Κι αυτό γιατί φαίνεται ότι ο δεξιός λόγος και οι πρακτικές του βρίσκονται στο απυρόβλητο. Τα κεκτημένα δεκαετιών καταπατούνται κατάφωρα, οι αδικίες εναντίον των εργαζομένων επικυρώνονται με νόμους, ενώ πολιτικές κατακτήσεις αμαυρώνονται και διαγράφονται από τη μνήμη.

Ο επικοινωνιακός βομβαρδισμός εναντίον της Κεντροαριστεράς την τελευταία πενταετία, η τραγική διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και η ακόμα τραγικότερη αντιπολίτευσή του δημιούργησαν ένα ιδιαίτερα ευνοϊκό επικοινωνιακό κλίμα για την κυβέρνηση της ΝΔ και τα στελέχη της. Το πρόσφατο και σοβαρότατο σκάνδαλο στο οποίο εμπλέκεται ο Νίκος Παππάς και για το οποίο, πρώτοι ως Κίνημα Αλλαγής, επισημάναμε ότι πρέπει να επιληφθεί η Δικαιοσύνη, δυστυχώς λειτούργησε ως αντιπερισπασμός. Αντιπερισπασμός, για τις σοβαρότατες αστοχίες της κυβέρνησης, όπως η αποτυχία των εργαλείων ρευστότητας για τις επιχειρήσεις και η πλήρης αδιαφορία για την προστασία των εργαζομένων.

Περιχαρή, τα στελέχη της δεξιάς παράταξης περιδιαβαίνουν τα κανάλια και, μην μπορώντας να κρύψουν τη χαρά τους, επιτίθενται συλλήβδην στον χώρο του Κέντρου και της Αριστεράς. Συνδέουν με ελαφρότητα έννοιες που ιστορικά ήταν συνυφασμένες με το παρακράτος της δεξιάς (όπως οι παρακολουθήσεις, οι εκβιασμοί, τα επιχειρηματικά σκάνδαλα και τα παραδικαστικά κυκλώματα), με έναν ολόκληρο ιδεολογικό χώρο. Προσοχή, όχι με πρόσωπα, όχι με στελέχη ενός κόμματος, αλλά με ολόκληρο τον χώρο της Κεντροαριστεράς!

Σε αυτό το εύφορο για ευκολίες κλίμα, ο Άδωνις Γεωργιάδης αναφέρθηκε στη «χαμένη δεκαετία του 80» κατά την οποία το ΠΑΣΟΚ του Αντρέα Παπανδρέου κατέστρεψε τη χώρα! Με δυο ατάκες και χωρίς αντίλογο εκμηδενίστηκε το σπουδαίο έργο της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, οι ρηξικέλευθες τομές της στην υγεία, την παιδεία, το οικογενειακό δίκαιο, την εργασία, η θεμελίωση της μεσαίας τάξης και η άνοδος του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων. Με δυο ατάκες, διαγράφηκε η διακυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή με την εκτίναξη του δημοσίου χρέους και το σκάνδαλο των «γαλάζιων παιδιών». Με δυο ατάκες ξεχάστηκε η ανεύθυνη αντιπολίτευση του Αντώνη Σαμαρά, που εν μέσω κρίσης άνοιξε τον δρόμο στον ΣΥΡΙΖΑ.

Η «καλύτερη» ώρα του συντηρητισμού μοιάζει να είναι τώρα. Και είναι επικίνδυνη. Επικίνδυνη για τη συλλογική μνήμη μας ως λαού και την πορεία που θα επιλέξουμε για το μέλλον. Ειδικά σε αυτή τη συγκυρία, η ανάγκη για την ανασυγκρότηση του χώρου του κέντρου είναι ακόμα πιο επιτακτική. Του μοναδικού χώρου που έχει δείξει ότι τοποθετείται στην ουσία των προβλημάτων, παράγει έργο, προσφέροντας ελπίδα και προοπτική για την επόμενη μέρα. Γι’ αυτό και δέχεται τόσο έντονα πυρά, και εκ δεξιών και εξ αριστερών. Ξέρουν ότι αυτός ο χώρος μπορεί να φέρει την αλλαγή, όπως το έχει κάνει μέχρι σήμερα , με βαθιές τομές και ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις.

Είναι ευθύνη της Κεντροαριστεράς, του χώρου της Αλλαγής, να αδράξει την ευκαιρία. Να γίνει η δύσκολη αυτή εποχή η δική μας «καλύτερη ώρα». Η καλύτερη για το λαό μας και τη χώρα.