Βέβαια, όλοι στις Βρυξέλλες έχουν επιφυλάξεις για τις δυνατότητες της Ελλάδας να απορροφήσει τα ευρωπαϊκά κεφάλαια με αποτελεσματικό τρόπο. Παρ’ όλα αυτά, η Ελλάδα, αντί για έωλα επιχειρήματα περί αλληλεγγύης, θα πρέπει να κινηθεί επιθετικά: να παρουσιάσει και να υλοποιήσει μια εμβληματική μεταρρύθμιση που θα αναγκάσει τους Ευρωπαίους να άρουν όλες τις επιφυλάξεις τους για τις προοπτικές της χώρας μας.

Γιατί έχουν ισχυρότατες επιφυλάξεις οι Ευρωπαίοι; Διότι η Ελλάδα έχει το μεγαλύτερο δημόσιο και το μεγαλύτερο ιδιωτικό χρέος στον αναπτυγμένο κόσμο. Οπως έχουν δείξει όλα τα μακροχρόνια μοντέλα οικονομικής ανάπτυξης, η εξυπηρέτηση των χρεών αυτών είναι αδύνατη την περίοδο 2020-2060, διότι λόγω της γήρανσης του πληθυσμού ο αναμενόμενος ρυθμός ανάπτυξης την εν λόγω περίοδο δεν θα ξεπεράσει το 1% κατά μέσον όρο. Επιπλέον, το ΔΝΤ είχε επισημάνει από το 2000 ότι η Ελλάδα έχει το μεγαλύτερο «αφανές χρέος» στο σύστημα συντάξεων.

Το χρέος αυτό ήταν 1,5 τρισ. ευρώ το 2009 και θα μειωνόταν στα 350 δισ. ευρώ το 2018, αν λάμβαναν χώρα όλες οι ρυθμίσεις του τρίτου μνημονίου, οι οποίες αναβλήθηκαν. Δηλαδή, οι διεθνείς επενδυτές γνωρίζουν ότι όταν τελειώσει η περίοδος χάριτος, το 2032, η Ελλάδα θα πρέπει να αρχίσει να εξυπηρετεί το επίσημο δημόσιο χρέος και ταυτόχρονα και το αφανές χρέος του συστήματος συντάξεων (ετήσια κρατική χρηματοδότηση τουλάχιστον 5% του ΑΕΠ μέχρι το 2060 και επέκεινα).

Για τον λόγο αυτό ήταν απαραίτητη η ασφαλιστική μεταρρύθμιση του 2000, αλλά δυστυχώς δεν πραγματοποιήθηκε.

Η οριστική επίλυση του ασφαλιστικού προβλήματος της χώρας μπορεί να γίνει μόνο με βάση το συνολικό πρόγραμμα μεταρρύθμισης του Ασφαλιστικού που έχει εκπονηθεί στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς. Οι βασικές του ρυθμίσεις είναι οι εξής: Πρώτον, οι σημερινοί συνταξιούχοι και όσοι έχουν ασφαλιστεί πριν από το 1993 παραμένουν σε ένα μεταβατικό πρόγραμμα, το οποίο ολοκληρώνεται το 2045. Την περίοδο αυτή οι παροχές παραμένουν στα επίπεδα που έχουν ήδη καθοριστεί από το τρίτο μνημόνιο. Δεύτερον, για τις νέες γενιές που έχουν ασφαλιστεί μετά το 1993 δημιουργείται νέο σύστημα συντάξεων, με τον διανεμητικό πυλώνα, τον κεφαλαιοποιητικό πυλώνα και τα Ταμεία Επαγγελματικής Ασφάλισης. Οι υποχρεωτικές ασφαλιστικές εισφορές θα είναι 30% χαμηλότερες από τις σημερινές.

Τρίτον, το ποσοστό αναπλήρωσης των συντάξεων για το νέο σύστημα θα είναι 55%, όσο και το υφιστάμενο, αλλά με χαμηλότερες εισφορές κατά 30%. Τέταρτον, οι ασφαλιστικές εισφορές θα επιβάλλονται επί του ατομικού εισοδήματος και θα εισπράττονται από τις οικονομικές υπηρεσίες που συλλέγουν και τους φόρους. Πέμπτον, η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων πρέπει να συνδυαστεί με τη μείωση του αφορολογήτου που είχε θεσπιστεί το 2018 και θα ίσχυε από 1.1.2020, αλλά δεν εφαρμόστηκε. Εχει αποδειχθεί ότι η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών αντισταθμίζει πλήρως τις αρνητικές συνέπειες της αντίστοιχης του αφορολογήτου τόσο για τους μισθωτούς όσο και για τους ελευθέρους επαγγελματίες και τους αγρότες. Δηλαδή, με την προτεινόμενη ρύθμιση θα περιοριστεί δραστικά η μαύρη εργασία με πρωτοβουλία των ίδιων των ενδιαφερομένων. Πρόκειται για τεράστια βελτίωση στην οικονομική οργάνωση της χώρας.

Ποια θα είναι τα αναμενόμενα αποτελέσματα από την πραγματοποίηση μιας τέτοιας μεταρρύθμισης; Πρώτον, η χώρα θα αποκτήσει για πρώτη φορά στην Ιστορία ένα πλήρως φερέγγυο σύστημα συντάξεων, το οποίο μετά τη μεταβατική περίοδο μέχρι το 2045 δεν θα χρειάζεται κρατική χρηματοδότηση. Δεύτερον, το αφανές χρέος θα μηδενιστεί μετά το 2045, γεγονός που θα τεκμηριωθεί με σχετική αναλογιστική μελέτη, οπότε η διεθνής επενδυτική κοινότητα θα ενημερωθεί άμεσα ότι η Ελλάδα δεν θα έχει πλέον τις τεράστιες ανάγκες κρατικής χρηματοδότησης του συστήματος συντάξεων, όπως συμβαίνει με το παλιό σύστημα. Τρίτον, το νέο κεφαλαιοποιητικό σύστημα θα δημιουργήσει αποθεματικά 50 δισ. ευρώ μέχρι το 2030 και 400 δισ. μέχρι το 2060.

Ως ποσοστό του ΑΕΠ τα αποθεματικά αυτά θα αντιστοιχούν στο 25% το 2030 και στο 67% το 2060. Στην περίπτωση αυτή, η χώρα θα έχει τη δυνατότητα να μετατρέψει σε εσωτερικό το μεγαλύτερο μέρος του εξωτερικού δημόσιου χρέους και, επίσης, θα διαθέτει πλέον τα απαραίτητα κεφάλαια για να επαναγοράσει σημαντικά περιουσιακά στοιχεία και δημόσιες επιχειρήσεις που την τελευταία δεκαετία πωλήθηκαν αντί πινακίου φακής. Τέταρτον, οι νέες γενιές θα μπορούν να εμπιστευτούν το νέο σύστημα διότι αυτό θα λειτουργεί με ατομικούς λογαριασμούς και οι ασφαλισμένοι θα έχουν άμεση ενημέρωση για τα ποσά που θα συσσωρεύονται στους λογαριασμούς τους. Πέμπτον, η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών θα δώσει την ευχέρεια στους εργαζομένους να αγοράσουν συμπληρωματικές καλύψεις από τα Ταμεία Επαγγελματικής Ασφάλισης, με αποτέλεσμα να επιτύχουν ποσοστά αναπλήρωσης που θα προσεγγίζουν το 75% συνολικά.

Συμπερασματικά, αν η χώρα προχωρήσει άμεσα στην προτεινόμενη ασφαλιστική μεταρρύθμιση, τότε δεν θα χρειάζεται κανένα επιπλέον επιχείρημα για να αποδείξει στους Ευρωπαίους ότι έχει οριστικά γυρίσει σελίδα, διότι θα έχει πραγματοποιήσει τη μεγαλύτερη ασφαλιστική μεταρρύθμιση στην Ευρώπη την τελευταία δεκαετία και θα διαθέτει ένα από τα καλύτερα συστήματα συντάξεων παγκοσμίως, εφάμιλλο του σουηδικού, που είναι το καλύτερο όλων.