Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η μάσκα ήρθε στη ζωή μας για να μείνει. Τουλάχιστον μέχρι την ημέρα που θα μπορούν να εμβολιαστούν ευπαθείς και μη ομάδες. Μάλιστα οι ειδικοί εξηγούν ότι ακόμη και αν υπάρξει θετική κατάληξη των ερευνών, η χρήση της μάσκας θα παραμείνει για αρκετό διάστημα ως η αναγκαία και ικανή συνθήκη για την προστασία από την πανδημία.
Και ναι, η συντριπτική πλειονότητα στην χώρα μας υπακούει στις παραινέσεις περί μάσκας, καθώς αντιλαμβάνεται ποια είναι σε αυτήν την φάση η ασφαλής επιλογή για την αναχαίτιση του κινδύνου. Ναι στην μάσκα λοιπόν, αλλά σε ποια μάσκα; Και πως φοράμε σωστά την μάσκα;
Αρκεί μια μάσκα με χαριτωμένα σχεδιάκια, χαρούμενα χρώματα, ασορτί με το μαλλί ή το φουλάρι;
Αρκεί μια μάσκα που τείνει να εξελιχθεί σε ένα καθημερινό αξεσουάρ, προσαρμοσμένο στα γούστα, στις ηλικίες ή και στην ομάδα του καθενός και της καθεμιάς;
Μια φευγαλέα ματιά στον καθρέφτη ή στους γύρω μας φανερώνει τελευταίως την χαλάρωση γύρω από την χρήση της μάσκας. Συχνά η μάσκα -ακόμη και αυτή με τις κατάλληλες προδιαγραφές (χωρίς απαραίτητα με λουλουδάκια, αστεράκια και άλλα συναφή…)- περνά κάτω από την μύτη, αγγίζει το στόμα, αν δεν έχει ήδη κατρακυλήσει στο πηγούνι!
Και ενίοτε, ο άμεσα ενδιαφερόμενος την απομακρύνει με τον λάθος τρόπο την λάθος στιγμή. Δεν πρόκειται για «ψιλά γράμματα». Ούτε η λύση παραπέμπει μόνο στην βολική για τους αρμόδιους, ατομική ευθύνη.
Μήπως θα έπρεπε Πολιτεία, αυτοδιοίκηση και ο όποιος αρμόδιος ή σχετικός με την προστασία της δημόσιας υγείας να «επιστρέψει» στην λογική της πρώτης φάσης της πανδημίας, όταν η επίτευξη του στόχου βασιζόταν στην διαρκή ενημέρωση των πολιτών; Αν υποθέσουμε ότι η μάσκα είναι η «γέφυρα» μέχρι το εμβόλιο, οι χρήστες της δεν μπορεί παρά να έχουν καθαρή εικόνα και σαφείς οδηγίες για το πως θα περάσουν ασφαλείς στην άλλη όχθη…