Εν μέσω αστραπών και βροντών, αλλά με όλη την καλή διάθεση να βοηθήσει, όπως λέει, έρχεται στη χώρα ο Ολάντ.
Όπως διαβάζουμε παντού, αυτό που επιδιώκει είναι να ενισχυθεί η παρουσία γαλλικών ομίλων την Ελλάδα. Η αλήθεια είναι ότι η ελληνογαλλική συνεργασία είχε αποκτήσει με το πέρασμα του χρόνου γερές ρίζες. Υπενθυμίζεται μάλιστα από το γαλλικό Επιμελητήριο «η παρουσία 120 γαλλικών εταιρειών στην Ελλάδα σε τομείς, όπως οι μεταφορές, ο τουρισμός, η ενέργεια, οι κατασκευές, η διανομή, τα φαρμακευτικά προϊόντα» κλπ.
Το ενδιαφέρον των Γάλλων για τους σιδηροδρόμους είναι γνωστό, με τη σοβαρή συμμετοχή τους στον διαγωνισμό του Ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων (ΤΑΙΠΕΔ) για την πώληση του 100% της ΤΡΑΙΝΟΣΕ και της εταιρείας τροχαίου υλικού του ΟΣΕ, της γνωστής ROSCO. Παράλληλα, ο όμιλος Suez εξακολουθεί να διατηρεί το 5,5% της ΕΥΑΘ και να ενδιαφέρεται για την ελληνική αγορά διαχείρισης υδάτων και απορριμμάτων. Άλλη επιτυχής παρουσία λογίζεται αυτή της Vinci στον τομέα των κατασκευών, καθώς ελέγχει το πλειοψηφικό πακέτο στη «Γέφυρα» που διαχειρίζεται τη ζεύξη Ρίου – Αντιρρίου. Παράλληλα, η Vinci Airports, σε συνεργασία με τον όμιλο ΕΛΛΑΚΤΩΡ, είχε διεκδικήσει και τη σύμβαση παραχώρησης των 14 περιφερειακών αεροδρομίων στον διαγωνισμό του ΤΑΙΠΕΔ. Τελικά όμως πικράτησε η γερμανική Fraport. Σοβαρό ενδιαφέρον εκτιμάται ότι υπάρχει για το αεροδρόμιο στο Καστέλι από τον όμιλο Bouygues που και στο παρελθόν έχει επιχειρήσει να κλείσει σημαντικά deals στη χώρα μας, χωρίς όμως επιτυχία.
Πόσοι είναι όμως οι Γάλλοι που τα βρήκαν… «μπαστούνια» με αποτέλεσμα να τα μαζέψουν και να φύγουν άρον άρον; Ο κατάλογος μακρύς. Σε αυτόν ξεχωρίζουν περιπτώσεις όπως: της Credit Agricole (είχε εισέλθει στην Εμπορική και τελικά εκχώρησε το ποσοστό της στην Alpha), της Société Generale (επένδυσε στη Γενική Τράπεζα και αποχώρησε με την εισφορά της τελευταίας στην Τράπεζα Πειραιώς), της Carrefour (τελικά πούλησε έναντι 1 εκατ. ευρώ το ποσοστό της στον Έλληνα συνεταίρο, ήτοι Μαρινόπουλος). Κι αυτοί είναι μερικοί μόνο από τους κολοσσούς που εγκατέλειψαν το… επικίνδυνο σπορ της επένδυσης εν Ελλάδι. Παράλληλα, ο επικεφαλής της Edison στην Ελλάδα έχει περιγράψει δημοσίως τις δυσκολίες που συνάντησε η εταιρεία του , προειδοποιώντας ότι θα αναγκαστεί να αποχωρήσει από την Ελλάδα, αν δεν αλλάξει το καθεστώς που καθιστά ζημιογόνα τυη λειτουργία των ιδιωτικών μονάδων ηλεκτροπαραγωγής.
Οι λόγοι που οι επενδύσεις εδώ δεν «περπατάνε» πολλοί και γενικά γνωστοί: γραφειοκρατία, αλλαγή φορολογικού καθεστώτος κάθε τρεις και λίγο, ελάχιστα περιθώρια ανάπτυξης, κυρίως μετά την κρίση, συνδικάτα που επιχειρούν να «μπλοκάρουν» τα σχέδια των νέων επενδυτών. Εκείνεοι οι Κινέζοι πια, τόσο τυπικοί μα και τόσο υπομενετικοί και πρόθυμοι να ρίξουν χρήματα στην Ελλάδα, τρίβουν εδώ και χρόνια τα μάτια τους με τα ελληνικά παράδοξα…
Βλέπουμε πάντως μια επιμονή όχι μόνο των Γάλλων, αλλά και πολλών άλλων ξένων να έρθουν εδώ και να επενδύσουν, ακόμα και με το ρίσκο να χρειαστεί να… πληρώσουν για να φύγουν (όπως η Credit Agricole).
Ο Πρόεδρος Ολάντ δεν έρχεται μόνος. Θα συνοδεύεται από πολυπληθή αντιπροσωπεία του γαλλικού επιχειρηματικού κόσμου, μεταξύ των οποίων οι επικεφαλής των κρατικών εταιρειών EDF- Électricité de France (η αντίστοιχη ΔΕΗ) και Gaz de France (η αντίστοιχη ΔΕΠΑ). Μένει να δούμε, αν ο νέος γύρος ελληνογαλλικής προσέγγισης θα έχει καλύτερη τύχη από τους προηγούμενους…