Στις 7 Μαΐου, ο Πρόεδρος Αλ Σίσι είχε με δηλώσεις του από τη Αθήνα δημιουργήσει κλίμα καταλλαγής για όσους ανησυχούσαν, ακούγοντας την αιγυπτιακή πλευρά σε ανώτατο μάλιστα επίπεδο να υποστηρίζει ότι το καθεστώς της Μονής θα μείνει ως έχει.  Μια δεύτερη σκέψη παρέπεμπε στην παραδοχή ότι όλα όσα ακούστηκαν τις τελευταίες μέρες χρειάζονται διευκρίνιση και με τον πλέον επίσημο τρόπο- κάτι, που όπως όλοι καταλάβαμε, δεν πρόκειται να γίνει στον επόμενο τόνο και χωρίς τις κατάλληλες και καλά προετοιμασμένες κινήσεις.

Δεν έχουν περάσει πολλές ώρες από την επίσκεψη της ελληνικής αντιπροσωπείας υπό τον Υπουργό Εξωτερικών, Γιώργο Γεραπετρίτη στο Κάιρο. Έχουν περάσει ωστόσο χιλιάδες ώρες με ανοιχτό το θέμα και ενώ οι διαβουλεύσεις συνεχίζονταν από τους αρμόδιους κάθε φορά εκπροσώπους των δύο πλευρών. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η επίλυση του ζητήματος που αφορά σε εθνικό θέμα χρειάζεται «δεξιοτέχνες» από τον χώρο της νομικής επιστήμης, της διπλωματίας και της πολιτικής. Και σε κάθε περίπτωση, όσο η κυβέρνηση προσπαθεί να «ακυρώσει» τη δικαστική απόφαση στην πράξη, οι κομματικές αντιπαραθέσεις πρέπει να κρατηθούν στο πεδίο της γόνιμης κριτικής και της ανάδειξης των ερωτημάτων που ζητούν πειστικές απαντήσεις σε σχεδόν άμεσο χρόνο.

Το ιδιοκτησιακό καθεστώς αποτελεί μέρος του πλάνου που παραμένει θολό και μετά την επίσκεψη της ελληνικής αντιπροσωπείας στην Αίγυπτο. Είπε κάτι διαφορετικό ο κ. Γεραπετρίτης; Μάλλον όχι. «Η πρόθεση της Αιγύπτου και της Ελλάδας είναι να προχωρήσουμε με βάση τη μακραίωνη παράδοση και το ήδη διαμορφωμένο status μίας εμβληματικής Μονής για τον ελληνορθόδοξο λατρευτικό χαρακτήρα της», τόνισε ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών μετά την ολοκλήρωση των συζητήσεών του με τον Αιγύπτιο ομόλογό του. Μίλησε δηλαδή για την πρόθεση των δύο πλευρών να διατηρήσουν τον θρησκευτικό χαρακτήρα της Μονής. Αλλά σημείωσε –και αυτό θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ιδιαίτερα ενισχυτικό συστατικό της προσπάθειας να παραμείνει ο πήχης ψηλά- ότι με την αιγυπτιακή πλευρά «συμφωνήσαμε το αμέσως επόμενο διάστημα να εργαστούμε προς την κατεύθυνση της κατοχύρωσης των δικαιωμάτων της Μονής, καθώς επίσης και της νομικής της μορφής και προσωπικότητας». Στελέχη δε της ελληνικής αντιπροσωπείας λέγεται ότι πριν επιστρέψουν στην Αθήνα έδιναν έμφαση στα «επίδικα» και σημείωναν τα εξής: «Εξηγήσαμε την πολιτική διάσταση και με όλο τον σεβασμό στην αιγυπτιακή Δικαιοσύνη είπαμε ότι πρέπει λαμβάνονται υπ’ όψη και τα θέματα διεθνούς Δικαίου σε ό, τι αφορά την παγκόσμια κληρονομιά και ζητήσαμε προστατευθεί το στάτους κβο του ιστορικού μοναστηριού». Άρα, τι;

Τα κόμματα της αντιπολίτευσης ασκούν αυστηρή κριτική αλλά κάνουν ταυτόχρονα και κινήσεις στο πεδίο της εθνικής μάχης. Το ΠΑΣΟΚ δια της ηγεσίας της κάνει επαφές με τον Αρχιεπίσκοπο Σινά, κ.κ. Δαμιανό σήμερα στο Κάιρο- ο ΣΥΡΙΖΑ δια τους αρχηγού του προτείνει διακομματική αποστολή στην Αίγυπτο για το θέμα. Η ουσιαστική και άμεση ενημέρωση της αντιπολίτευσης που θέλει να φορέσει την εθνική φανέλα για να διατηρηθεί το στάτους κβο στην Ιερά Μονή της Αγίας Αικατερίνης είναι αυτονόητη κίνηση και αποτελεί καθήκον των αρμοδίων της κυβέρνησης. Η Ελλάδα έχει δείξει σεβασμό για τη διατήρηση του ιδιοκτησιακού στάτους κβο στα αιγυπτιακά βακούφια, όπως –λένε έμπειροι διεθνολόγοι- για το Ισμαρέτ στην Καβάλα. Μπορεί να μην χρειάζεται η σύγκριση της μίας ή της άλλης περίπτωσης, αλλά μοιάζει αναγκαία η απάντηση στο ερώτημα γιατί το προ μηνών σχέδιο διακανονισμού δεν υπεγράφη ποτέ από την αιγυπτιακή πλευρά, με αποτέλεσμα να «τρέξει» η δικαστική απόφαση δημιουργώντας ενδεχομένως ένα νομικό τετελεσμένο το οποίο δυσχεραίνει τις επαφές Ελλάδας-Αιγύπτου. Και ένα ακόμη ερώτημα είναι αν με τη δικαστική απόφαση διακυβεύεται η θρησκευτική ελευθερία ή η κυριότητα της Μονής σε γαίες απόλυτα απαραίτητες για την οικονομική βιωσιμότητά της.

Πρόκειται προφανώς για διατυπώσεις νομικού καμβά που χρειάζονται σαφείς ερμηνείες για την επιβεβαίωση της δυναμικής της  επισήμανσης  του κ. Γεραπετρίτη  στο τέλος της ημέρας ότι «η σχέση μας με την Αίγυπτο είναι βαθιά και έχει αναπτύξει στρατηγικά χαρακτηριστικά».