα τμήματα των τριτέκνων, των πολυτέκνων, των αναπήρων, καθώς και όσων έλαβαν επίδομα ανεργίας ή λαμβάνουν το ΕΚΑΣ ως συνταξιούχοι. Αν προσθέσουμε κι αυτούς που, εκτός από το σπίτι τους έχουν κι ένα χωριατόσπιτο σε κάποια επαρχία, της έκπτωσης εξαιρούνται σχεδόν ΟΛΟΙ.
Τι ακριβώς σκέφτονται εκεί στο υπουργείο; Ότι πρέπει να μαζευτούν λεφτά με οποιοδήποτε κόστος… χθες. Απ’ όπου νά’ ναι, επί δικαίων και αδίκων. Να στραγγαλίσουν τελείως τον κοινωνικό ιστό. Να εκλάβουν στην ουσία ως “πλούτο”, ακόμη και εισοδήματα έκτακτα, μη επαναλαμβανόμενα που θεσπίστηκαν όταν ακόμα είχαμε ένα – κατ’ επίφασιν – ένα έστω και υποτυπώδες κράτος πρόνοιας, όπως είναι το επίδομα ανεργίας.
Αν πιάσουμε μια – μια τις υποπεριπτώσεις φορολογουμένων που δεν θα δικαιούνται πιθανότατα έκπτωση στον ΕΝΦΙΑ δεν υπάρχει τέλος. Εξαιρέσεις των εξαιρέσεων κι ο κόσμος πρέπει να βγάλει άκρη μέσα από έναν κυκεώνα προϋποθέσεων.
Τελικά αναρωτιέται κανείς: γιατί βιάζεται τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ να έρθει στα πράγματα (για να μας σώσει φυσικά κι αυτός με τη σειρά του);
Γιατί δεν περιμένει λίγο ακόμα να “περάσουν” από την παρούσα κυβέρνηση κάνα δυο τέτοιες ακόμα ρυθμίσεις, ώστε όταν πάρει την εξουσία, ο λαός να έχει χάσει πια τα πάντα; Ετσι, θα είναι ένας ωραίος τρόπος να κάνει την πολυθρύλητη “σκληρή διαπραγμάτευση”, αβρόχοις ποσί, αφού έτσι κι αλλιώς ο λαός δεν θα ‘χει πλέον να φοβάται και ν’ ανησυχεί για τίποτα…