Αν και για το κατά πόσο ασχολείται με αυτό ο κόσμος -ανάμεσα στην πολύ δύσκολη καθημερινότητά του- αμφιβάλλω. Συγκεκριμένα, η συζήτηση γίνεται για το αν μπορεί κάποια ομάδα πολιτών να «στρατοπεδεύει» εκεί, να στήνει σκηνές, να γράφει κάτω με μπογιές συνθήματα ή ακόμα και ονόματα νεκρών από το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη, να σηκώνει σημαίες της Παλαιστίνης κ.λπ. και να καταλαμβάνει μονίμως τον χώρο μπροστά και πάνω στο μνημείο του «Αγνωστου Στρατιώτη». Κάτι σαν αυτό που γινόταν με την πάνω και κάτω πλατεία και τους Αγανακτισμένους την εποχή των Μνημονίων στο Σύνταγμα. Εκεί, θυμίζω, έκαναν καριέρα και κόμματα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, η Χρυσή Αυγή (πάνω και κάτω πλατεία) και άλλα πολιτικά σχήματα της εποχής.

Προσοχή, δεν λέμε να μη διαδηλώνει ο κόσμος εκεί, γιατί αυτό γινόταν πάντα στην κεντρική πλατεία της χώρας (στο Σύνταγμα) που βρίσκεται ο «Αγνωστος Στρατιώτης», από τα «Πατριωτικά» του 1866 (Κρητική Επανάσταση), τη συγκέντρωση της Απελευθέρωσης το 1944 έως και σήμερα. Και φυσικά γίνεται σε όλο τον κόσμο, οι μεγάλες συγκεντρώσεις συμβαίνουν συνήθως στα πλέον κεντρικά σημεία κάθε χώρας.

Η αφορμή της συζήτησης είναι γιατί αύριο ή μεθαύριο η κυβέρνηση θα καταθέσει μία τροπολογία με την οποία θα ανατίθεται η φύλαξη του εν λόγω μνημείου στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας και η οποία θα προβλέπει αυστηρές ποινές για όσους δεν συμμορφώνονται, ήδη έχει διαρρεύσει ότι θα προβλέπονται ποινικές διώξεις και έως δύο χρόνια φυλακή για τους παραβάτες.

Αξίζει, όμως, να δούμε τι συμβαίνει σε όλο τον κόσμο για τα μνημεία του «Αγνωστου Στρατιώτη», αφού σχεδόν όλες οι χώρες έχουν αφιερώσει κεντρικό χώρο στη μνήμη των ενόπλων πεσόντων υπέρ Πατρίδος. Και για να ξεκινήσουμε από τους «μύστες» του ζητήματος -για την ανάθεση της φύλαξης στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας- που είναι σήμερα όλα τα κόμματα της Αριστεράς, συμπεριλαμβανομένου και του ΠΑΣΟΚ που αντιδρά στη διάταξη αυτή, ας αρχίσουμε από το τι συμβαίνει στη Ρωσία.

Εκεί, λοιπόν, το αντίστοιχο μνημείο το φυλάει μια στρατιωτική υπηρεσία, το «Προεδρικό Σύνταγμα», η οποία υπάγεται στην περίφημη FSO (Federal Protective Service). Η FSO είναι μία από τις πιο ισχυρές (και κλειστές) ρωσικές υπηρεσίες ασφαλείας. Η κύρια αποστολή της είναι η προστασία του Προέδρου της Ρωσίας και άλλων κορυφαίων κρατικών αξιωματούχων, η φύλαξη κυβερνητικών κτιρίων (όπως το Κρεμλίνο, η Κρατική Δούμα, το Κυβερνητικό Μέγαρο, τα στρατιωτικά μνημεία κ.ο.κ.), η διασφάλιση των κυβερνητικών επικοινωνιών (μέσω ειδικής διεύθυνσης που διαχειρίζεται το «κρατικό σύστημα επικοινωνιών»), η αντικατασκοπεία σε σχέση με την προστασία προσώπων και εγκαταστάσεων υψηλής σημασίας. Η FSO αναφέρεται απευθείας στον Πρόεδρο της Ρωσίας, όχι στο υπουργείο Αμυνας. Μαζί με την FSB (Υπηρεσία Ασφαλείας), την SVR (Υπηρεσία Εξωτερικών Πληροφοριών) και την GRU (Στρατιωτική Υπηρεσία Πληροφοριών) ανήκει στον «πυρήνα» των ρωσικών υπηρεσιών ασφαλείας. Πιστεύει, λοιπόν, κανείς ότι η ρωσική FSO θα αφήσει να κατασκηνώσει εκεί κάποιος απεργός πείνας;

Περίπου κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στην κομμουνιστική Κίνα, αλλά για να έρθουμε στην Ευρώπη, παντού τα μνημεία του «Αγνωστου Στρατιώτη» τα φυλάει ο στρατός, στη Γαλλία, στην Αγγλία, στην Ιταλία και φυσικά δεν συμβαίνει σχεδόν ποτέ ό,τι συνέβη τους τελευταίους μήνες στο Σύνταγμα. Εννοείται φυσικά εκτός της Ευρώπης και στην Αμερική στο Αρλινγκτον, στον Καναδά στην Οτάβα, στην Αυστραλία στην Καμπέρα, στο Ιράκ στη Βαγδάτη, στην Αίγυπτο, στην Ινδία, στη Νέα Ζηλανδία.

Αναρωτιέται, λοιπόν, κανείς τι συζητάμε σήμερα στην Αθήνα και πολύ περισσότερο γιατί δεν έχει βγει ένα κοινοβουλευτικό κόμμα, πλην του κυβερνητικού, να υποστηρίξει το αυτονόητο. Οτι το κεντρικό μνημείο της χώρας στην πλατεία Συντάγματος, ο «Αγνωστος Στρατιώτης», δεν μπορεί να χρησιμοποιείται κατά το δοκούν από οποιονδήποτε, συμπεριλαμβανομένων κομμάτων ή προσώπων. Μπορεί κάποιοι συγγενείς θυμάτων να πιστεύουν ότι για το δυστύχημα των Τεμπών φταίει το κράτος, η Δικαιοσύνη, το σύστημα, κάποιος εξ αυτών ή όλοι μαζί. Φαντάζομαι ότι το ίδιο πιστεύουν και συγγενείς θυμάτων για το Μάτι, τη Μάνδρα, την Ηλεία, το «Σάμινα», για πολλές μεγάλες ανθρώπινες τραγωδίες. Δικαίωμά τους και όλοι ανθρώπινα συμμερίζονται τον πόνο τους, αλλά υπάρχει όριο και μέτρο και το μέτρο αυτό έχει ξεπεραστεί εδώ και πολύ καιρό. Και για την κατάχρηση δεν φταίει μόνο η αντιπολίτευση, αλλά και η ίδια η κυβέρνηση που το αφήνει να εξελιχθεί και να κακοφορμίσει έως το τέλος.